MotoPlus 09 - 2021

HARLEY-DAVIDSON PAN AMERICA SPECIAL EERSTE TEST EERSTE TEST MOTOPLUS 31 voor de basisuitvoering en 254 kg voor de Special-uitvoering is zijn gewicht vergelijkbaar met dat van de KTM 1290, en ongeveer 10 kilo minder dan van een GS. Dankzij het stevige subframe mag de Pan America toch ruim 200 kilo aan mensen en bagage meenemen; voor dat laatste zijn er diverse koffersets en zijtassen leverbaar in het – zoals we van HD gewend zijn – zeer uitgebreide accessoireprogramma. Het rijwielgedeelte is afgeveerd met Showa-vering, die zowel het voor- als achterwiel een lekkere 191 mm veerweg geven. Bij die vering komt het verschil tussen de ‘gewone’ Pan Ame­ rica en de Pan America Special om de hoek kijken. De 3.000 euro duurdere Special heeft semi-actieve, elektronische Showa-vering voor en achter, waarbij ook de veervoorspanning elektronisch wordt geregeld. Bovendien kan deze elektronische vering tegen een meerprijs van 702 euro ook nog worden voorzien van het ‘Adaptive Ride Height’: een noviteit waardoor de motor bij stilstand tussen de 2,5 en 4,5 cm (afhankelijk van de vering-instelling) inzakt zodat je beter met de voeten bij de grond kunt komen. Een beetje het effect van de stadsbus die ‘knielt’ bij de halte… Showa werkte achter de schermen al enkele jaren aan dit systeem, dat nu op deze Harley-Davidson voor het eerst wordt toegepast op een productiemotor. Bij het wegrijden neemt de zithoogte na een door jezelf te bepalen tijd weer toe naar de standaardwaarde. Waarbij de Special trouwens in de basis al 2 cm lager is dan de gewone uitvoering, die 870 mm zit­ hoogte heeft. Overigens zijn op beide modellen de buddyseats op zich ook nog verstelbaar in twee standen (met 24 mm onderscheid), en zijn er optioneel ook nog lagere en hogere zadels leverbaar. Verdere verschillen tussen de Special en de standaardversie zijn de extra schijnwerper met adaptieve bochtenverlichting, bandenspan­ ningscontrole, handkappen en verwarmde handvatten, stuurdemper, slim verstelbaar rem­ pedaal (lekker voor staand offroad-rijden), stalen valbeugel, aluminiummotorbeschermplaat (in plaats van kunststof), middenbok en andere lak­ kleuren. Bovendien kun je de Special af-fabriek tegen een meerprijs van 562 euro bestellen met gespaakte wielen (die wel geschikt zijn voor de tubeless Michelin-banden waarmee deze HD standaard wordt afgeleverd). De remmerij is gelijk op beide modellen: deze komt van Brembo en is met een radiale pomp, dikke radiale Monoblock vierzuiger klauwen en 320mm-schijven state-of-the-art. En dat geldt ook voor de elektronica van de Pan America. Naast het inmiddels gemeengoed geworden bochten-ABS heeft de HD standaard tractie­ controle, cruise control en hill-hold-control (tegen achteruitrollen op een helling bij stil­ stand). Plus maar liefst zeven rijmodi: Road, Sport, Rain, Offroad, Offroad Plus (met uitge­ schakeld ABS achter en uitschakelbare tractie­ controle) én twee vrij in te stellen modi. De elektronica laat zich via het 6,8 inch grote TFT-touchscreen aanpassen, al moet je daar wel voor stilstaan, want het touchscreen-principe schakelt automatisch uit als de wielen draaien. Uiteraard kun je met de knoppen op het stuur onderweg ook de rijmodi e.d. aanpassen, maar zo’n touchscreen maakt het aanpassen van al die instellingen wel makkelijker, vooral als je dieper in de menu’s wilt duiken om bijvoor­ beeld de veringsetting aan te passen. Ook is je smartphone via een gratis HD-app en Blue­ tooth te koppelen aan de Pan America, zodat je onderweg muziek kunt luisteren, kunt bellen en gebruik kunt maken van de echte kaart­ navigatie in het dashboard. Het TFT-scherm is bovendien te kantelen zodat het voor zowel kleinere als grotere rijders goed afleesbaar is. Voor het dashboard zit een viervoudig verstel­ bare ruit, waarvan de verstelling echter nogal rudimentair is. Het is duidelijk: Harley-Davidson heeft zich er met de nieuwe Pan America niet gemakkelijk vanaf gemaakt. Maar de hamvraag is natuurlijk: hoe rijdt ’ie? Na de ruim 1,6 miljoen testkilome­ ters die de fabriek de afgelopen jaren al maakte, kon MotoPlus vorige week een dagje terecht in het Duitse Westerwald, de streek tussen Keulen en Frankfurt die we als ‘dichtbij-buitenland’ kunnen betitelen. Misschien komt het omdat de Pan America inmiddels al meerdere keren voorbij is gekomen op foto’s en op beurzen, maar als hij daadwerke­ lijk voor je klaar staat om te gaan rijden, ziet deze polariserende Harley-Davidson er toch een stuk minder ‘lomp’uit dan je dacht. Bovendien maakt het zichtbare, niet ingekapselde V-twin-blok hem op een bepaalde manier zelfs compact en ‘behapbaar’: de Pan America is zeker geen ver­ huiswagen, zullen we maar zeggen. De zithoogte is prima, zelfs zonder de Showa Adaptive Ride Height. Als het contact is uitge­ schakeld staat de machine trouwens ook met dat snufje in de hoogste stand: schakel je het contact in, dan zakt hij dus iets. Eenmaal zit­ tend op de machine blijkt er lekker veel ruimte aan boord, en voelt de machine ook tussen je benen mooi compact aan. Dan het grote moment: het starten van de nieuwe V-twin. De machine komt direct tot leven en draait inderdaad als een tweecilinder-Duc. Waar de HD-blokken in het verleden stee­ vast ‘karakterblokken’werden genoemd om de discrepantie tussen cc’s en vermogen te ver»