MotoPlus 03 - 2022

INTERVIEW MOTOPLUS 93  Walid Kahn was in 2016 zeer succesvol in de Red Bull Rookies Cup en leek regelrecht op een contract bij een Moto3-GP-team af te stevenen. Maar achter de schermen speelde meer dan menigeen kon vermoeden. Door persoonlijke problemen was van een thuissituatie namelijk geen sprake en vaak wist de jonge Drent na een raceweekend niet eens waar hij naartoe moest. ’s Nachts leefde hij vaak op straat, tussen dak­ lozen en junks. Niet bepaald een situatie waar je als zeventienjarige op zit te wachten, en al hele- maal niet als je op dat moment op hoog niveau moet racen. Dat had tot gevolg dat er geen vervolg voor hem kwam in de Red Bull Rookies Cup. In 2017 nam Kahn nog wel deel aan het Duitse Moto3-kampioenschap, waarin hij als tweede eindigde in de eindstand, maar daarna was het gedaan en verdween het jonge talent langzaammaar zeker in de anonimiteit. We ontmoeten de inmiddels 21-jarigeWalid Kahn bij Assenaar Stanley Sibering, die hem tegenwoordig onder zijn hoede heeft. Kahn wil zijn levensverhaal eenmalig vertellen, wat hem overduidelijk energie kost en emotioneel maakt. Kahn werd geboren in Assen en tussen zijn tweede levensjaar en zijn zeventiende groeide hij op bij pleegouders in Coevorden, die hij door privéomstandigheden in 2018 verliet. “Als ik terugkijk op wat er allemaal is gebeurd in die tijd, kan ik het nog niet begrijpen”, begint Kahn. “Ik heb best een goede tijd gehad bij mijn pleegouders en ben ze nog steeds dankbaar voor wat ze allemaal voor me hebben gedaan. Maar op een bepaald moment begint de puber­ tijd en begin je je tegen iedereen af te zetten. Ik was op zoek naar mijn roots, daar wist ik bijna niets van. Ik zocht antwoorden, maar die vond ik niet en kreeg ik ook niet van mijn pleegouders. Tijdens de TT-persconferentie van 2016 werd Walid Kahn door teammanagers Jarno Janssen, Wilco Zeelenberg en Torleif Hartelman bestempeld als het grootste wegracetalent van Nederland. De jonge coureur die destijds deelnam aan de Red Bull Rookies Cup kreeg alle lof toegezwaaid. Hij leek een gouden racetoekomst tegemoet te gaan, maar het liep allemaal anders. | Tekst en foto’s: Ad van de Graaf | DIE KANS KOMT Er ontstonden meningsverschillen en op een bepaald moment was het onderlinge begrip en vertrouwen weg. Voor mijn gevoel was ik toen helemaal alleen op de wereld. Ik wil er niemand de schuld van geven en misschien hadden we alle drie wel schuld. Maar ik was nog zo jong en je weet dan ook niet hoe de wereld in elkaar zit.” “Dat heeft al met al twee jaar geduurd en in die tijd had ik eigenlijk al hulp moeten zoeken. Maar dat durfde ik niet, omdat ik me schaamde voor wat er allemaal gebeurde. De jongens waar ik op de circuits mee omging, leken allemaal een goede familieband te hebben en ik had dat op dat moment niet. Snap je hoe moeilijk Onder bege­ leiding van Stanley Sibering kreeg Walid Kahn zijn leven weer op de rit. »