Dutch Trial Ladies Day

In juni vond in Zelhem de tweede editie van de Dutch Trial Ladies Day plaats. Een evenement speciaal georganiseerd voor dames die kennis willen maken met de trialsport, maar ook voor de meer door de wol geverfde ‘ladies’. Onder begeleiding van ervaren instructeurs beleefden ze allemaal een leuke, relaxte en vooral een leerzame dag. En natuurlijk stuurden wij ook een ‘lady’ naar Zelhem.

Onder een waterig zonnetje vinden ’s ochtends rond negenen de inschrijvingen plaats op het terrein van de Zelhemse Auto en Motor Club. Het groepje van vijf dames waar ik bij ingedeeld ben, blijkt een heel gemêleerd gezelschap. Hierin bevindt zich naast mijzelf (een verslaggever), ook nog een wegracer, kunstenaar die voor haar plezier enduro’s rijdt, motorrijvaardigheidsdocente en een vijfvoudig deelneemster aan de Dakar Rally. Ik kom met mijn dertien jaar motorrijervaring en een klein beetje offroad ervaring niet helemaal onbeslagen ten ijs, maar toch voel ik me aardig het groentje van de club.
De trialsport kende ik ook wel, maar dan vooral van half overwoekerde oefenterreinen vol indrukwekkend uitziende obstakels als betonblokken, rioolbuizen en boomstammen. Niet iets waar je voor je plezier over heen dendert, zo leek me. De trialsport is ook een beetje een ondergeschoven kindje binnen de motorsport, zo vindt DTLD-initiator Hans Bornebroek: “En eigenlijk is dat heel raar, want trial heeft zoveel voordelen: het is de goedkoopste van alle motorsporten en het is een tak van motorsport waarbij er nauwelijks geluidsoverlast is. Je kan er bovendien al heel jong mee beginnen en het blijven uitoefen tot je al héél aardig op leeftijd bent. Doorgaans wordt er gereden op een klein terrein, dus veel ruimte kost evenmin. En vergeet niet dat in de trialsport de eerst schreden op het gebied van elektrisch rijden werden gezet. Trial heeft enorm veel te bieden, met trial begint alles.”
Voor Hans, die de sport een tijd lang zelf beoefende en wiens zoon en dochter ook besmet zijn met het trialvirus, is deze ‘ladies day’ bedoeld om meer bekendheid te geven aan de sport in het algemeen en aan het EK trial dat hier in Zelhem begin 2017 weer wordt gehouden in het bijzonder. “Maar vooral”, zo benadrukt Bornebroek, “is het de bedoeling om de deelnemers vandaag een leuke dag te bezorgen. De reden waarom ik gekozen heb om dit speciaal voor dames te organiseren, is omdat dames en meisjes, in tegenstelling tot jongens, veel beter kunnen luisteren. Jongens vertonen al snel haantjesgedrag en dat is eigenlijk een slechte combinatie met trial. In deze sport gaat het om concentratie, toewijding en goed luisteren. Jongens zijn veel meer gericht op resultaat, dames zijn veel meer bezig met het proces. En dat is ook veel leuker voor de zes trainers die hier gratis en voor niks een dag les geven.”

De opkomst is groot. In totaal zijn er deze dag maar liefst zes groepen met dames in alle leeftijdscategorieën aanwezig, de jongste deelneemster is zeven, de oudste 47. Om alle aandacht te kunnen geven aan de deelnemers, krijgt elke groep van ongeveer vijf dames een eigen trainer, stuk voor stuk zeer ervaren mensen die hun sporen in de trialsport ruimschoots verdiend hebben. Voor mij staat er een heuse Montesa Cota 4RT klaar, een 250 cc viertakt-Honda die ter beschikking is gesteld door trialinstructeur en Noppennieuws-testrijder Alex van den Broek. Zelf meervoudig Nederlands trialkampioen, die na een pauze van een jaar nu weer aan kop staat van het ONK in de zwaartste Inters-klasse.
Na een korte introductie rijd ik met mijn groepsgenoten achter Bart Westerink aan, onze instructeur voor het ochtendprogramma. Omdat we weliswaar allemaal motor-, maar nog weinig of geen trialervaring hebben, beginnen we rustig. Op een stukje gras van het parkeerterrein rijden we een door Westerink met pylonen uitgezet parcours. Naast het omgaan met de trialmotor, leren we ook hoe we moeten kijken Én krijgen een gedegen lesje in de rijhouding, een niet te onderschatten aspect van het trialen, zo zal blijken. “In tegenstelling tot het motorrijden op de weg, krijgen op de trialmotor je benen alle ruimte”, legt Westerink uit. “Terwijl je zelf zo goed als stilstaat, moet de motor onder je goed kunnen bewegen.” Zodra we dit een beetje onder de knie hebben, gaat onze training een stapje verder: op een met gras begroeide helling wordt opnieuw een parcours uitgezet. Nu is er een extra dimensie en daarmee dus ook uitdaging bijgekomen: hoogte. Terwijl ik me voor m’n gevoel als een bescheten groentje stijfjes over de helling beweeg – “Je moet meer ontspannen rijden, Ineke!” – zie ik de andere vier dames in mijn team met sprongen vooruit gaan. Vooral Mirjam Pol pikt het trucje makkelijk op en rijdt al snel vrij geroutineerd haar rondje.
Bij het volgende parcours doen we een klein stapje terug en ligt de nadruk meer op het technisch sturen. Voor de liefhebber is er in het parcours een klein obstakel in de vorm van een blok beton opgenomen. Kleine bochtjes draaien tussen bomen en rioolbuizen door ligt me wel, qua obstakels hou ik het even op een flinke spoorbiels, iets waar ik door de lage druk in de banden eigenlijk amper iets van merk. Vanaf de zijkant lijkt het zo makkelijk, met een rustig tokkelende machine achtjes draaien en over een biels hobbelen. Het is echter een behoorlijk intensieve bezigheid, een sport ook die heel veel van je vraagt. In het zomerzonnetje is het zelfs hard werken en de eerste zweetdruppels verschijnen links en rechts op de voorhoofden. Hoewel de sfeer lekker losjes is – er worden grapjes gemaakt en over en  weer gelachen – zijn alle dames als het op het trialen aankomt uitermate gefocused en serieus, precies zoals Hans Bornebroek voorspelde. Iedereen probeert er vandaag voor zichzelf het beste uit te halen. En ja, bij de een is dat wat meer dan bij de ander.

Door het continue rijden met een paar vingers aan het koppelingshendel (in de trialsport echt heel normaal, zo benadrukt onze trainer), voelt mijn linkerhand na een paar uur op de motor behoorlijk pijnlijk aan. Om maar aan te geven hoe intensief het rijden toch is. Gelukkig is het inmiddels tijd voor een korte pauze en kunnen we onder het genot van een kop soep en een broodje uitrusten en het geleerde van de ochtend laten bezinken.
’s Middags wordt het instructie-stokje van ons groepje overgenomen door Alex van de Broek, een zeer ervaren en gedreven trainer. De helling die hij voor ons uitgezocht heeft is nog net iets steiler dan die van vanochtend, waarbij de krappe bochtjes het nog net iets uitdagender maken. De eerste rondjes ben ik voornamelijk bezig gecontroleerd naar beneden rijden, dus zonder te worden ingehaald door een slippend, glijdend en blokkerend achterwiel. Na een paar rondjes door het natte hoge gras en de gerichte aanwijzingen van onze instructeur gaat het al een stuk beter.
Vooral Mirjam Pol en oud-MotoPlus-columniste Nikki van der Spek blijken snelle leerlingen en gaan al rap ‘spelen’ op het naastgelegen trialparcours. De rest wordt op sleeptouw genomen door Van den Broek voor een rondje over het ZAMC-terrein. Onderweg doen we kleine oefeningen om onze skills en vertrouwen in de motor te verbeteren. Vooral bij korte bochtjes merken we hoe belangrijk de houding op de trialmotor is: zo recht mogelijk op de stepjes staan, en een meter of twee voor je uit kijken. “Super-super-belangrijk!”, benadrukt Van den Broek keer op keer. De knieën licht gebogen, bij een bocht naar rechts je rechterarm en -been strekken, en je linker arm- en been en je kont naar buiten steken. Bij een bocht naar links alles net omgekeerd.
Steeds beter lukt het ons om precies de juiste beweging in de motor te krijgen, terwijl we zelf mooi rechtop stilstaan. Al draaiend en spelend rijden we over het terrein en ik merk hoe ik ook steeds meer leer te ontspannen. Ik krijg er zowaar schik in! En aan het eind van deze intensieve maar fantastische dag realiseer ik me ook dat werkelijk alles wat ik vandaag heb geleerd van toepassing is bij het offroadrijden en het rijden op de weg: het kijken, de houding, de beweging van de motor bij het bochtenwerk. Dat maakt deze Dutch Trial Lady Day 2016 niet alleen tot een leuke, maar ook uiterst leerzame en nuttige dag. Eigenlijk zou iedere motorrijder, lady of niet, eens een keer zo’n trialdag moeten meemaken!