MotoPlus 19 - 2022

ZERO DSR/X EERSTE TEST EERSTE TEST MOTOPLUS 21  interface ontworpen die na wat verkennings­ werk heel goed te doorgronden is. Op de eerste kilometers blijkt de Zero over een passende toeristische ergonomie te beschik­ ken: een hoog en breed stuur, ontspannen rechtop zit (meer ín dan óp de motor) en een comfortabele kniehoek. Enkel het rempedaal is vrij hoog gepositioneerd, wat later bij het offroad-rijden juist wel weer uitstekend past. Ondanks de ruime 190 mm veerwegen van de Showa-veerelementen is de zithoogte van 828 mm goed te doen, zeker omdat het zadel bij de taille redelijk smal is. Een comfortabele machine kortom, en dat geldt ook voor de rijeigenschappen op het asfalt. Ongeacht of je nu wel of geen fan bent van elektrisch rijden, je kunt niet anders dan onder de indruk zijn van het gemak en de spierballen van de elektromotor. Ongeacht de gekozen modus heeft deze niet de minste moeite om het toch wel aanzienlijke rijklaar gewicht van 247 kilo voorwaarts te katapulte­ ren. Niets schakelen of koppelen, gewoon gas geven en gaan. Met het gas vol tegen de stuit waan je je een passagier op een elektrische kanonskogel, maar tegelijkertijd laat de DSR zich ook uiterst subtiel doseren. Aan de sportieve geest die de aandrijving in zich heeft, kan het rijwielgedeelte overigens niet tippen. De Zero toont zich in het vluchtige bochtenwerk van een goede kant, stuurt mak­ kelijk in, laat zich met een beetje inzet goed van het ene op het andere oor leggen en houdt strak de gekozen lijn vast, mits je de bocht net­ jes op het gas rondt en niet de voorrem erbij pakt. De voorvork duikt namelijk nogal waar­ Aan elektronische snufjes en instelmogelijkheden is bepaald geen gebrek, maar toch is het gelukkig geen knoppenkermis op het stuur. De interface is prima te doorgronden. Met bijna 250 kilo is de DSR/X geen lichtgewicht, desondanks laat hij zich makkelijk sturen. door de X naar een wijdere lijn neigt. Ook korte, stevige hobbels verwerkt de voorkant niet heel soepeltjes. Daarentegen is de DSR wel extreem comfortabel op asfalt van mindere kwaliteit. Door de bank genomen is de afstelling van het rijwielgedeelte aan de softe kant, wat prima voldoet voor ontspannen toerwerk, maar ga je het tempo opvoeren, dan mag het allemaal wel een tikkie stugger. Zowel de dikke Ø 47 mm voorvork als achterschokdemper zijn volledig instelbaar (veervoorspanning achter met prak­ tische stelknop), dus daar is zeker nog winst te behalen. Helaas ontbrak de tijd tijdens de test om hier wat mee te experimenteren. Voor de goede orde, ook in de basis set-up krassen de voetsteunen bij tijd en wijle in het asfalt, flink doorrijden kan dus absoluut. Dat komt overigens ook deels op het conto van de uitstekende Pirelli Scorpion Trail II banden, die heel mooi harmoniëren met de DSR/X. Deze liggen om een paar gietwielen, optioneel is er ook nog een setje bijzonder fraai ogende spaakwielen met grof geprofileerd Pirelli Scorpion STR rubber. Zeker die banden zijn bijzonder welkom wanneer je offroad gaat. De Trail II is gewoon een 80% straatband en met name de voorband biedt niet de grip die je wenst op het onverhard. Daar doet de X het overigens beter dan verwacht. De ergonomie staand is simpelweg erg goed, en hoewel het behoorlijk werken is met de kilo’s, laat de machine zich behoorlijk kwiek over de paden jagen. Met name het gebruiksgemak van de elektromotor valt hier in positieve zin op. Waar een conventionele verbrandingsmotor bij heel lage snelheden het gebruik van de koppeling vereist, pak je met de Zero zelfs de meest krappe passages nog uiterst vloeiend. Wel jammer is dat de tractiecontrole in de offroad-modus té vroeg ingrijpt, waardoor je de achterzijde niet goed met het gas kunt »

RkJQdWJsaXNoZXIy NjAzODY3