Column Jacob Schoenmaker MP 21-2011
Toen ik vorige week met mijn motor op mijn werk bij Beursplein 5 arriveerde bleek het plein te zijn omgetoverd tot camping. De ‘occupy-beweging’ wil met deze bezetting protesteren tegen de hebzucht en het materialisme van bankiers. En daarmee zetten ze me aan het denken. Direct na mijn economiestudie heb ik bijna tien jaar bij een bank gewerkt en zat daar ook in bonusregelingen. Lang niet zo riant als bij zakenbanken als Goldman Sachs, maar wellicht dat ik me toch enigszins aangesproken mag voelen. In ieder geval moet ik toegeven dat ik mijn hebzucht op mijn motorhobby botvier. De afgelopen jaren heb ik een collectie helmen, motorjassen, motorbroeken en handschoenen opgebouwd. Een jaar geleden kocht ik een prachtige fonkelnieuwe BMW en inmiddels betrap ik mezelf er alweer op naar andere modellen te kijken.Het is zeker niet zo dat ik op mijn Beemer ben uitgekeken, maar het begint nu alweer te kriebelen. Wat in dit opzicht ook niet helpt, is dat ik de afgelopen weken gereden heb op een Ducati Diavel, een BMW K1600GT en een BMW R1200RT. Dit weekend staat een bezoek aan de Triumph demodagen in de Bollenstreek op het programma, dus dat zal de onrust niet verminderen. Daarnaast vallen wekelijks verschillende motorbladen op de deurmat, boordevol verleiding in de vorm van de nieuwste modellen. In die bladen komen ook de veelrijders regelmatig voorbij en daar kan ik nog veel van leren. Mannen en ook vrouwen die in de regel vaak een flink verouderde, foeilelijke en oersaaie fiets blijken te rijden. De eigenaar lijkt daar echter niet van op de hoogte en heeft ogenschijnlijk onvoorwaardelijke liefde en trouw aan zijn motor gezworen. Maar eerlijk is eerlijk: hij/zij heeft meer kilometers op de teller gezet, dan ik op mijn laatste zes motoren bij elkaar. En waar ik voor het spannen van de ketting al langs de dealer rijd, doen de veelrijders het onderhoud zoveel mogelijk zelf. Op creatieve wijze wordt ieder mankementje zo goedkoop mogelijk eigenhandig gerepareerd. Op marktplaats worden na veel speurwerk de benodigde onderdelen voor een prikkie op de kop getikt. Dit is duidelijk echte liefde en ik moet bekennen dat ik deze motorrijders stiekem benijd om hun monogame relatie en innige tevredenheid met een hoopje oud ijzer. Maar ook deze rijders blijken vaak nog een soort van droommotor te hebben. Een gewetensvraag vaak, want veel van deze veelrijders dromen ’s nachts over een nieuwe BMW R1200GS of een Honda Pan European. Kortom, de huidige motor, die altijd zo trouw zijn kilometers vreet, dankt zijn plek in de garage vaak louter aan financiële redenen in plaats van de fantastische rijeigenschappen. Dat verklaart meteen ook waarom het onderhoud door de eigenaar zelf wordt gedaan. Kortom, de hebzucht schuilt zelfs in de eigenaren van deze motoren. De Arafatsjaaltjes van de occupy-beweging staan wat dat betreft voor een zeer moeilijke taak. Een gezonde mate van hebzucht is zelfs essentieel voor het goed functioneren van onze economie. Het is de reden waarom we ’s ochtends vroeg opstaan om naar ons werk te gaan. Of in het geval van de occupy-demonstranten, waarom we de moeite nemen om naar het UWV af te reizen om een uitkering aan te vragen. Maar ik geef de demonstranten wel gelijk dat hebzucht ook niet moet doorslaan. Misschien moet ik voorlopig maar trouw blijven aan mijn huidige motor. Dat heeft de occupy-beweging alvast bereikt. Jacob Schoenmaker is econoom en presentator bij de zakenzender RTL-Z. Waar hij normaal op Beursplein 5 zijn motor parkeert staan nu de tentjes van de occupy beweging.
