MotoPlus 19 - 2022

REIZEN MOTOPLUS 53  Snelwegafslag Aachen-Lichten­ busch. Het gebulder van de wind is gaan liggen en de dikke klap­ pen van Diana’s XT660R eenpitter bereiken mijn helm weer. Bij de verkeerslichten wachten we tot het licht op groen springt. Rechts gaat het naar de Dom van Aken met daarin de tombe van Karel de Grote. De knipperlichten gaan echter uit naar links, naar de weg die richting de prachtige Eifel voert. En nee, we gaan niet op de klassieke Eifeltoer, waar overigens helemaal niets mis mee is, maar we hebben ons vizier gewoon wat verder staan. Het plan is om de deelstaatgrens van Noord­ rijn-Westfalen te volgen: rond de 1.100 kilometer tegen de klok in. Wel een geluk dat je daarbij dan niet om de Eifel heen kunt. Maar eerst even een praktische vraag van huishoudelijke aard ophelderen: hoe dicht willen we überhaupt bij de grens blijven? Héél dicht! Te dicht bijna. We zit­ ten constant met één voetsteun in België. En het wordt nog merk­ waardiger: de Duitse B258 buigt achter Roetgen af naar België, blijft een Duitse federale weg, maar doorkruist wel de provincie Luik en komt bij Konzen, zonder dat er een kruising is geweest, Duitsland weer binnen. En dan barst het feest pas echt los! Hellenthal, Manscheid, Dollen­ dorf. Slingerwegen die zomaar in de Dikke Van Dale voor motor­ rijders zouden kunnen staan. Enkel de komst van de Rijn maakt voorlopig een einde aan al dit bochtengeluk. Op de veerboot van Bonn-Bad Godesberg naar Niederdollendorf krijgen we een kleine adempauze. De ‘Konrad Adenauer’ dobbert sereen over de al even ontspannen stromende rivier. Helm af, de rivierbries lekker in het gezicht en mijn gedachten dwalen bijna automatisch af naar Bonn. Ooit de trotse hoofdstad van Duitsland, maar tegenwoor­ dig hoor je er bijna niemand meer over. De vergankelijkheid van roem, waar bijvoorbeeld ook Avignon over kan meepraten. Daar resideerde ooit de paus. Ooit ja, in een ver verleden! Vanaf het terras van de neogotische villa Haus Humboldstein kijk je prachtig uit over de Rijn. »