MotoPlus 16 - 2022

BIKERS’ CLASSICS REPORTAGE REPORTAGE MOTOPLUS 71  een raket, alleen komt er wat olie uit. Hij heeft een koperen koppakking en ik hoop dat ik hem met wat natrekken weer dicht krijg. Met die dingen moet je niet truttig liggen rondsjezen. Ik melk hem vandaag wel helemaal uit hoor. Als hij straks stuk gaat, dan herstel ik hem thuis wel weer. Met zo’n ouwe knakker moet je niet bang zijn voor zwarte vingernageltjes.” Drievoudig Superbike-wereldkampioen en speciale gast op de Bikers’ Classics Troy Bayliss én Didier De Radiguès houden in de expo-zone hun signeersessies naast een selectie motoren uit een eeuw racegeschiedenis. Troy glundert bij de passage van een 250cc Kawasaki KR1. “Daar begon ik ooit mijn carrière mee, ongelofelijk toch”, lacht hij. Ik had al veel goede reacties gehoord over de toffe sfeer op de Bikers’ Classics en ik ben vereerd om hier te mogen zijn. Ik heb hier nooit geracet en ik begrijp nu pas hoe cool en uniek dit circuit is. Het bezit een tastbare, rijke historie en ik ben onder de indruk van het adembenemende old-school karakter. Het is zeker niet het veiligste circuit ter wereld, maar wel één van de mooiste om op te rijden. Ik kon een stuk van het oude, 14,98 kilometer lange racetraject over nationale wegen verkennen en ik denk dat de coureurs toen knettergek waren.” De Radiguès vult aan: “Francorchamps is legen­ darisch en fenomenaal snel. Ik heb Troy geadvi­ seerd om tijdens de GP Parade achter mij aan te rijden om de juiste lijnen te leren kennen. Maar in de laatste sessie voelde ik hem al pushen. Het competitiebeestje blijft knagen, hé. Ik herinner me nu nog alle details van races die ik heb gere­ den als ik voor fans oude foto’s signeer. In België won ik de 24-uurs endurance en de 250cc GP in 1983. Dat is onvergetelijk.” Mario DeWitte en Pedro De Brouwer uit het Vlaamse Meetjesland zijn vaste klanten op de Bikers’Classics. Mario is net gepensioneerd en wil nog veel meer old-school evenementen bezoe­ ken.“Mijn eerste races bezocht ik op mijn zeven­ tiende. Dat waren de GP van Francorchamps in 1975 en de straatraces in St-Joris-Ten-Distel, eind jaren ’70. Fabriekspiloten stonden toen nog met een tentje in een ordinaire weide en waren zeer benaderbaar. Dat maakte zodanig indruk dat ik sedertdien met vrienden ontzet­ tend veel snelheidswedstrijden heb bezocht. Omstreeks 2010 kreeg ik een enorme passie voor de rookfabriekjes uit mijn jeugdjaren. Een Yamaha RD350 was mijn eerste trofee. Twaalf jaar verder heb ik een verzameling van zes lichte Yamaha tweetakt machines en twee Honda’s, een 350 en 500 Four. Mijn oude motoren heb ik zelf gerestaureerd en de Grande Parade over het circuit heb ik op mijn RD250 caféracertje uit 1975 gereden. Als deelnemer aan de Parade mocht ik een paar rondjes op het nieuwe circuit rijden, een adembenemende ervaring. Mijn caféracer­ tje heb ik zelf gereanimeerd. Veel onderdelen waren rijp voor de schroot. De cilinders zijn van een donormachine en de versnellingsbak is ver­ nieuwd. De expansie-uitlaten zijn van Jim Lomas en het vergde nogal wat tijd om de carburatie perfect af te stellen. Het Honda NSR-kontje heb ik op het frame aangepast en ook de kabelboom heb ik zelf gefikst. Met vragen en kijken kan een mens ontzettend veel bereiken.” Pedro vult aan:“Mario tipte me destijds dat er op de retrobeurs vanWieze een Yamaha-racertje te koop stond. Op de Centennial in Assen had ik in Ook dat wat op het oog weinig met elkaar te maken heeft, mag gebroederlijk naast elkaar het circuit over. Hier een Honda zes­ cilinder en een oude Benelli-racer. Bekende zijspankleuren op Spa-Francor­ champs, heel even herleefden de tijden van Egbert Streuer. Ton Everaers sleutelend aan zijn knalgele 750 Triumph T150V met ingekort Martin Russell-­ frame uit 1968. Mario DeWitte en Pedro De Brouwer met hun Yamaha RD250 caféracer en RD350. Soms geeft een oudje even de geest en zit er niets anders op dan duwen en zweten. Eigenaren van een speciale Panigale V2 Bayliss hadden een Meet & Greet met de voormalig Superbike-wereldkampioen. »