MotoPlus 13 - 2021

EERSTE TEST 2021-INDIAN CHIEF-MODELLEN 20 MOTOPLUS EERSTE TEST Indian ademt historie, en wel zowel glo- rieuze als moeizame. Alhoewel er na 1953 wel wat motorfietsen zijn verkocht onder de merknaam Indian, hield de fabriek in 1953 feitelijk op te bestaan. Vanaf 1998 werden er voor het eerst weer eigen motoren ontwikkeld en gebouwd, maar dat project hield geen stand en pas toen Polaris zich in 2011 over Indian ontfermde, herrees dit beroemde merk echt. Er werden weer motoren ontwikkeld die de naam Indian waardig waren, aanvankelijk met vloeistofgekoelde Polaris-blokken en vanaf 2014 ook met het fraaie, in eigen beheer ontwikkelde Thunderstroke 111-blok: een luchtgekoelde 49° V-twin waarbij de klassieke Indian-zijklepper uit de jaren veertig duidelijk model heeft gestaan voor het uiterlijk. Door de bolle, geribbelde vorm van de klepdeksels, de recht omlaag lopende uitlaatbochten en de vier dikke stoterstangtunnels lijkt het bijna een heuse zijklepper – maar dat is het geluk- kig niet. De nieuwe Chief-modellen zijn voorzien van de grotere Thunderstroke 116 (cilinderinhoud 115,4 cubic inch, oftwel maar liefst 1.890 cc!). Sinds vorig jaar monteert Indian dit 116-blok standaard in diverse modellen; voorheen was het al even beschikbaar als een optionele upgrade-kit. Het is een met 2,2 millimeter opgeboorde versie van de Thunderstroke 111 (1.810 cc), waarbij voor de productieversie van de 116 ook de koppen zijn gemodificeerd. De Thunderstroke 111 wordt in de basis-Chief nog toegepast, maar in Europa is dat model niet leverbaar. De voorgaande Chief-modellen gaan nu ove- rigens door het leven als Indian Vintage, dus de 2021-Chief-lijn is geheel nieuw. In Europa zijn er drie uitvoeringen: de Chief Dark Horse, de Chief Bobber Dark Horse en de Super Chief Limited. Die laatste is een meer toeristische uitvoering met windscherm, zijtassen en groot voorspatbord; deze was echter niet aanwezig tijdens deze test. Het kenmerkende blok verdient wel een nadere beschouwing, ook omdat het de rijbeleving zo sterk bepaalt. Deze dikke V-twin is in meerdere opzichten een buitenbeentje in de huidige motorwereld, al zijn er natuurlijk duidelijke parallellen met de grote V-twins van dat andere beroemde Amerikaanse motormerk. Om te beginnen is de Thunderstroke een volledig luchtgekoeld blok, dus het heeft ook geen vloeistofgekoelde cilinderkoppen en zelfs geen grote oliekoelers (uiteraard heeft de olie zoals in alle motorblokken wel een koelende functie). Ten tweede is het een langeslagblok, met zijn boring x slag van 103,2 x 113,0 milli­ meter. In de autowereld normaal, in de motor­ wereld zeldzaam. Ten derde is het een stoter­ stangenblok, iets wat we nog maar zelden tegenkomen, alleen nog in sommige modellen van Harley-Davidson, Moto Guzzi en Royal Enfield. Het voordeel is dat de koppen hier- mee compacter blijven, er zitten immers geen nokkenassen met hun aandrijving in. In dit geval kon hierdoor ook de gewenste stijl aan het blok worden gegeven. De stoterstangen worden via zelfstellende hydraulische klep­ stoters bediend door drie korte onderliggende nokkenassen (de inlaatkleppen worden vanaf dezelfde, middelste nokkenas bediend) en per kop zijn er maar twee kleppen. Die staan bovendien parallel aan elkaar, wat voor zover wij weten uniek is in de hui- dige motorwereld (in de jaren ’70 was de Moto Morini 3½ er al een buitenbeentje mee). Het voordeel is in elk geval een compacte ver- brandingskamer en dat je zodoende gemak- kelijk een hoge compressieverhouding kunt creëren. Met 11 : 1 heeft de Thunderstroke 116 voor een dergelijk laaggetuned cruiserblok ook best een flinke compressie (bij de 111 was dat nog 9,5 : 1). De dikke tweecilinder zuigt aan via een enkel 54mm-gasklephuis, net als op de 111. Het smeersysteem is semi-dry-sump, dus met een in het blok geïntegreerde olie­ Het tien jaar geleden herrezen Amerikaanse cult-merk Indian heeft inmiddels een flinke modellenlijn. Voor 2021 (MY22 in Amerikaanse terminologie) is er een nieuwe Chief-reeks, uitgerust met een hele grote luchtgekoelde V-twin. We reden er in de Belgische Ardennen voor het eerst mee. | Tekst: Koen Alders; Foto’s: Pien Meppelink, Koen Alders | CRUISERS »