Eerste Test Harley-Davidson Cross Bones

Met de FLSTSB Cross Bones brengt Harley-Davidson dit keer een ode aan de veertiger jaren van de vorige eeuw. Een tijdperk dat werd gekenmerkt door de meest extreme en wilde bobbercreaties. Maar hebben we het dan anno 2008 over Old Style, over tijdloos of gewoon over antiek?“Krijg nou wat, het is helemaal geen oldtimer.” De passanten kunnen het in eerste instantie niet geloven, zo anders ziet de Cross Bones eruit. De vergissing is echter best begrijpelijk, de springer voorvork, de spaakwielen en de dikke ballonbanden doen nu eenmaal anders vermoeden. En daarbij ook nog een stijlvol spatbord voor, evenals een dikke klassieke achter. Beetje à la de wild getunede, optisch flink in het oog springende, Bobbers uit de jaren veertig.Vergelijkbaar met z’n voorgangers heeft HD ook deze nieuwe Cross Bones weer massief gebouwd. Voor de eeuwigheid lijkt het wel. Als het moet, kun je hem aan de richtingaanwijzers nog optakelen. De Cross Bones zal daarom op Harley-rijders ook wel dezelfde aantrekkingskracht hebben als ijzervijlsel op een magneet. En het zal ook een graag, en waarschijnlijk veel geziene gast worden op motortreffens. Harley-fanaten vinden de Cross Bones zelfs niet eens echt duur. “Slechts iets meer dan 22.000 euro! Wil je zelf een Bobber bouwen, dan ben je zeker zoveel geld kwijt. Aan een cool imago kun je nu eenmaal geen prijs hangen.” Welkom in een andere wereld dus, een wereld waar geld een ondergeschikte rol en men van praktisch nut nog nooit gehoord heeft. Image is alles!Als ware iconen rijzen de cilinders onder een hoek van 45º de hoogte in, als gespreide vingers die het victory-teken spellen. Bewonderswaardige blikken krijg je er gratis bij. Ook meelijwekkende, want het rangeren van de 333 kilo zware Cross Bones vergt nu eenmaal behoorlijk wat inspanning. Vooral omdat de koppeling bij uitgeschakelde motor behoorlijk plakt en de motor zich maar erg zwaar laat voortduwen. En dan dat droog gewicht: er zit eigenlijk niets op of aan de Cross Bones, maar hij is wel lood- en loodzwaar.Het is niet een machine die je zomaar aanzet. Je viert de start. Een draai van de knop op de tank wordt door de brandstofpomp beantwoord met een kort zoemen. De FLSTSB, de precieze codenaam, mag dan optisch wel refereren aan de vorige eeuw, wat geluid betreft is het een heel ander verhaal natuurlijk. Hij klinkt meer als een opgevoerde VW Kever; hees en gematigd. Tot een klep in de uitlaat bij hogere toerentallen de uitlaatgassen de vrije loop laat. Dan volgt een langeslag-belevenis in z’n meest pure vorm. Motorrijden in de overtreffende trap, magistraal!Om de beleving nog groter te maken, heeft HD twee jaar geleden de slag van de oude Twin Cam 88 simpelweg vergroot naar 111,1 millimeter. De boring bleef met 95,3 millimeter gelijk, met als gevolg dat het blok nu als Twin Cam 96 door het leven gaat. In het binnenste van het Cross Bones hart reduceren twee balansassen, net als bij alle andere Softails in B-uitvoering trouwens, de vibraties tot een minimum. Gezien het feit dat het blok star aan het dubbele wiegframe is geschroefd, een begrijpelijke keuze.De vette twin wil zich bij stationair toerental nog wel eens verslikken, maar komt de krukas echt tot leven, dan loopt hij behoorlijk gecultiveerd. Zacht, zijdezacht zelfs, masseert het drijfwerk de ziel en onverstoord blubbert de metrisch 1.585 cc’s metende tweecilinder voor zich uit. Maar toch, de legende van ‘acceleratie zonder eind’ ploft ergens tussen de ellenlange eindoverbrenging en loodzware massa als een waterballon uit elkaar. Bij 60 km/uur in de lange (op cruisen afgestemde) zesde versnelling het gas opendraaien? Dan doet de Cross Bones z’n naam opeens alle eer aan en schudt hij onwillig met al z’n botten.Rijbeleving biedt de Softail echter wel degelijk, en dan met name wanneer je helemaal alleen de wijde wereld intrekt, met het achterste in het swingende zadel geparkeerd. Door het gemis van een duozit is dit specifieke Harley-gevoel sowieso enkel en alleen aan de berijder voorbehouden. En dat is best jammer, want op de Cross Bones lijken tijd en omgeving volledig los van elkaar te bestaan. Een wat naar achter georiënteerde zit, waarbij het ‘mini-apehanger-stuur’ je gulzig tegemoet komt. Dit is cruisen zoals cruisen bedoeld is. De hartslag voelen. Van jezelf, van de omgeving en natuurlijk ook van je ijzeren ros!Tegelijkertijd word je evenwel op kleine onvolkomenheden qua zitcomfort getrakteerd. De knieën bijvoorbeeld, sluiten niet lekker aan. In het bijzonder aan de rechterkant waar het luchtfilterhuis in de weg zit. Daardoor zit je wat wijdbeens, met niet volledig gestrekte benen. Bovendien biedt het zadel, dat overigens voor de rijders met lange benen best wat verder naar achteren had mogen zitten, maar weinig steun. Maar anderzijds: is er ooit iemand geweest die een Harley kocht voor de perfecte ergonomie?En dat geldt natuurlijk ook voor het lekker plat door een bocht vegen. Bij een wat al te energieke rijstijl schrapen de treeplanken van de Cross Bones namelijk al snel over het asfalt. Problematisch? Niet echt, want de Cross Bones raakt er niet van onder de indruk en blijft gewoon stabiel, waarbij de Dunlops verbazingwekkend goede grip bieden. Optisch lijkt de springer-voorvork best stijl te staan, maar dat is gezichtsbedrog. Met zijn 58º is de balhoofdhoek eerder vlak te noemen. Wat wel echt is, is de pure uitstraling van de voorvork, die openhartig al zijn geheimen prijsgeeft. Zie de optimistisch krap gekrulde verchroomde veren en de eveneens van een chroomjasje voorziene demper die ervoor zit. Daarbovenuit kijkt de matzwart gelakte koplamp fier voor zich uit.Op slecht wegdek doet de springer-voorvork zijn naam echter alle eer aan. Door de slechte schokbreker, de korte swingarm, het vette 16 inch voorwiel en de minimale veerweg van 97 millimeter, huppelt de springer-vork als een tot de nek toe met pillen afgevulde gabber op een houseparty. Daar waar hij eigenlijk moet veren, springt hij gewoon over oneffenheden, waarbij het band-wegcontact verre van optimaal is. Tot overmaat van ramp geven de aan de achterzijde verstopte stereoschokdempers de klappen ook nog eens ongefilterd door. Zelfs voor Amerikaanse begrippen is de afstelling van dit rijwielgedeelte ronduit miserabel: voor springt het, achter swingt het! Gelukkig draagt het geveerde zadel in ieder geval nog wat bij aan het rijcomfort.Ook op het gebied van remmen gaat er iets vreselijk mis, met name aan de voorkant. Veel slechter dan dit kan het domweg niet. Het laat zich niet moeilijk raden waar het mis gaat: de enkelzuiger-remklauw heeft gewoon niets in te brengen tegen de 333 kilo rijklaar gewicht (zeg maar dik 400 met berijder!). De kilo’s drukken door als een stoomlocomotief. Gelukkig helpt de achterrem wel flink mee: door de hoge aslast achter kun je achter behoorlijk wat remkracht genereren. Maar het neemt niet weg dat een anker in je rugzak geen kwaad kan… Heb je nog nooit zelf een oldtimer gereden, dan kun je die beleving nu ervaren. Dankzij de nieuwe Harley-Davidson Cross Bones dus. Het is duidelijk dat in de ‘Bobberwereld’ andere normen en waarden gelden. En een groot deel van d elol beleef je dus als je afgestapt bent na een stevige rit. Je kijkt nog even naar de machine en hoort de afkoelende V-twin heerlijk tikken. Alsof hij vertelt van andere tijden op andere plaatsen…________________________________________[KASTEN TECHNISCHE DATEN]TECHNISCHE GEGEVENS HARLEY-DAVIDSON FLSTSB CROSS BONESMOTOR luchtgekoelde viertakt 45° V-twin, krukas dwars liggend, twee balansassen, twee onderliggende ketting aangedreven nokkenassen, twee kleppen per cilinder, klepbediening via hydraulische klepstoters, stoterstangen en tuimelaars, dry-sump smering, benzine-injectie Ø 46 mm, geregelde katalysator, 439 watt dynamo, accu 12V/19Ah, mechanisch bediende meervoudige natte plaatkoppeling, zesversnellingsbak, tandriem (66 : 32).Boring x slag 95,3 x 111,1 mm Cilinderinhoud 1.585 ccCompressie 9,2 : 1Max. vermogen 54,0 kW (73 pk) bij 5.300 tpmMax. koppel 120 Nm bij 3.300 tpmRIJWIELGEDEELTE stalen dubbel wiegframe, springer voorvork, stalen swingarm, stereoschokbrekers, veervoorspanning instelbaar, schijfrem voor Ø 292 mm, enkelzuiger remklauw, schijfrem achter Ø 292 mm, tweezuiger remklauw.Spaakwielen 3.00 x 16; 6.00 x 17Bandenmaat MT90E16; 200/55R17Banden in test Dunlop D402 / D401MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1.630 mm, balhoofdshoek 58,0°, naloop nb, veerweg v/a 97/109 mm, zithoogte* 780 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 333 kg, max. belading* 188 kg, tankinhoud 18,9 liter.Garantie twee jaar Kleuren blauw, groen en zwartPrijs NL € 22.295,- / B € 19.595,- INFO NEDERLAND EN BELGIË Harley-Davidson Benelux, tel. 071-581 3737, www.harley-davidson.nl* MotoPlus metingen; ¹ Vermogen aan de krukas, metingen op een Dynojet 150 vermogensmeetbank, gecorrigeerd naar 95/1 EG richtlijn, maximale afwijking +/- 5%________________________________________[KASTEN PLUS UND MIN]+Rijbeleving: geweldig, zien en gezien wordenBlok: ondanks bescheiden vermogen erg spannendDesign: frisse jaren ’40 uitstraling-Voorrem: bijzonder slechtGewicht: met 333 kilo zwaarlijvigRijwielgedeelte: slechte rij-eigenschappen op slecht wegdek________________________________________[UNTERSCHRIFTE][Unterschrift Seite 66]De voorrem ziet er plomp uit en werkt bijzonder slecht. Oogstrelend daarentegen zijn de prachtige olieleidingen en de olievuldop. Dat zijn kleine metalen kunstwerkjes. De historische emblemen maken een buiging naar vergane tijden.[Unterschrift Seite 68]Moderne oldtimer met springer-voorvork en geveerd solozadel. Typisch Harley is de onderhoudsvriendelijke tandriemaandrijving. Ook de primaire aandrijving, sinds 2006 per Duplex-ketting, is onderhoudsvrij.