MotoPlus 09 - 2021

SUZUKI GSX1300R HAYABUSA TEST TEST MOTOPLUS 23 motor is de Hayabusa opvallend gemakkelijk in te sturen en om te gooien, iets wat overigens ook de eerste en tweede generatie al ken­ merkte. Nou oogt de Hayabusa langer dan hij is, want de wielbasis is met 1.480 millimeter niet eens zo extreem; dat is bijvoorbeeld maar 6 mil­ limeter langer dan de nieuwe Ducati Monster. Verder heeft Suzuki ten opzichte van de voor­ ganger de balhoofdhoek nog een halve graad steiler gemaakt en de naloop 3 millimeter verkort; met 67 graden en 90 millimeter heeft de Hayabusa echt scherpe waarden. Dat lichte sturen gaat niet ten koste van de rechtuitstabili­ teit, want die is als vanouds goed. Op de Duitse Autobahn was het meer mijn regenjack dat me zorgen baarde. Dat had ik over m’n leren overall aangetrokken vanwege de kou (een graad of vijf ’s morgens), maar 500 kilometer later was ik de mouwen grotendeels kwijt. Bij zo’n 160 kilometer per uur was het gewapper eigenlijk al fataal; je zit op de Hayabusa zeker niet geheel uit de wind. Er is overigens een vier centimeter hogere, iets steilere ruit in dezelfde stijl lever­ baar, en die is ook nog eens helder in plaats van getint; ideaal. Een raceruit zeg maar, die als Touring-windscherm in de accessoirelijst staat (à € 299,-). Wat nu ook welkom was geweest is de optionele handvatverwarming (€ 350,-). Het fraaie kontkapje is overigens ook een accessoire (€ 200,-), standaard is de motor voorzien van een duozadel en bijbehorende handgreep. Eerste tankstop in Duitsland op de A61, na 253 deels stevig doorgekachelde kilometers. Er gaat 16,1 liter in, een verbruik van 1 op 15,7. Dat valt niet tegen, gezien de onheilspellende opgave van Suzuki. Hierna kan er vaker hard worden gereden, maar door de meer constante hoge snelheden laat de volgende tankstop een verbruik van 1 op 15,9 zien – waarbij ook een paar keer de 260 is aangetikt. Nu gaat het ech­ ter volledig los op de gezamenlijke testrit met Thomas, die de BMW S1000RR-langeduurtest­ motor heeft meegenomen, en in combinatie met het frivool rijden op de bochtige binnen­ wegen rolt er een verbruik van 1 op 13,1 uit. Over de hele test komt het verbruik uiteindelijk uit op 1 op 14,9 – dat is precies het door Suzuki opgegeven verbruik! Tijdens deze test hebben we wel echt fors doorgereden, met kruisen rond de 170 km/uur en veelvuldig doorhalen tot boven de 250! Opmerkelijk. Hier valt in elk geval prima mee te leven, vooral omdat de rustig gereden verbruikstestronde een fraaie 1 op 20 opleverde. In directe vergelijking met de S1000RR, een actuele superbike met een 207 pk sterk 1.000cc-blok, is de snelheidsbeleving op de Hayabusa duidelijk anders. Doordat het dikke 1.340cc-blok het allemaal met beduidend lagere toerentallen en veel meer koppel doet, voelt de acceleratie moeitelozer, massiever. Zeker vanaf zo’n 5.000 toeren beukt de Haya­ busa al echt hard vooruit en je hebt amper de neiging om terug te schakelen, je geeft gewoon gas in zes. Indrukwekkend zo hard als de duw in je rug nog is als je ver boven de 200 kilometer per uur domweg het gas opendraait. Je zit daardoor ook echt veruit de meeste tijd in het gebied waarin het nieuwe blok sterker is dan het oude. Pas boven de 8.000 toeren neemt de oude geleidelijk een voorsprong, en daar kom je eigenlijk alleen bij echt hard poken op de Duitse Autobahn. Ja, de huidige superbikes hebben meer topvermogen en zijn bovendien een volwassen passagier lichter, dus de Hayabusa is niet meer de oppermachtige snelheidskampioen die hij ooit was. Maar hij De vering is conventioneel volledig instel­ baar. Hier de ingaande demping en de veervoorspanning, waarvan de dubbele wartel redelijk bereikbaar is. De compacte Brembo Stylema-remklauwen zijn zo ongeveer het beste wat momenteel verkrijgbaar is. Op de Hayabusa is het systeem relatief vriendelijk afgestemd. De verstelling van de veervoorspanning en uitgaande demping van de voorvork zit ver­ zonken in de stuurplaat, waardoor de stand van de veervoorspanning niet goed te zien is. De neus heeft GSX-R1000-achtige lucht­ happers en volledige led-verlichting. De richtingaanwijzers zijn tevens witte dagrijlampen. Onmiskenbaar een Hayabusa, en toch veel moderner. Een knap staaltje vormgeving van Suzuki. »