MotoPlus 09 - 2021

TEST SUZUKI GSX1300R HAYABUSA 22 MOTOPLUS TEST tingaanwijzers, die van oranje naar wit kunnen veranderen en dan dagrijlampen vormen. In het kort komt het hierop neer: Suzuki heeft de Hayabusa met een grondige modifi­ catiekuur naar de huidige stand der techniek getild, door de genoemde elektronica, de nieuwe styling en het voldoen aan Euro5. Dat laatste is niet zo gemakkelijk, zo blijkt wel uit de vele wijzigingen aan het motorblok. Dat blok is in de basis nog de in 2008 verschenen 1.340cc-viercilinder, maar niet alleen is alles om het blok heen nieuw, ook in het inwendige bleef bijna niks hetzelfde. Van airbox, inlaat­ kanalen, gasklephuizen en injectie tot aan het volledige uitlaatsysteem; van nokkenassen, zuigers, drijfstangen en krukas tot en met de cilinderkop, carterhelften, koppeling en ver­ snellingsbak: het is allemaal nieuw of op z’n minst gemodificeerd, onder andere met het oog op verdere verbetering van de duurzaam­ heid (en het Hayabusa-blok heeft al een zeer goede reputatie). Veel wijzigingen wijzen in de richting van een (nog) beter lage- en midden­ toerengebied: iets kleinere gasklepdiameter (van 44 naar 43 mm), iets langere en dunnere inlaatkanalen, minder klepoverlap en iets klei­ nere inlaatkleplift. Dit zal primair zijn ingegeven door het moeten voldoen aan Euro5, maar heeft in de rijpraktijk ook voordelen. Helaas valt een lager benzineverbruik daar gek genoeg niet onder, want Suzuki geeft zelf op dat het officiële WMTC-verbruik is gestegen van 1 op 17,6 naar 1 op 14,9… Dat is een behoorlijk ver­ schil in de verkeerde richting! Ook dat is iets wat we graag in de praktijk wilden uitproberen. En zo stapten we op de vroege en helaas knap koude zaterdagochtend op de Hayabusa voor de kleine 500 kilometer naar het ontmoetings­ punt met Thomas iets ten noorden van Stutt­ gart. De zitpositie is slechts licht gewijzigd: het stuur staat nu 12 millimeter dichterbij, waar­ door je iets meer ontspannen zit. Het blijft wel nadrukkelijk een sportieve zitpositie, waarbij hij vergeleken met de huidige superbikes voelbaar lager zit. En vergeleken met die superbikes is hij ook duidelijk zwaarder: met 264 kilo rijklaar (met volle 20-liter tank) is hij weliswaar 2 kilo lichter dan zijn voorganger, maar ruim 60 kilo zwaarder dan de meeste superbikes. Stilstaand voel je dat goed; eenmaal rijdend voelt hij wel­ iswaar massief aan, maar ondanks het voelbare gewicht stuurt hij wel opmerkelijk licht. Dit mede dankzij de standaard gemonteerde S22’s, de actuele sportband van Bridgestone. Hij stuurt eigenlijk zelfs té licht, in de zin dat hij wel erg makkelijk de bocht invalt, waardoor je wat vastheid mist. Ook voelt de achterkant net als bij zijn voorganger erg hard aan, reden om daar de ingaande demping een aantal klikken zach­ ter te zetten. Na wat experimenteren kwamen we in de loop van de test tot de afstelling zoals in de bijgaande tabel, waarmee de Hayabusa heerlijk zeker aanvoelt en hij werkelijk serieus sportief te sturen is. Voor zo’n zware en lange De klassieke ronde klokken zijn gelukkig gebleven! De rap rechtsom zwiepende snelheidsmeternaald is een beleving op zich. Voor zijn gewicht en lengte stuurt de Hayabusa opvallend licht. Een fraai laat zonnetje tijdens een tankstop in een behoorlijk fris Duitsland.