Eerste Test Harley-Davidson 2011-modellen

Touring-modellen met het zwaardere Twin Cam 103-blok, ABS op alle Softails, de terugkeer van de Softail Deluxe en met de SuperLow opnieuw een uitbreiding van de 883-instaplijn. In een Oostenrijks Alpendecor klimt Harley-Davidson alvast in de startblokken voor 2011. Na twee haarspeldbochten op de Villacher Alpenstrasse wordt onomwonden duidelijk dat Harley’s nieuwe XL883L SuperLow niet behept is met de grandioze klimmerscapaciteiten van Robert Gesink. Links drukt de jiffy bliksemsnel een krassende handtekening in het asfalt, terwijl aan de rechter zijde de bevestigingsclip van de onderste uitlaatdemper luid schrapend het vroege en abrupte einde van de grondspeling aankondigt. De weg naar boven is nog lang, telt nog tig van die serpentinebochten en dan moet ik ook nog weer terug naar beneden. Krampachtig proberen om de SuperLow met de wielen niet al te veel uit het lood door het berglandschap te loodsen dus. Is dat erg? Nee, want net zo min als een Aprilia RSV4 een stadsridder is, is deze SuperLow een klimgeit. De nieuwste 883-telg voelt zich dichter bij zeeniveau duidelijk beter op zijn plek, in dit geval langs de boorden van de Oostenrijkse Faaker See. Minder extreme hoogteverschillen en het ontbreken van listige haarspelden doen de Super Low goed. Licht en makkelijk laat de droog 251 kilo wegende V-twin zich hier bij de hand nemen, al blijft de grondspeling ook hier aan de beperkte kant. Vergeleken met bijvoorbeeld de 883 Iron heeft de SuperLow met 59° een iets minder steile balhoofdhoek, met 145 millimeter een wat langere naloop en een andere maat wielen. De Iron rolt op een 19 inch voorwiel en een 16 inch achterwiel, terwijl de nieuwste 883 met 18 inch een iets kleiner voorwiel heeft en met 17 inch juist een wat groter achterwiel. Doel van deze operatie was onder andere een brede en lage look, vandaar ook de naam uiteraard. Dat wordt nog eens extra benadrukt door de zadelhoogte, want die is met 695 millimeter (bij de Iron 735 millimeter) eveneens superlaag. Het maakt deze 883 niet alleen heel toegankelijk, maar ook lekker handelbaar. Hij is moeiteloos een andere richting op te dirigeren en dat maakt bochtjes pikken, ondanks die conservatieve hellingshoeken, toch een prettige bezigheid. Het speciaal voor de SuperLow ontwikkelde Michelin Scorcher 11 rubber draagt daar met een aangenaam gripgevoel en heldere feedback trouwens in belangrijke mate aan bij. Tja, en als je dan eens een keer voorbij wordt gestoven door een voorovergebogen gast in eendelig leer? Pfff, gewoon alles in het juiste perspectief blijven zien. Jij hebt geen last van je polsen of uitpuilende oogbollen en ook de bloedtoevoer naar je onderbenen wordt niet afgesneden door een stel onnatuurlijk gebogen knieën. Nee, in het zadel van de SuperLow speelt comfort de hoofdrol. Het solozadel zelf is aangenaam gevuld, de voeten staan licht naar voren op de voetsteunen en ook het ‘Easy Grip’ stuur maakt zijn naam waar. Niet te ver weg, niet te dichtbij. Bovendien heb je iets meer ‘vulling’ tussen de benen, want vergeleken met het druppeltankje van de Iron is de tankinhoud van de SuperLow haast gigantisch te noemen: 12,5 liter tegen liefst 17 liter. Dat vergroot de reikwijdte aanzienlijk, zeker in de wetenschap dat het 883 cc metende blok een matig innemer is. Bovendien is Harley’s kleinste V-twin aardig gezelschap om het een tijdje op uit te zingen. Met het beperkte vermogen van om en nabij de 50 pk en de opgegeven 70 Nm koppel bij net geen 4.000 toeren hebben de straatklinkers weinig van je te vrezen, maar wees eens eerlijk: hoeveel meer heb je nodig voor een ontspannen ritje ‘rund um Hause’? Precies, relaxt is het woord. Lekker vlot door de – niet helemaal bijgeluiden gespeende – vijfbak schakelen en het toerental niet te hoog laten oplopen. Dat leidt tot minder fijne vibraties, de ‘good vibrations’ vind je tot iets boven de 4.000 toeren. Gevoelsmatig dan, want een toerenteller zit er niet op. Maar het omslagpunt merk je snel genoeg. Bijzonder fijn is de gasrespons van de SuperLow: smeuïg en soepel. Dat hebben ze in Milwaukee goed voor elkaar. Blijven er nog twee kleine te kraken nootjes over: de vering en de remmen. Om met die laatste te beginnen: bij normaal gebruik tijdens bijvoorbeeld een rondje Faaker See voldoet de enkele schijf in het voorwiel, maar meer ook niet. Het is sowieso aan te raden om ook de achterrem er steeds even ter assistentie bij te pakken, helemaal als je stiekem toch eens een bergpasje afdaalt. De vering is op lakenstrak asfalt best comfortabel, mede door de iets langere veerwegen vergeleken met de Iron, maar als het asfalt slechter wordt, willen met name de stereo achterschokbrekers snel doorslaan. Goed, blijft over een stukje prijspolitiek, want wat kost dat nou zo’n instap-Harley? Nou, op de kop af € 9.495,-. Parelmoer lak of een twotone kleurstelling? Komt er respectievelijk € 210,- of € 560,- bij. Daarmee staat de SuperLow met beide banden stevig in het prijsbereik waarin ook de Japanners met hun lichtere cruisers en customs actief zijn. Daarvoor hoef je het dus niet te laten en bovendien is deze 883-loot natuurlijk wel ‘the real deal’. [Beeld + BU’s. In eerste instantie alleen onderstaande beelden gebruiken][Opener: HarlyDavidson-2562]Op een bergpas als de Villacher Alpenstrasse is de grondspeling van de SuperLow wel heel erg beperkt. [tweede spread groot: HarlyDavidson-6593]Het kleurpalet van de SuperLow. Instappen doe je met een uni-kleur. Voor parelmoerlak of een twotone kleurstelling moet je bijbetalen. [HD Sportster XL 883L SuperLow_12]Typisch 883-uitzicht. Ach, heel veel meer heb je eigenlijk niet nodig in het zadel van de SuperLow.[HD Sportster XL 883L SuperLow_17]Met een hoogte van slechts 695 mm zit je nog weer een stukje lager dan bijvoorbeeld op de 883 Iron. [HD Sportster XL 883L SuperLow_23]Een beperkende factor als het wegdek slechter wordt: de snel doorslaande achterschokbrekers. [HD Sportster XL 883L SuperLow_26]Die naam blijft toch ‘the real deal’. In de tank gaat nu trouwens een aanzienlijke 17 liter. [Reserve voor laatste pagina: HarlyDavidson-2855, zonder bijschrift] TECHNISCHE GEGEVENS HARLEY-DAVIDSON XL883L SUPERLOWMOTOR luchtgekoelde tweecilinder viertakt V-motor, enkele bovenliggende nokkenas en twee kleppen per cilinder, wet-sump smering, benzine-injectie, 357 watt dynamo, kabelbediende natte meerplaatskoppeling, vijfversnellingsbak, riemaandrijving. Boring x slag 76,2 x 96,8 mmCilinderinhoud 883 ccCompressie 9,0 : 1Max. vermogen n.o. Max. koppel 70 Nm bij 3.750 tpmRIJWIELGEDEELTE stalen wiegframe, telescoopvoorvork Ø 39 mm, stalen swingarm met stereovering, veervoorspanning instelbaar, schijfrem voor Ø 292 mm met dubbelzuiger remklauw, schijfrem achter Ø 292 mm met enkelzuiger remklauw.Bandenmaat 120/70-ZR18; 150/60-ZR17Banden in test Michelin Scorcher 11 MATEN EN GEWICHTEN wielbasis n.o., balhoofdhoek 59°, naloop 145 mm, veerweg voor n.o, veerweg achter 63,5 mm, zithoogte 695 mm, drooggewicht 251 kg, tankinhoud 17 liter.Garantie twee jaarService-intervallen elke 8.000 kmKleuren zwart, blauw, wit/roodPrijs v.a. NL € 9.495,- / B € 8.495,-INFO NEDERLAND EN BELGIЁ Harley-Davidson Benelux, tel. +31 (0)71-581 37 37, www.harley-davidson.nl [Kaders][2e spread]TOURING-MODELLEN MET TWIN CAM 103-BLOKEXTRA SPIERENIn het frame van Harley’s Touring-modellen hangt komend jaar de Twin Cam 103 V-twin. Dit 1.690 cc metende blok werd oorspronkelijk voor de Amerikaanse politiemodellen ontwikkeld, maar heeft via de CVO-modellen (Custom Vehicle Operations, Harley’s accessoireafdeling) en de 2010-Electra Glide Ultra Limited nu zijn weg gevonden naar de complete Touring-familie. Alleen bij de Road King Classic kun je komend modeljaar nog kiezen tussen het 1.584 cc tellende 96- en het 103-blok. Slaat een € 1.200 minder groot gat in je banksaldo, maar de echte Harley-fan weet wel beter: ‘There’s no substitute for cubic inches!’. En terecht, want de 106 cc grotere longen van het 103-blok maken wel degelijk verschil. Het koppel bijvoorbeeld. Stokte de teller voorheen bij 125 Nm bij 3.500 krukasomwentelingen, in 103-trim zijn dat 134 Newtonmeters bij hetzelfde toerental. Ook het vermogen van het zwaardere blok, dat met 98,4 millimeter een iets grotere boring heeft dan het 96-blok, is een stukje hoger, maar in de wereld van ‘Milwaukee Iron’ draait alles om koppel en worden er geen officiële mededelingen gedaan over de inhoud van de paardenstal. Maar in de wetenschap dat het ‘oude’ 96-blok het met een pk of 80 deed, is het aannemelijk dat de Twin Cam 103 er een stuk of 85 achter de staldeuren moet hebben staan. Hoe dan ook, de 1.690 cc-er draait merkbaar soepeler dan zijn lichtere voorganger, zo veel wordt al snel duidelijk als ik – zittend in het zadel van een Street Glide – over Oostenrijkse Alpenpassen als de Nockalmstrasse richting de zuidelijk gelegen Faaker See tuf. De 45° V-twin reageert voorbeeldig direct en vlekkeloos op gascommando’s en pakt vanuit de vele haarspeldbochten op aanstekelijk wijze op. Even laten doorroffelen op de voluptueuze koppelgolf om en nabij die 3.500 toeren de zesbak met de uitstekend werkende hak/teenschakeling naar de volgende versnelling te drukken. Hinderlijke trillingen zijn er niet, en als je al wat voelt, dan blijft het beperkt tot de aangenaam masserende ‘vibes’ die onlosmakelijk met het Amerikaanse karakter zijn verbonden. Nee, de Street Glide blijkt een relaxte klimmer en een vlotte daler, die bovendien de trommelvliezen op een lekker stukje ‘sound engineering’ trakteert als de extra klep in het uitlaatsysteem zich opent. Niks mis mee.Geldt ook voor het wellness-programma dat de Street Glide op de verbindingsroutes tussen de Alpenreuzen voorschotelt. De bak in de rustige overdrive 6, cruise control er op en de Harman Kardon muziekinstallatie een paar toontjes hoger. Wie doet je wat? Ja, het lage stukje plexiglas op de ‘Batwing’ bovenkuip buldert rond de 100 km/uur nogal, waardoor ik mijn zonnebril bijna met twee handen moet vasthouden. Dat was het? Bijna, achterop is het leven niet al te comfortabel op het korte duozadel zonder handgrepen en de inhoud van de zijkoffers is nogal beperkt als je serieuze toeraspiraties hebt. Jammer, want verder is het in ergonomische zin goed toeven aan boord van deze Street Glide. Het brede stuur buigt aangenaam naar je toe en de voeten staan met prettig gehoekte knieën op de beide treeplanken, die trouwens in hoogte verstelbaar zijn. Het zadel is wat lager en smaller dan voorheen en dat zit uiteraard comfortabel, maar in zekere zin ook nog aardig actief. Dat sluit mooi aan op de voorbeeldige stuureigenschappen van deze Street Glide, die duidelijk niet vies is van het betere Alpine stuurwerk. Ondanks het aanzienlijk rijklaar gewicht van pak ‘m beet een slordige 380 kilo is deze Touring opvallend licht en gemakkelijk panklaar voor een haarspeld te leggen en die rondt de Amerikaan dan ook nog heel stabiel en secuur. Even opletten met de beperkte grondspeling, dat wel, maar de Street Glide komt wat sturen betreft verrassend uit de hoek. Dat weet inmiddels ook een stel Oostenrijkse bikers, dat zich nu ongetwijfeld nog steeds afvraagt wat ze nu precies overkwam toen een treintje Street Glides en Electra Glide Classics met de stereo op tien even brutaal binnendoor kwam buurten in de afdaling van de Villacher Alpenstrasse…. Zegt uiteraard ook wat over de ABS-remmen aan boord van de Street Glide, die het opvallend goed doen en mooi doseerbaar zijn. Oprichten bij remmen in bochten doet de Street Glide nauwelijks. Ook die Electra Glide Classic is trouwens behept met meer dan aardige stuureigenschappen, maar heeft iets zachter gedempte veerelementen dan de Street Glide wat in het bochtenwerk voor duidelijk meer beweging in het rijwielgedeelte zorgt. Tamelijk identiek is de reactie van de vering van beide machines op slecht wegdek. Daar zijn ze snel door hun reserves heen, wat betekent dat de klappen redelijk ongefilterd aan de onderrug worden doorgegeven. PRIJS STREET GLIDE: v.a. NL € 26.695,- / B € 23.595,-[Beeld][HarlyDavidson-2305]Stereo op tien: met het sterkere Twin Cam 103-blok en de haast speelse stuureigenschappen is het goed toeven in het zadel van de Street Glide. [HD Street Glide_12]Duidelijk herkenbaar. Het Twin Cam 103-blok werd in eerste instantie door Harley ontwikkeld voor de Amerikaanse politiemodellen. [laatste pagina]ABS OP SOFTAIL-FAMILIESOFTAIL DELUXE TERUGOok bij Harley-Davidson neemt de actieve veiligheid een steeds hogere vlucht, en dat betekent dat ook alle Softail-modellen, op de Cross Bones na, komend jaar van ABS zijn voorzien. Terug in de Softail-familie na een paar jaar afwezigheid is de Deluxe, een Softail met klassieke lijnen, twotone lakwerk, retro-look spatborden, whitewall banden, tikje onderuit gezakte voorvork en een middenconsole. Alle info op die console is nu makkelijk vanaf de linker armatuur te selecteren, iets dat voor alle Softails geldt trouwens. Met een druk op de gecombineerde claxon/tripknop tover je desgewenst de totale kilometerstand, de tripstanden, de resterende reikwijdte en de gekozen versnelling, gecombineerd met het toerental tevoorschijn in een iets groter display dan voorheen. En voor de compleetheid: op de rechter armatuur vormt de startknop nu een geheel met die voor de waarschuwingslichten. Afijn, dat verandert verder niet veel aan de beleving van de Deluxe, die net als voorheen een bijzonder prettig sturende Softail is, met daarnaast de ‘good vibes’ van een soepel draaiend Twin Cam 96-blok, een fijne gasrespons en een aangename zit met een naar je toe komend stuur, een luxe aanvoelend zadel en brede treeplanken. Het ABS, dat met één elektronische en twee hydraulische units nagenoeg identiek is aan de systemen op de Tourings en de VRSC-familie, konden we in Oostenrijk uiteraard even beproeven. Conclusie: de remmen zelf zijn iets minder fijn te doseren dan die van de Tourings en remmen ook minder hard, terwijl het ABS een beetje twee gezichten heeft. Voor grijpt het niet al te vroeg in en regelt het systeem mooi af, maar aan de achterzijde werkt het iets minder verfijnd. Ook hier wordt het laat geactiveerd, maar eenmaal actief blijkt het achterwiel bij hard doorremmen nog wel degelijk te willen blokkeren. Toch een smetje op een verder in alle opzichten aansprekende cruiser uit de klassieke Harley-school. PRIJS SOFTAIL DELUXE: v.a. NL € 22.895,- / B € 20.195,-[Beeld][HarlyDavidson-2033]Ook de Softails, waaronder deze lekker sturende Deluxe, hebben nu ABS. [HD Softail Deluxe_09]Wijziging in de knoppenwinkel: via de linker armatuur bedien je nu de functies op de tankconsole 883 Super LowThe New Sportster SuperLow – Specifications