Alpenmasters 2024 – Mid Adventures
Allroads, of adventures zoals de wat meer terreinvaardige varianten tegenwoordig worden genoemd, heersen al jaren over de Alpenpassen. In de middenklasse van deze categorie hebben we met de BMW F900GS en Ducati DesertX Rally twee deelnemers die op papier de gulden middenweg vormen tussen de twee laatste Alpenmasters-winnaars. In de finale is echter slechts plaats voor één van beiden!
Het eerste duel in deze Alpenmasters 2024 is meteen een bijzonder treffen, ondanks dat er weer eens een BMW en Ducati tegenover elkaar staan. Als je kijkt naar de uiteindelijke winnaars van alle afgelopen jaren, is er een duidelijke heerschappij van adventure-motoren. De regerende Alpenkampioen, de Suzuki V-Strom 800DE, loste vorig jaar de Ducati Multistrada V4S af, die in 2022 de titel pakte. De lichtere Suzuki klopte de dikke, supersterke Duc, ook omdat op passen als de Stelvio een laag gewicht en handelbaarheid belangrijker zijn dan puur motorvermogen. De vraag die dan bij ons opkomt: zouden we met dit duo hier nu de gulden middenweg hebben tussen groot & sterk en klein & handelbaar? De BMW F900GS en de Ducati DesertX Rally zitten qua formaat en vermogen namelijk tussen de V-Strom 800 en de Multistrada V4S in.
In het geval van de F900GS moeten 105 pk’s exact 229 kilo (in de voor de Alpenmasters geconfigureerde uitvoering) plus rijder de berghellingen op stuwen. En dat lukt de zojuist flink opgewaardeerde Duitse paralleltwin met verbazingwekkend gemak. Zoals te zien is in de grafiek van de vermogensmeting, heeft de twin al vanaf iets meer dan stationair toerental 80 Nm paraat, wat voor prima acceleratiewaarden in de hoogste versnelling zorgt. Bij het beklimmen van de eerste berg via de Umbrail-pas kun je bijna de hele tijd in z’n twee rijden, alleen bij de allerkrapste hairpins verlangt het BMW-blok naar de eerste versnelling. De goed doseerbare koppeling heb je alleen in uiterste noodgevallen nodig, want ook lastwisselingen verlopen op de F900GS voorspelbaar en vloeiend, en de quickshifter met automatisch tussengas functioneert vlekkeloos.
Ook de Ducati DesertX Rally heeft in krappe hairpins een prettige gasrespons, hij ligt op dit punt maar nipt achter zijn Beierse opponent. De volgens opgave 110 pk sterke 937cc-V-twin van de Ducati loopt in het onderste derde deel van het toerenbereik echter minder gecultiveerd en heeft daar ook wat minder trekkracht. Dat betekent echter zeker niet dat de V-twin geen fut heeft, je moet gewoon steeds iets hoger in toeren zitten. Vanaf het middengebied sleurt hij de omvangrijke Ducati met verve en een pittig geluid vooruit, en dat geeft vooral bij een sportieve rijstijl veel rijplezier. Voor de trekkracht van onderuit vanuit krappe haarspelden is deze karakteristiek echter niet gunstig: punt voor de BMW.
Maar zoals gezegd, hier op de Stelvio speelt naast het motorblok ook de handelbaarheid een grote rol. Vooraf alvast een kanttekening: allebei deze middenklasse adventures starten met een handicap. De Ducati DesertX Rally is af-fabriek namelijk alleen leverbaar met de grof geprofileerde Pirelli Scorpion Rally STR-banden. Bij de BMW F900GS heb je de keuze tussen een pure straat en meer terreinwaardige band, maar om het eerlijk te houden bestelden we hem met de optionele (zelfs nog iets grovere) Metzeler Karoo 4. Deze zogeheten 50/50-banden zijn niet alleen een uitdaging voor de elektronica van de F900GS (vooral bij de remproeven), maar voelen op asfalt ook vrij hard aan. Des te verbazingwekkender is het hoe goed de F900GS erin slaagt om dit te maskeren. Hij laat zich heel voorspelbaar door de hairpins sturen en ook goed door ruimere bochten dirigeren. Bergop gaat het vloeiender dan bergaf, want hoe meer druk er op de grove profielblokken komt, hoe vager het rijgevoel wordt. Losjes vanuit de heupen sturend danst de GS echter behendig de Umbrail-pas op, en omdat de Stelvio nu nog afgesloten is, even later ook weer af.
Dicht gevolgd door de Ducati, waarvan de pure afmetingen in combinatie met het nog iets hogere zadel kleinere rijders in krappe hairpins het nodige respect inboezemen, om niet te zeggen intimideren. De acht kilo zwaardere Italiaan haalt vooral daar niet de wendbaarheid van de BMW, maar hij maakt wel indruk met zijn uitgesproken neutrale sturen en geeft dankzij de iets meer straatgeöriënteerde banden ook betere feedback. De Kayaba-vering van de Ducati is toeristisch zacht afgestemd en laat zich niet van de wijs brengen door de talrijke gaten en scheuren in het asfalt. Bij het bergaf remmen met volle belading duikt de voorvork echter dieper dan de eveneens comfortabele BMW-vork. Op de weg richting dal geeft de Ducati daardoor iets meer druk op de polsen.
De remsystemen van deze twee middenklassers doen niks voor elkaar onder. Van bergtop tot in het dal blijven de drukpunten in de remhendels stabiel, waarbij de Ducati voor de dosering van de vertraging iets meer slag in het hendel ter beschikking stelt. Laat remmen kun je op beide motoren beter vermijden, omdat de grofprofielbanden op de smalle voorwielen dan snel beginnen te protesteren.
En rijden met iemand achterop? Geen probleem. Op de Ducati zit je passagier iets comfortabeler en die heeft daarbij aan het optionele kofferrek goede houvast. Het kortere BMW-zitbroodje komt niet helemaal aan dat zitcomfort, maar daar staat tegenover dat de achterschokdemper van de GS iets meer over heeft voor tweepersoonsgebruik.
Alles bij elkaar pakt de BMW qua rijeigenschappen ondanks de nog wat grovere banden een klein voordeel op de Ducati. Die heeft echter nog een troef achter de hand. Zijn tank kan liefst 21 liter bevatten, die van de BMW maar 14,5 liter. Daardoor haalt de DesertX Rally ondanks een iets hoger verbruik liefst 100 kilometer meer op een tank: ruim 400 kilometer! Da’s meteen de beste waarde van deze 2024-editie van de Alpenmasters, verklappen we alvast. En dat is de reden dat het toch nog spannend wordt, want hiermee maakt de Ducati zes punten goed op de BMW. Voor de zege is het echter niet genoeg. De smeuïger en meer wendbare F900GS verzekert zich van het eerste kaartje voor de finale. Daar zal hij het moeten gaan opnemen tegen de eerdergenoemde Suzuki V-Strom 800DE én een vertegenwoordiger van de grote, sterke adventures. Welke dat wordt, vind je in de MotoPlus-uitgave. En daarna zal in de finale moeten blijken of de F900GS daadwerkelijk de gulden middenweg vormt.
Conclusie
Dankzij zijn van onderuit al sterke motorblok en de ondanks grof geprofileerde banden probleemloze stuureigenschappen, eindigt de BMW F900GS voor de Ducati. De DesertX Rally heeft echter vooral bij langere rijders flink wat ijzers in het vuur. Een ruime, vrije ergonomie, prettig zacht zadel en vaste wegligging zijn een aantal van zijn sterke punten.
