MotoPlus 06 - 2021

56 MOTOPLUS REIZEN Een wolkenflard als een witte baret is de volgende dag ons oriëntatiepunt. Deze beweegt niet van de plek. Als dat zo was, zou de zomerzon hem gewoon wegsmelten. Maar nu zit hij vast op de bijna drieduizend meter hoge top van de berg Olympus en maakt hij de GPS overbodig voor de volgende 250 kilo­ meter. Want oriëntatie is toch niet zo moeilijk. Zolang de zee aan de linkerkant is, rijden we zuidwaarts. Alleen in de haven van Volos moe­ ten we beslissen. Links naar het schiereiland of rechts naar Athene? Geen twijfel mogelijk. Een grindweg baant zich een weg door dichte olijfgaarden. Diana rijdt de XT kwispelend de heuvel op, probeert net als ik de al eerder genoemde ‘auw’ te vermijden. Met slechts één pijntje rollen we tussen de rode daken van Drakia door, een klein dorpje in de bergen van het schiereiland Pilion. Een intern pijntje, waar we makkelijk wat aan kunnen doen: koffietijd! Het kleine etablissement van Vassilis duikt op vanonder een enorme plataan. De donker bebaarde reus studeert eigenlijk elektrotech­ niek in Athene, maar is hier altijd tijdens de zomermaanden wanneer er geen colleges zijn, en serveert één van de beste cappuccino freddo’s in Griekenland. De espresso met ijs en opgeklopte melk brengt ons eerst weer op de been en dan op de motorfiets. Waarheen? De Pilion is nog lang. Natuurlijk, een schier­ eiland is altijd een doodlopende weg, maar vele daarvan zijn ook de moeite waard. Deze ook. Aan de zuidkant dobberen vissersboten voor de pier van Agia Kyriaki onder het dorp Trikeri. Inktvis droogt in de zon. Vers gevangen brasem wordt naar de keukens van de kleine eethuisjes gebracht en het gelach van kinde­ ren weerklinkt over eeuwenoude kasseien. De zee rimpelt tussen de zonwitte muren van de kubusvormige huizen. Aan de overkant van het water zijn de bergen van Euboea, het op één na grootste eiland van Griekenland, al te zien. Daar gaan we morgen heen. Of morgen? Misschien doen we dat wel overmorgen. We hebben nog tijd in onze bagage. Op de een of andere manier lijken de wijzers van de klok hier wat langzamer rond te gaan, en dat bevalt ons prima. De Yamaha’s knisperen de hitte van de dag weer uit hun ribben en de tent staat weer dicht bij het water. Warme wind streelt het gezicht als een oude vriend. Het blauwe uur nestelt zich over de horizon en het rumoe­ rige ritme van de golven ebt weg tot een zacht gemurmel. De aarde ademt uit… n Griekenland kent vele specialiteiten. In Drakia wordt ons door barista Vassilis de perfecte cappuccino freddo geserveerd. De Viniani kun je alleen in de zomer zo dicht naderen, wanneer de bedding volledig is opgedroogd.