MotoPlus 09 - 2021

MIJN TROTS RENZO TEERINK EN ZIJN HARLEY-DAVIDSON STREET GLIDE Renzo Teerink (52) is op motorgebied een beetje een laatbloeier. En gezien de motoren van zijn broers is hij met zijn Harley-Davidson Street Glide ook een beetje de vreemde eend van de familie. Maar dat maakt hem niks uit, zo is hij nu eenmaal. En met diezelfde nuchtere blik kijkt hij ook naar zijn Harley, vertelt hij met Achterhoekse tong­ val: “Ak ’t mooi vind, vind ik ’t mooi!” | Tekst: Cris Leuvelink; Foto’s: Guus van Goethem | “Ak’t mooi vind, vind ik’t mooi!” “Ik heb eigenlijk nog niet zo heel lang mijn motorrijbewijs, vanaf mijn 45e ongeveer. Vroeger heb ik wel een brommertje gehad en bovendien is mijn familie altijd wel ‘motor-minded’ geweest. Mijn broers hebben bijvoor­ beeld een KTM RC8 en een MV Agusta, beide sportieve rijders kortom. Zelf had ik ook wel eerder willen beginnen met motorrijden, maar mijn vrouw heeft het eigenlijk altijd tegen­ gehouden omdat ik vroeger weleens crashes heb gehad en ze niet wilde hebben dat ik op zo’n snelle Japanner ging zitten. Tot ik een jaar of zeven à acht geleden voor mezelf ging beginnen. Ik kreeg wat meer tijd en dat was het moment dat ik besloot om toch mijn motor­ rijbewijs te halen. De eerste anderhalf jaar was ik nog behoorlijk druk met werk en mijn huis, maar daarna kocht ik mijn eerste motor. Daar­ voor was ik al eens met een maat meegegaan op een trip met de motorclub, reed ik op zijn Shadow en hij op z’n oude CB500 uit de jaren ’80. Die Shadow beviel eigenlijk best goed, en omdat ik enigszins uit zelfbescherming een snelle jongen niet zag zitten, werd het een Yamaha Wildstar, zo’n 1600. Deze was helemaal verbouwd, met open pijpen en zo. In het begin was dat nog wel leuk, maar soms kwam ik met pijn in de kop van dat ding af. Dat hoeft van mij nu ook niet meer. Wat dat betreft ben ik nu wat rustiger geworden, zal de leeftijd wel zijn. Na twee jaar besloot ik wat anders te kopen. Ik vond eerst een Moto Guzzi California ook wel mooi, maar dat was net iets boven m’n bud­ get. Van de jongens met wie ik veel omging, hadden er een aantal een Harley-Davidson, en dan weet je ’t wel, dan maak je mekaar een beetje de kop gek. En dus ging ik op zoek naar een nette en Nederlandse Harley, niet zo’n ingevoerd ding uit Amerika. Verder moest ’ie betrouwbaar zijn, ik moet de sleutel omdraaien en dan moet dat ding gewoon lopen, en omdat ik zelf nogal groot ben, moest het een wat groter model zijn. Anders lijkt het net alsof ik op een minibike zit. Via via kwam ik toen uit bij deze Street Glide. Ik zag ’m staan, heb even een rondje gereden en was verkocht. Ondanks het gewicht stuurde hij beter dan de Wildstar en lag hij gevoelsmatig wat beter in de bochten. Er zaten al verschillende accessoires op, hij was matzwart en voorzien van veel chroom. Maar zwart heeft ieder­ een al, en boven­ dien hou ik niet van poetsen. Mijn idee was daarom om een aantal onderdelen zwart te maken, waaronder het blok, de kleppen­ deksels, uitlaten, voorvork en nog wat zaken. Later wilde ik dan de rest van de motor laten overspuiten. Omdat de motor al helemaal uit elkaar lag, opperde de spuiter het idee om dat dan maar meteen te doen. En dat is gebeurd. Op internet vond ik de Harley-kleur ‘Gunship Gray’, en dat werd het uitgangspunt. De originele lak was naar mijn mening alleen nog wat te licht, in overleg met de spuiter is deze iets donkerder gemaakt, dat vond ik iets warmer. Uiteindelijk was ’ie in maart, april vorig jaar zo’n beetje klaar. In coronatijd dus, en achteraf ben ik blij met de timing. Had ik 90 MOTOPLUS MIJN TROTS »