MotoPlus 17 - 2025

REIZEN CEVENNEN, FRANKRIJK 56 MOTOPLUS REIZEN anderen een toevluchtsoord. De kleine ruimte is tot de laatste plaats gevuld. Er wordt gepraat, gegeten, gedronken, kinderen en honden ravot- ten tussen tafels en stoelen. Wanneer de regen stopt, draaien de motoren echter alweer snel. De Tarn is vanaf nu onze belangrijkste metge- zel. In Florac komt hij samen met de Tarnon, zijn belangrijkste zijrivier. Het is rond het middag- uur en het stadje in de Cevennen is stil en sla- perig, alleen een paar honden kijken enigszins verwijtend naar onze motorfietsen die de alles- overheersende stilte verstoren. De weg leidt ons via talrijke haarspeldbochten omhoog naar de Causse Méjean, een van de vele kalkplateaus die in het westen aan de Cevennen grenzen. Na het overwinnen van ruim vijfhonderd hoogte- meters strekt het uitzicht zich uit over de vallei tot ver in de Cevennen. De huizen van Florac liggen strak op elkaar gepakt in de vallei. Achter ons ligt de uitgestrekte vlakte van de Causse, begroeid met heide, lavendelstruiken, distels en jeneverbesstruiken. Schapen scharrelen rond, waarschijnlijk de enige gedomesticeerde dieren die genoegen nemen met zo’n schrale vege- tatie. Achter de volgende bocht rijden we een mistbank in, maar na een paar kilometer zijn we niet alleen uit de koude en grijze soep, de zon streelt ons ineens met verwarmende stralen en legt een gouden gloed over het rijke groen van de uitgestrekte vallei voor ons. In Le Pompidou draaien we de D9 op, de befaamde Corniche de Cévennes. Op de prach- tige panoraweg gaat het gestaag bergafwaarts. Rustig aan is het motto. Topasfalt, snelle, mooie gelijkmatige bochten in een ononderbroken reeks. En op de korte rechte stukken een prach- tig uitzicht in de verte. In St. Jean-du-Gard staat De lucht is grijs en de wegen vochtig; een ongewoon beeld, want over het algemeen is het in de Cevennen – zeker in de zomermaanden – zonnig, warm en droog.