MotoPlus 11 - 2022

BMW R18-MODELLEN LEZERSTEST LEZERSTEST MOTOPLUS 55  “Motorrijden is voor mij dé manier om de romantiek van techniek te kunnen ervaren. Met name door het motorblok, dat zowel het hart als de ziel van een motorvoertuig is. Toen BMW aankondigde haar boxer te gaan supersizen, was ik erg benieuwd wat dit ging worden. Het werd een cruiser, een USA- kloon: voor mij een teleurstelling. Het ziet eruit als een chopper en de choppers waar ik mee reed waren als volle kruiwagens: hilarisch ommee te gaan ren- nen, vooral als je wilde gaan sturen of ineens moest remmen. De R18 rijdt als een echte BMW (is goed!), maar geeft op eigen wijze toch hilariteit. Je krijgt niet de behoefte om aan het gas te gaan lurken, het geluid is rustgevend, als een propellervliegtuig op een mooie zomerdag. Maar het is wel een 1800 met lange versnellingen, dus ongemerkt ga je toch wel rap. En wat dat betreft zijn frame, vering en remmen meegegroeid en ben je ongemerkt toch lekker vlot aan het rijden. Sterker nog, de voetsteunen gingen geregeld aan de grond en ik weet eerlijk niet of dat komt door de wegligging die vertrouwen geeft of de beperkte grondspeling. Ik heb op drie uitvoeringen gereden: de R18 Classic, de R18 B en tot slot de oer­ versie: R18. Ik heb geen verschil in prestaties ervaren, wel in geluid en comfort. Iedere fiets had weer andere schokdempers en ik vond ze alle drie op hun eigen manier prettig. Zeker niet hard, maar wel herkenbaar. Ook qua ergonomie en zithouding is het goed uit te houden op dit trio. Dat vind ik bijzonder, iedereen in de groep leek een comfortabele zithouding te kunnen vinden zonder de motorfiets aan te passen. De vering was wel duidelijk anders. De R18B was een vliegend tapijtje, de R18 leek wel een hardtail. De bedienings­ elementen op het stuur voelden wel een beetje goed- koop aan, een beetje als hard plastic, en het indruk- ken en schuiven van knoppen voelde als tiptoetsen. Ik vind dat bij een machine die ‘steel is real’ uitstraalt, de bedieningselementen dat ook moeten doen. Als ik op mijn ‘plastic’VFR het knipperlicht omzet, dan voel ik dat ik een veer indruk, in plaats van dat ik een blikken lipje op een koperen plaatje druk. Het is ook fijn dat ze zoveel info op een klein dashboard kunnen laten verschijnen, maar het oogt wat goedkoop. Niet als een mooie klok. En dan de knipperlichten. Dikke fiets, ruim 1.800 cc, meer dan 400 kg en dan knipperlichten zo groot als een vingerkootje. En dan schrappen ze het achterlicht om het remlicht en achterlicht te inte- greren in die vierkante centimeter van de kerstboom- verlichting achter. Conclusie: toch wel een beetje verliefd geworden op deze BMW R18. Een Harley voor heren, lijkt me een geschikte fiets als je jezelf nog één keer wilt trakteren op een mooie fiets, en mogelijk heeft BMW de fiets ook bedacht met een midlife crisis in het achterhoofd. Niks mis mee, je krijgt een hoop goedkeurende blikken en dat wil je toch als je op zo’n machine rijdt. Maar ik hoop dat BMW ook nog kleinere boxers gaat maken. Kommaar op met die retro R45/R65.” Dennis Reijbroek Leeftijd: 37 jaar Beroep: ICT-er Rijbewijs sinds: 2020 Eigen motor: Royal Enfield Meteor Stellar Black Beoordeling: ★ ★ ★ ★ ★ “Al sinds het uitkomen van de BMW R18 wilde ik een proefrit maken op een ‘dikke BMW’. Dit is door omstandigheden nog niet gebeurd, maar dankzij de MotoPlus-lezerstest heb ik dit alsnog gedaan. Wat is er leuker dan een leuke dag rijden op een mooie motor? Over de motoren zelf: ik heb gereden op drie ver- schillende versies: de standaarduitvoering, de Transcontinental en de R18 Classic. Over alle drie kan ik zeggen dat het fijne motoren zijn om mee te rijden. Vooral de zithoogte sprak me heel erg aan. Voor zowel grote als kleine mensen is de motor prettig om mee te rijden. De Classic reed erg prettig, al was het hak/teen schakelen in het begin lastig te vinden. Mijn Enfield heeft dit ook, dus ik was al bekend met deze manier van schakelen. Het was lastig om de handvatverwarming in te schakelen, het blijven toch veel knopjes en instellingen voor een heel klein schermpje. De Transcontinental was een feest om mee te rijden. Ik had nooit verwacht dat zo’n grote motor zo eenvoudig te hanteren was. Hak/teen schakelen was geen enkel probleem, gewoon zoals gewend. Het enige minpunt van de motor is de ontzettend grote hoeveelheid elektrische opties en het grote LCD-scherm. Het leidt me nogal af en het menu zit niet logisch in elkaar. Maar dat kan ook zeker gewenning zijn. Het is een echte toerbuffel! De R18 Classic vond ik de fijnste van de drie. Niet al te veel poespas, starten en rijden. Voor mij was deze ook het makkelijkst te hanteren. Als enige kritische opmerking vind ik dat de brandstoftank in verhouding te klein is voor de motor.” ‘Dikke BMW’s’ ‘De romantiek van techniek’ Alexander Rijsdijk Leeftijd: 48 jaar Beroep: technisch tekenaar Rijbewijs sinds: 1994 Eigen motoren: Honda VFR750F (1990), BMW R1100RS (1995) Beoordeling: ★ ★ ★ ★ ★