Eerste Test Harley-Davidson 883 Iron

Vroeger, toen mannen nog van graniet en motoren van gehard staal waren, was een Harley Sportster onder je kont het ultieme teken van onverzettelijkheid, van rebellie. Althans, aan de andere kant van de grote plas. Daar waren het de door de wol geverfde veteranen van de Korea-oorlog en later ook de Vietnam-oorlog die met een ‘gechopte’ Sportster de rebelse blits maakten. Die stoere en pure geest van toen heeft Harley-Davidson proberen te vangen in de nieuwe, minimalistische en pikzwarte 883 Iron. Met een gangetje van 120 à 130 km/uur op de snelweg voel ik me in eerste instantie allesbehalve rebels, hangend in de beschermende luwte van een bouwvakkersbusje. Alhoewel, met de nek en schouders vol aangespannen in een verbeten duel met de rijwind en de hard binnenkomende brommers op de blote wangen heeft het met enige fantasie dan toch wel weer wat rebels of laten we het op zijn minst heroïsch noemen. Heroïek die evenwel niet langdurig aan mij is besteed, maar ik ben dan ook van heel wat bouwjaartjes na de Koreaanse en Vietnamese oorlogen en derhalve niet van het vereiste graniet. Na een paar kilometer ‘snelweg-posen’ gaat al capitulerend de knipper uit, waarschijnlijk ook tot opluchting van het Evolution-blok, dat een beetje kortademig lijkt te worden van die snelwegsleur. À propos, knipperlichten. Na het afhaken van BMW voor wat betreft ingewikkelde knipperlichtbediening is Harley-Davidson de laatste der Mohikanen die dapper vol blijft houden met aparte schakelaars voor het linker en rechter knipperlicht. Niet heel praktisch, zeker niet omdat je bijvoorbeeld rechts onwillekeurig toch een beetje gas geeft als je op de knipperlichtschakelaar drukt. En dat ziet er bij het verlaten van een rotonde weer niet altijd even rebels uit. Troost is dat de knipperlichten vanzelf weer uitschakelen.Bevrijd van de snelweg begint meteen het rebelse vuurtje in het binnenste van de 883 cc metende V-twin weer aan te wakkeren. Dit is duidelijk meer het métier van Harley’s kleinste. Het blok, dat inmiddels al weer een tijdje wordt gevoed door een injectiesysteem, roffelt er van onderuit lekker vandoor, al zal je met de bevolking van 53 paarden natuurlijk niet de klinkers uit de straat trekken. Doet er ook totaal niet toe, met een ontspannen houding in het zadel is het vooral zaak om de 883 met korte gassalvo’s door zijn soepele middengebied te laten draven, waarbij de onmiskenbare Harley-sound uit beide pijpen (bij de achterste uitlaatbocht uitkijken met je broekspijpen!) de nekken doet draaien. Dat laatste lukt de 883 Iron trouwens ook behoorlijk met zijn geslaagde matzwarte kleurstelling, die ontegenzeggelijk de rebelse sfeer van de sixties ademt. Maar dat terzijde. Kom je boven dat middengebied, dan gaat het vuurtje van de Iron langzaam liggen en begint de V-twin ook duidelijk meer te trillen. Trillingen die er laag in toeren en in dat middengebied ook zijn, maar stukken minder nadrukkelijk. De injectie hebben de Amerikanen in ieder geval goed voor elkaar, want de gasrespons van de 883 is heerlijk smeuïg en soepel. En ook het verbruik is zeer acceptabel, in ieder geval on-Amerikaans. Gemiddeld verstookt de Yank een liter per zeventien kilometer, met een zuinige uitschieter naar bijna op 1 op 20 als je lekker relaxed in de rondte tokkelt. De actieradius blijft door de tankinhoud van slechts 12,5 liter evenwel beperkt. Ergonomisch valt het ‘landschappelijk binnendoor’ allemaal eveneens wat beter op de plek, alhoewel je door de erg smalle bouw van de 883 wel continu het gevoel hebt dat je enorm wijdbeens onderweg bent. Die compacte bouwwijze maakt de 883 Iron anderzijds wel lekker toegankelijk, net als de zithoogte (of misschien wel –laagte in dit geval) van slechts 735 mm. Het ‘drag style’ stuur staat niet te ver weg, de benen wijzen licht naar voren en in het comfortabel gevulde solozadel is het best een behoorlijke poos uit te zingen. De bediening van de hendels valt ook ruim binnen het acceptabele, al is licht ook weer een totaal ander begrip. Maar hé, je bent een rebel of niet. De vijfbak kiest zijn versnellingen wel opvallend licht en precies, maar hier is stil weer een heel ander begrip. Vooral de eerste twee gangen laten bij voorkeur luid en duidelijk weten dat er wat hun betreft weer ontkoppeld kan gaan worden. Op remgebied is er bij Harley-Davidson de laatste paar jaar een enorme stap voorwaarts gemaakt, maar echt overtuigen doen de remmen van de 883 Iron evenwel niet. Voor moet je flink knijpen om de combinatie van de enkele 292 mm schijf en de dubbelzuiger remklauw tot actie te bewegen en dat betekent dat je al snel geneigd bent de achterrem er ook bij te pakken om op tijd stil te staan. De voorvork, voorzien van bijna nostalgisch aandoende vorkrubbers, tordeert trouwens niet door de constructie met de enkele schijf. Zowel voor als achter is de vering zacht gedempt, wat er in combinatie met de korte veerwegen (voor 92 mm; achter 41 mm) voor zorgt dat je de meer stevige hobbels duidelijk meekrijgt. Desondanks stuurt de 883 met zijn 19 inch voorwiel en 16 inch achterwiel met bijbehorende smalle banden verrassend makkelijk, zeker als je bedenkt dat je rijklaar meer dan 260 kilo ‘Milwaukee Iron’ onder je achterste hebt. Waar een kleintje groot in kan zijn…. Die kilo’s manifesteren zich eigenlijk alleen bij rangeerwerk en in druk stadsverkeer, eenmaal op snelheid is de 883 van het meegaande type. Hij is zonder al te veel moeite om te gooien en blijft vervolgens behoorlijk neutraal de geprikte lijn volgen. Ga je wat meer op zijn pikzwarte staart staan, dan begint het logischerwijs al snel wat beweeglijker aan te voelen allemaal en ben je wel heel erg snel door de beschikbare grondspeling heen. Maar goed, als dat je rijstijl is, dan neus je waarschijnlijk niet rond bij de lokale Harley-dealer. Flaneer je ‘Harley-style’ over ’s lands wegen, dan is het relaxed bochtjes pikken met de kleine Amerikaan. Klein is, naar Harley-begrippen gemeten, ook de prijs die aan deze 883 Iron hangt, want met € 8.995,- is het één van de instappers binnen het gamma van de fabriek uit Milwaukee. ‘Stripped down and ripe for customs creativity’, zoals het treffend in de folder staat. Een mooie manier om te zeggen dat de 883 Iron van alle overbodige franje is ontdaan om de prijs op instapniveau te houden. Die ‘customs creativity’ hoopt Harley-Davidson dan weer in het rijke accessoireaanbod ondergebracht te hebben, waarmee je de 883 Iron verder kunt individualiseren, net als de rebellen van weleer. +Soepel blokGasresponsAfwerking -Matige remvertragingBeperkte grondspeling TECHNISCHE GEGEVENS HARLEY-DAVIDSON IRON 883MOTOR luchtgekoelde tweecilinder viertakt V-motor, enkele bovenliggende nokkenas en twee kleppen per cilinder, wet-sump smering, benzine-injectie, 357 watt dynamo, kabelbediende natte meerplaatskoppeling, vijfversnellingsbak, riemaandrijving. Boring x slag 76,2 x 96,8 mmCilinderinhoud 883 ccCompressie 9,0 : 1Max. vermogen 38,6 kW (53 pk) bij 6.000 tpm Max. koppel 70 Nm bij 3.750 tpmRIJWIELGEDEELTE stalen wiegframe, telescoopvoorvork Ø 39 mm, stalen swingarm met stereovering, veervoorspanning instelbaar, schijfrem voor Ø 292 mm met dubbelzuiger remklauw, schijfrem achter Ø 292 mm met enkelzuiger remklauw.Bandenmaat 100/90-19 57H; 150/80B16 71HBanden in test Dunlop D401 MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1.510 mm, balhoofdhoek 60,4°, naloop 117 mm, veerweg voor 92 mm, veerweg achter 41 mm, zithoogte 735 mm, drooggewicht 251 kg, tankinhoud 12,5 liter.Garantie twee jaarService-intervallen elke 8.000 kmKleuren zwartPrijs NL € 8.995,- / B € 8.195,-INFO NEDERLAND EN BELGIЁ Harley-Davidson Benelux, tel. +31 (0)71-581 37 37, www.harley-davidson.nl [Bilder + Unterschriften]