GP Wegrace Catalonië
Een betere opwarmer voor de Dutch TT was nauwelijks denkbaar. Op het circuit van Barcelona gingen Dani Pedrosa en Valentino Rossi tot het uiterste om Marc Marquez van een zevende opeenvolgende zege af te houden. Het lukte niet. Maar toch stonden op het podium drie tevreden mannen die ruim 92.000 toeschouwers in vervoering hadden gebracht. De Grand Prix van Catalunya werd een klassieker. Jorge Lorenzo werd vierde.
Dat starten vanaf pole position in Barcelona geen garantie is voor de overwinning, werd de laatste acht jaar wel duidelijk. Alleen Valentino Rossi en Jorge Lorenzo verzilverden in 2006 en 2010 hun pole in een overwinning. Dat de twee dat op een Yamaha deden, lijkt geen toeval: het circuit van Montmelo heet ‘Yamaha-vriendelijk’ te zijn. Sinds 2002, het jaar dat de MotoGP de 500 cc-klasse verving, stoof zeven maal een Yamaha-coureur als eerste onder de vlag door. Rossi en Lorenzo speelden ook dit jaar hoofdrollen, maar een achtste Yamaha-zege kwam er niet. En andermaal won de trainingssnelste de Grand Prix niet. Op zaterdag zorgde Marc Marquez voor opwinding door in de slotminuut van de kwalificatie zijn eerste crash van het seizoen te laten noteren. “Het was mijn laatste ronde, ik remde te laat voor de eerste bocht maar dacht ‘ik stuur toch in’”, vertelde de WK-leider met zijn kenmerkende grijns. Net als vorig jaar startte zijn teamgenoot Dani Pedrosa vanaf pole, Pedrosa’s eerste pole sinds die race van 2013. Lorenzo posteerde zich tussen Pedrosa en Marquez op de tweede startplaats, met Rossi op de vijfde plaats. In de warm-up crashte de Italiaan in de laatste bocht – het leek een slecht voorteken.
“Voor de race bedacht ik me hoe het voor het publiek zou zijn als de beste vier coureurs ter wereld met elkaar zouden vechten”, glimlachte Dani Pedrosa na afloop. Vijfentwintig bloedstollende ronden later wist niet alleen hij hoe het was, ook het hartstochtelijk meelevende publiek. Lorenzo blufte Pedrosa af bij het insturen van de eerste bocht en niet veel later passeerde ook de goed gestarte Rossi de Spanjaard. Na drie ronden nam Rossi zelfs de kop over en in diezelfde ronde werd Lorenzo ook nog gepasseerd door Marquez. Vanaf dat moment reden Rossi, Marquez, Lorenzo en Pedrosa ronden lang als aan een strak touwtje over het 4,7 kilometer lange circuit. Ook Stefan Bradl haakte aanvankelijk aan bij dat treintje, maar hij reed uiteindelijk een eenzame race af als vijfde. Zeven ronden voor het einde ontstond plotseling verwarring toen Marquez en Pedrosa kopman Rossi passeerden en vervolgens beide hun hand op staken. Was de voorspelde regen dan toch gekomen? Rossi bedacht zich geen moment en heroverde de kop, terwijl door het voorval ook Lorenzo de aansluiting hervond. “Ik passeerde Valentino aan het eind van het rechte stuk, maar toen zag ik een rijder in het grind staan en een gele vlag”, vertelde Marquez. “Ik wist niet of ik had ingehaald onder geel, maar ik besloot om mijn positie weer op te geven om zo een straf te voorkomen.” Ook bij Pedrosa heerste even twijfel. “Ik ging voorbij Valentino en dacht meteen ‘dit gaat te makkelijk’.Op dat moment zag ik ook marshals rechts van me en dacht dat ik misschien de gele vlag had gemist. Ik twijfelde, maar voor alle zekerheid ging ik maar van het gas.”
Rossi meende dat de Repsol/Honda-coureurs regenspetters hadden gevoeld en hij was niet de enige: in de pitlane werden meteen de tweede machines met regenbanden warm gedraaid. Het bleek niet nodig. In de laatste vijf ronden zette Marquez een tweede en beslissende aanval in op Rossi. Eerder had hij de Yamaha-coureur al bijna van achteren geramd. “Ik maakte een grote fout bij het aanremmen van de eerste bocht en om te voorkomen dat ik hem zou raken, stuurde ik rechtuit”, legde Marquez uit. Drie ronden voor het einde kon Rossi een streep halen door zijn aanvalsplan toen hij er door Pedrosa werd uitgeremd. “Daardoor verloren we wat tijd en wat het onmogelijk om nog terug te komen. De Honda’s waren aan het einde sneller dan ik”, stelde Rossi vast. “De Honda’s kunnen de achterband meer belasten dan de Yamaha’s. In het begin van de race was ik snel met verse banden maar in de laatste ronden verloor ik meer grip en leverde ik stabiliteit in. Daardoor kreeg ik meer problemen met het remmen. Ik kon laat de bocht inremmen, maar Marc en Dani nog later. Jammer, want ik had vandaag graag gewonnen.”
Rossi leek af te stevenen op de derde positie bij het ingaan van de laatste ronde toen Pedrosa ook nog eens Marquez passeerde. Die counterde meteen en paste meteen zijn lijnen aan om zijn pushende teammaat achter zich te houden. Drie bochten voor het einde probeerde Pedrosa nog eens zijn RCV in een klein gaatje te prikken. Hij raakte de achterkant van Marquez’ machine en moest alles uit de kast halen om overeind te blijven. Marquez liet zich niet meer verrassen en tekende voor de honderdste Honda-zege in de MotoGP. Rossi, de man die op 7 april 2002 in Suzuka Honda’s eerste MotoGP-race won, tekende voor de tweede plaats – al weer zijn vierde van het jaar. De 35-jarige veteraan verloor vijf punten op de nog steeds ongeslagen Marquez, maar liep ook weer vier punten uit op Pedrosa, en zeven op de als vierde finishende Lorenzo.
“Deze wedstrijd was nog moeilijker dan Mugello”, vertelde Marquez over zijn zevende overwinning op rij. “Ik wilde de laatste ronde ingaan als leider en niet nadenken over aanvallen in de laatste paar bochten, omdat ik op de grens zat van wat de voorband nog kon hebben. Het was de eerste keer dat ik tegen Dani vocht in de laatste ronde. Het was erg gaaf. Hij remde ook extreem laat en daarom ben ik erg blij met de 25 punten. Ik voelde dat ik geraakt werd en de achterkant stapte even opzij. Maar dat is racen: het was de laatste ronde en dan probeer je in iedere bocht te passeren, iedereen pusht en dan is het normaal dat er contact kan zijn. We hadden mazzel dat we er op bleven zitten, maar jammer dan hij wijd ging.”
Voor de start van de race had Marquez extra druk gevoel, grinnikte hij. “Mijn broer Alex en Tito (Rabat, vaste trainingsmaatje, red.) hadden beide hun race gewonnen en nu moest ik ook wel. Anders zouden ze me dat onder mijn neus wrijven.” Het was de eerste keer dat twee broers op dezelfde dag een Grand Prix wisten te winnen.
Valentino Rossi had op zijn geliefde circuit van Barcelona zijn beste race van het jaar gereden, vond hij. “Ik ben erg tevreden, vooral omdat ik me in de trainingen nog niet zo zeker voelde. In de race had ik veel meer vertrouwen in de voorkant”, vertelde Rossi na zijn veertiende podium in Barcelona. “Ik was klaar voor het gevecht. Met nog een paar ronden te rijden begon ik aan de overwinning te ruiken. Jammer dat het niet lukte, maar ik ben erg blij met de wedstrijd.”
Dat was ook Dani Pedrosa. Van de armproblemen die hem in Le Mans en Mugello nog dwars hadden gezeten – na de GP van Jerez werd Pedrosa geopereerd vanwege ‘arm pump’- had hij in Barcelona geen last en Pedrosa leverde zijn meest overtuigende optreden in tijden af. “Na Mugello (waar Pedrosa als vierde finishte, red) was mijn doel om hier mijn zwakke punten te verbeteren: de kwalificatie, de start, de eerste ronden en het passeren. Dat is me allemaal gelukt en ik kan dan ook niet teleurgesteld zijn over een derde plaats na zo’n wedstrijd”, vond Pedrosa. “Ik voelde me erg goed en ik wist dat ik in de laatste ronde een goede kans had om te winnen. Ik was sneller in het eerste deel, maar daarna was Marc beter. In het laatste stuk was ik ook snel, maar daar is het lastiger om in te halen.”
Jorge Lorenzo moest in de slotfase definitief afhaken en klaagde na afloop over een gebrek aan acceleratie en een ‘pompende’ machine. “De motor was niet stabiel en het rijden kostte veel kracht”, aldus de winnaar van de afgelopen twee seizoenen in Barcelona. “Ik was vermoeider dan in Mugello. Met acceleratie verloor ik uit de laatste bocht in de derde, vierde en vijfde versnelling ook te veel. Onze topsnelheid moet ook beter, want ik kon niet eens in Marquez’ slipstream blijven. Vanaf de eerste ronde probeerde ik een gaatje te slaan, maar dat lukte me niet. Met het remmen hebben we ons sterk verbeterd, maar met deze nieuwe banden kan ik niet rijden zoal sik graag wil. We moeten zoeken naar oplossingen met het chassis.”
Marc Marquez begint met een voorsprong van maar liefst 58 punten aan de Dutch TT in Assen. Desondanks is er hoop dat na twee fantastische GP’s op rij ook in Assen vuurwerk zal worden ontstoken. Vorig jaar crashte Marquez hard tijdens de trainingen, evenals Jorge Lorenzo die zijn sleutelbeen brak maar na een operatie in Spanje toch terugkeerde voor de race. Toen dwong Lorenzo respect en bewondering af door als als vijfde te finishen. Hoewel hij dit jaar nog maar twee keer op het podium stond en maar vrienden wil worden met de 2014-Bridgestones, is Lorenzo – als hij niet in de eerste ronde van zijn machine wordt gereden zoals in 2011 en 2012 – een kanshebber in Assen. In 2010 won hij gecontroleerd de MotoGP-race. Voor Pedrosa is Assen de plek waar hij in 2002 als 16-jarige zijn eerste GP behaalde; daarna won hij er echter nooit meer. Marquez heeft er drie GP-zeges achter zijn naam staan en finishte vorig jaar als tweede. Achter Valentino Rossi, die vorig jaar in Assen zijn eerste overwinning in meer dan twee en een half jaar behaalde; zijn achtste in Assen bovendien. In Barcelona bevestigde de negenvoudig wereldkampioen nog maar eens dat hij dicht bij een nieuwe tweejarige deal is met Yamaha. “Ik wil graag 200 podiums halen, nog een tiende wereldtitel en nog races winnen.” Waarom niet in Assen?
Moto3: EINDELIJK HONDA
Na 27 opeenvolgende overwinningen doorbrak Alex Marquez in Barcelona eindelijk de KTM-hegemonie. De jongste Marquez veroverde op zaterdag al zijn eerste pole position en was in de race met afstand de sterkste rijder. Zijn voorsprong van 3,2 seconden was de grootste voorsprong die een Moto3-winnaar dit jaar had. Marquez (12) zorgde voor de eerste Honda-zege sinds de Italiaanse Grand Prix van 2012. Teamgenoot Alex Rins brak op zaterdag een teen op drie plaatsen bij een enorme highsider en kende ook in de race geen geluk toen zijn schakelpedaal afbrak. De pas 16-jarige Enea Bastianini (33) was aan de streep de kopman van een zes man sterke groep. Efren Vazquez (7) werd derde, vlak voor WK-leider Jack Miller. De Australiër trainde als negende en had moeite met het tempo, totdat hij zich dankzij een sterke laatste ronde nog voorbij concurrent Romano Fenati werkte. Een foutje in de voorlaatste ronde kostte Fenati mogelijk een podium. Bryan Schouten werd 24e, net voor Livio Loi en de worstelende Scott Deroue. Schouten maakte op zaterdag een horror-crash mee toen de voor hem rijdende Jakub Kornfeil plotseling uitweek om een slipstream te pakken. Schouten raakte Kornfeil en viel op het rechte stuk. Gelukkig konden de achterop komende rijders hem ontwijken.
Moto2: RABAT IN TOPVORM
Tito Rabat bewees in Barcelona dat hij dit jaar de beste Moto2-coureur is. De Spanjaard won vanaf pole zijn vierde race van het jaar nadat hij in de openingsfase de weerstand had gebroken van Maverick Viñales (40) en teamgenoot Mika Kallio (36). Viñales werd knap tweede en Johann Zarco bekroonde een sterke inhaalrace met een heel pittige inhaalactie voorbij Kallio en Tom Lüthi in de laatste ronde. De Moto2-race werd gekenmerkt door veel crashes. Tot de meest prominente slachtoffers behoorden Luis Salom en Jonas Folger. Beiden zaten in de kopgroep toen Salom zijn machine onderuit trok. Folger, snelste in de warm-up, kon de Spanjaard nog maar net ontwijken maar viel wel zelf in de grindbak. Ook Jordi Torres crashte nadat hij vanaf de zestiende plaats naar voren was gekomen en zich bemoeide met het gevecht om de laatste podiumplek. Zijn stuiterende machine raakte ook nog Dominique Aegerter. De nummer 4 in de tussenstand moest ook het grind in en zakte terug naar de veertiende plaats.
