MotoPlus 19 - 2022

KAWASAKI H2 SX SE ROADTRIP ROADTRIP MOTOPLUS 49  dus de Kawa rolt al vroeg van de licht te bedie­ nen middenbok af. Net voorbij de Duitse grens meandert de 34 oostwaarts langs de groene noordflanken van de Rijn. Na Schwörstadt gaat het even noordwaarts naar Wehr en dan zijn we in het hart van het ZwarteWoud. Het Wehra- dal volgt deWehra-rivier richting Todtmoos en in het diep uitgesleten ravijn ligt een heerlijk bochtige weg met strak asfalt. De SX zet zijn beste bandje voor, want de harmonie met de Bridgestone S22’s is fantastisch. Natuurlijk weegt de SX meer dan een superbike, maar op dit soort wegen excelleert de Kawa. Elke bocht wordt loepzuiver ingestuurd, elke apex gehaald, er is geen oprichtmoment tijdens remmen en het bullige koppel katapulteert je naar de vol­ gende bochtenserie. Bij Todtmoos begint de 1.283 meter hoge Hochkopf-pas en hier is het een stuk krapper. Ook nu is de 267 kilogram wegende SX in alle opzichten een genot. Al shortshiftend klik je door de dog-ring versnel­ lingsbak, waarvan het schakelgevoel ook echt anders is dan bij een normale bak. Er zijn twee korte, gortdroge klikjes direct na elkaar voel­ baar, zowel bij op- als terugschakelen. Ik doe zeker geen zuinigheidspoging, maar het ver­ bruik varieert nu tussen de 1:15 en 1:17 en dat geeft een lekkere actieradius van 320 kilometer. De 317 voert via Todtnau en Feldberg naar een meer open landschap met snellere bochten en deze gaat over in de 500. Bij het pittoreske Titisee gaat het linksaf richting het Höllental, een ruige kloof met spectaculaire uitzichten. Na zo’n dertig kilometer gaat de reis noordwaarts, via Sint-Peter volg ik de Scharzwaldpanorama­ straße welke door het Kandelwoud en over de Kandel voert, een 1.241 meter hoge pas. Deze is anders dan tot nu toe: smal, grotendeels een dicht bladerdek en het wegdek is pokdalig. Hier bewijst de Skyhook-vering me een fantastische dienst, want waar je bij een sportmotor in een bocht met gaten in het wegdek met je billen op elkaar zit omdat het voor- of achterwiel dan nogal eens een stap opzij zet, absorbeert de Kawasaki dit alles op een ongekend goede manier dankzij de stugge vering en demping. Elke gewenste lijn is te rijden en het geeft de SX gewoon keiharde voordelen ten opzichte van een sportfiets. De Kandelhof is een panora­ mahotel, waar parasailers actief zijn. Het is een mooi moment voor koffie met Schwarzwälder Kirschtorte, wat anders? Daarna zoek ik de snel­ weg op en koers de laatste 500 kilometer naar huis. Het verkeer is drukker, dus de SX glijdt soe­ verein op de linkerbaan, terugschakelen is nooit nodig en de cruise-control wordt veelvuldig gebruikt. Adaptieve cruise-control is in Duits­ land minder handig, want die is maar instelbaar tot 160 km/uur. De Kawasaki H2 SX SE vult een heel specifiek stukje van de markt in. Als je namelijk liefhebber bent van de techniek en de zinderende sensaties die alleen sportmotoren bieden, zoals onder­ getekende, maar toch prijs stelt op meer aardse zaken als bagagemogelijkheden en een goede windbescherming, dan is de spoeling gewoon erg dun. De H2 biedt op straat de prestaties en de stuureigenschappen ommet superbikes mee te kunnen knallen, terwijl ontspannen toeren veel beter gaat dan met die sporters. Bovendien vindt een passagier een zeer acceptabel onder­ komen en kunnen koffers mee. Het kost een paar centen, maar aangezien de H2 SX SE het beste van verschillende disciplines op een hoog niveau weet te verenigen, is die prijsstelling best begrijpelijk. Ik zou nog wel een paar reizen met dit compressorkanon willen maken! n Onderweg in het Zwarte Woud tref je houtsnijwerk van kabouters, feeën en paddenstoelen. Koffie met taart! En het instructieboekje, ditmaal om uit te zoeken of tractiecontrole en wheelie-controle onafhankelijk van elkaar ingesteld kunnen worden. Dat is helaas niet zo.