MotoPlus 12 - 2021

THOMAS VAN LEEUWEN INTERVIEW INTERVIEW MOTOPLUS 91 Op zaterdag 26 juni, de kwalificatiedag voor de 90e Dutch TT, is het precies vijf jaar gele- den dat Jack Miller uit het niets een MotoGP-racewinnaar werd. Glimlachend denkt Van Leeuwen terug aan die onvergetelijke dag. “We hadden een gigantisch zwaar jaar en dan heb je in één keer zo’n grote klap. Dat was supermooi”, herinnert hij zich. Een uitgelaten Miller staat die avond zelf biertjes te tappen in de Marc VDS-hospitality – zelf niet geheel nuchter meer. “We zijn allemaal mensen, toch?” Het duurt tot 2 mei van dit jaar voordat Miller zijn tweede MotoGP-zege bijschrijft, ditmaal in Ducati-rood. “Toen in Assen, waarschijnlijk was het gewoon wat te hoog gegrepen, als het ware”, meent Van Leeuwen. ‘DUTCHMUMMY’ RIANNE RAMAKER: “WE HEBBEN ER EEN KIND BIJ” “Het is echt ongelooflijk hoeveel overeen- komsten er in onze families zijn. We zijn van dezelfde leeftijd, we zijn een paar maanden na elkaar getrouwd, de kinderen verschillen maar een paar maanden in leeftijd en we hebben dezelfde passie. Op de Sachsenring zagen we Jack rijden. We dachten meteen ‘bliksem, dat is er een’. Wij moesten na de race meteen weg omdat we de volgende dag weer moesten werken. Ik heb toen een visitekaartje op hun koffietafel gelegd en de volgende dag belde mijn man me: ‘die Austra- liërs die naast ons stonden op de Sachsenring, hebben een probleem’. Mijn vader had een autobedrijf en een mobiel lasapparaat en toen Everhard klaar was met zijn werk, zijn ze naar Arnhem gereden om te helpen. Die camper is daar provisorisch gemaakt en ze zijn achter Everhard aan gereden om thuis bij ons in de werkplaats alles te maken. Maar Jack’s vader Peter kreeg te horen dat hij terug moest naar Australië en hij heeft toen Sonya en Jack zo ongeveer achter gelaten. Moesten zij samen met die grote camper naar Spanje... Jack was toen 15, maar hij heeft dat ding door Parijs heen geloodst! Bij hen in Australië kon alles, hier was dat natuurlijk wat anders, maar onze jongens vonden het geweldig hoe hij was. En Jack trok natuurlijk rond met zijn ouders; die vond het fijn dat hij met Thomas en Jordy twee jongens van ongeveer dezelfde leeftijd had. En die van ons zijn ook geen engeltjes, hoor. Jack kan zich ontzettend goed aanpas- sen, hij paste ook meteen in de vriendengroep van onze jongens. Jack is heel makkelijk, hij heeft een heel klein hartje. Hij was ook nooit te beroerd om hier de handen uit de mouwen te steken en als hij hier is, slaapt hij op de bank. Hier was het voor die jongens natuurlijk een walhalla, want er was een draaibank, een freesbank, een lasapparaat. En de crossbaan van Heerde was dichtbij. Voor ons is Jack niet de MotoGP-coureur, Jack is voor ons gewoon Jack. Hij blijft onze Jack. Het voelt ook niet anders dan mijn eigen jongens; wij hebben er een kind bij. Hij noemt mij ook zijn ‘Dutch mummy’. Na die race in Jerez zaten wij hier ook met dikke tranen in de ogen op de bank; die laatste ronde ben ik naar boven gegaan omdat ik het niet meer kon aanzien. Je leeft ook zó met hem mee. Als ik soms dingen op social media lees over Jack... Dan denk ik ‘je moest eens weten’. We gunnen het hem zo. En ook Thomas. Het zijn gewoon broers. Thomas is rustig, Jack is druk; ze zijn gewoon yin en yang. Dit werk past ook goed bij Thomas en nu vooral omdat het met Jack is. Thomas weet heel goed dat het om Jack draait en hij heeft daar ook geen moeite mee. Die jongens doe je geen plezier met een dure auto. Jack kocht afgelopen jaar een Caterpillar bulldozer voor zijn crossbaan in Australië. Een paar weken geleden zijn ze naar het testcentrum van Caterpillar in Malaga geweest en hadden ze de dag van hun leven. Het grootste plezier doe je ze met een grote werkplaats vol met allerlei machines, dat vinden ze geweldig. En een paar crossers erbij. Of we bij de TT naar binnen komen, weet ik niet. Ik heb Jack veel liever hier aan tafel zitten. Dan gaat er twee kilo gehakt in de pan en eten ze zich ongans aan gehakt, aardappels en bonen.” Volgens hem zette Miller zichzelf als nieuwe fabriekscoureur vooral aan het begin van het seizoen 2021 door de snelle testtijden te veel onder druk, waardoor hij in Qatar niet verder kwam dan twee negende plaatsen. “Het was lastig, maar hij zat er in die races natuurlijk niet ver achter, hè. Maar iedereen zat zó dicht bij elkaar, gewoon absurd. Hij had ook last van zijn arm en toen hij daaraan geope- reerd was, sprong de wond ook nog open bij die val in Portugal. Hij wilde te graag, hij was te agressief. Er gebeurde veel om hem heen. Maar hij moet zich gewoon bezig houden met dat waar hij goed in is en dat is motorrijden.” Vijf jaar na die sensationele TT-zege is er wel wat veranderd, beaamt Van Leeuwen. “In het begin moest ik hem misschien af en toe wel een beetje in het gareel houden, want je bent jong. Maar nu hoef ik nergens meer op te letten.” Ooit begon het geza- menlijke avontuur als een belofte die twee dromende tieners tegenover elkaar deden. “Jack was eens bij ons terwijl een monteur in de werkplaats met zijn motor aan het werk was. Wij liepen er omheen en toen zeiden we tegen elkaar ‘hoe zou het zijn als één van ons ooit terechtkomt in de MotoGP’. Als het zover zou komen, zouden we elkaar helpen, hebben we elkaar toen beloofd. Dat het dan nu zover is, is supermooi.” n In de box biedt Van Leeuwen een luisterend oor en houdt ook Miller’s sectortijden bij. (Foto: Ducati)