MotoPlus 08 - 2022

REIZEN SCHOTLAND Toch, zo ontdek ik, herbergen de eilanden verschillende paradijselijke plaatsen, die het plaatje veranderen. Zoals de droomstranden van Zuid-Harris: geel zand, eenzaam en ver­ laten, Caribisch ogende zee en zachte, donkere bergen. Of de single track achtbaan door het eenzame gneisgesteente aan de zuidoostkust en de boomloze ClishamMountains, die tot bijna 800 meter hoog reiken en ruwe kracht uitstralen. En dan is er de magie van de Callanish Standing Stones, het Schotse equivalent van Stonehenge. Maar dan bijna zonder toeristen en ouder dan de piramiden van Gizeh. Afzonderlijke plekjes die allemaal verwondering wekken in dit ruige landschap. ’s Avonds vind ik een piepkleine camping bij Cliff Beach aan de noordkust. Drie campers staan er geparkeerd en na vijf pond in een brievenbus te hebben gestopt, sla ik er ook mijn tentje op. Er is weliswaar geen water of toilet, maar wel een ein­ deloos uitzicht over de oceaan tot, nou ja, bijna Canada. En een volledig verlaten strand met het beste buitengevoel dat je je maar kunt wensen. Een zeearend cirkelt boven me in de harde wind. Het voelt zo ver van thuis, zo goed. Over thuis gesproken, sms’je van achterblijvers: ‘40 graden vandaag, ik wil hier weg!’. Tevreden grijns. Die blijft hangen tot het ontbijt. Dan dreigt de BBC weer met ‘heavy rain’, die deze keer zelfs drie dagen schijnt aan te houden. Oh nee! Maar goed, carpe diem! Ofwel pluk de dag, en dus is de XT snel bepakt voor de tocht over Lewis, het meest noordelijke eiland van de Hebriden. Een uitgestrekt, nauwelijks bevolkt gebied, geken­ merkt door glooiende heuvels onder weemoe­ schiereiland Assynt. Highland-atmosfeer op zijn best. De single track kronkelt rond hoge en mar­ kante bergen als Suilven en Stac Pollaidh, pas­ seert prachtige stadjes als Lochinver en Drumbeg en stort zich dan als B869 in waanzinnige boch­ ten door het landschap. Een stevige grijns op het gelaat is gegarandeerd! Machtige dennen groeien langs Loch Assynt, en de ruïnes van Ard­ vreck Castle, gelegen op een schiereiland, rijzen fotogeniek op uit het wateroppervlak. Vanaf hier is het maar zestig kilometer naar de noordkust bij Durness, maar de regenwaarschuwing hijgt in mijn nek, dus geef ik de XT de sporen en rijd zuidwaarts naar Applecross. Daar kan ik wel twee dagen blijven hangen. Café, ontbijt en gebak, je kent het verhaal inmiddels…Het enige regen­ gebied in Europa gaat voor anker boven Schot­ land en gooit 80 liter water per vierkante meter overboord. Net zo veel als er thuis in twee maan­ den valt. Fietsers die over de 626 meter hoge dige wolken, heidevelden, meren en kaarsrechte wegen die de horizon trachten te bereiken. Naar het noorden wordt het vlakker en vlakker, er is niets te krijgen behalve turf. Hier en daar een paar schapen en huizen, die vooral armoede uit­ stralen. Hoe anders ziet de hoofdstad Stornoway eruit. Prachtige victoriaanse gebouwen uit de rijke dagen van de haringvangst, dikke bomen en zelfs een paar cafés. Uitnodigend, en daar zeggen we geen nee tegen. De Loch Seaforth, het vlaggenschip van Calmac, ligt al te wachten aan de kade. De veerboot raast met 19 knopen over zee en zet me in Ullapool weer aan wal. Hier begint een van de meest spectaculaire stukken van de westkust rond het