MotoPlus 04 | 2021

TECHNIEK DUURTEST APRILIA SHIVER 900 26 MOTOPLUS TECHNIEK WAT GING ER ALLEMAAL MIS? USB-stekker Groot was de verbazing toen na een kleine 22.000 kilometer tijdens een rit op de snelweg het dash­ board flink begon te roken. Mogelijkerwijs is er door een slechte afdichting water in de USB-stekker gedrongen en heeft dat voor kortsluiting gezorgd. De tweede USB-stekker begaf het niet veel later op dezelfde spectaculaire wijze. Misschien dat de inkoopafdeling iets te veel op de centen had gelet. De derde stekker bleef tot het einde van de test heel. Piepende, schrapende remschijven Tot zo’n 6.500 kilometer viel de Aprilia vooral op door zijn lekker donkere uitlaatgeluid, maar toen kwam er bij het stoppen een minder fraai piepend geluid van de voorrem bij, begeleid door een licht schrapen. Het vervangen van de remschijven na 20.000 kilometer bood maar kort soelaas. Het piepen kwam terug en bleef tot het einde van de test. Wat in het logboek zorgde voor vergelijkingen met 40-tonners en stop­ pende treinen. Koppelingsschakelaar Toegegeven, het is een kleinigheid. Maar op een gegeven moment viel op dat de Aprilia niet meer kon worden gestart in de versnelling, ook niet als je het koppelingshendel introk. Blijkbaar had de kleine elektrische schakelaar rond kilometerstand 38.500 de geest gegeven. Schakelaar vervangen en alles werkte weer. Uitlaatbochtpakking achterste cilinder Vlak voor het einde van de duurtest vreesden we dat er groot onheil aan zat te komen, toen de V-twin bij kilometerstand 45.500 erg luidruchtig werd. Wat eerst klonk als een gescheurde uitlaatbocht, bleek bij nadere beschouwing slechts een doorgeblazen pakking. Het vervangen ervan was wel wat meer werk. Dat bij de demontage de lambda-sonde een tik kreeg en moest worden vervangen, dat rekenen we de Aprilia niet aan. Balhoofdlagers Inmiddels is het bij bijna alle motormerken zo dat de motorblokken in de basis behoorlijk robuust en probleemloos zijn, maar daaromheen treden dingen als defecte wiellagers en balhoofdlagers in onze duurtesten telkens weer op. In die zin vormt de Shiver geen uitzondering. Hij liet met een soort kantelend stuurgedrag wel relatief vroeg merken dat er iets aan de hand was. Het ietsje losser stellen van de balhoofd­ lagers gaf kort enige verbetering, maar na 20.000 kilo­ meter was de vervanging onvermijdelijk. Lak voorwiel De afwerking van de Shiver is eigen­ lijk in zijn geheel goed. Blijkbaar was de laklaag van het voorwiel echter niet bestand tegen het veelvuldige plakken en verwijderen van balanceergewichten; bij het lostrekken van het gebruikte plak­ band kwam een flink deel van de laklaag van de velg af. de standaardbanden niet helemaal neutraal. Met de juiste banden werd de Shiver echter getransformeerd en stuurde hij geweldig op bochtige wegen. Hierin en in zijn uitgesproken betrouwbaarheid ligt ook de sleutel van z’n populariteit. We kwamen er nooit echt mee stil te staan en het lijstje met defecten is kort. De balhoofdlagers gingen stuk (bij de 20.000- beurt onder garantie vervangen), en ook de koppelingsschakelaar (bij 38.000 kilometer) en de pakking van de achterste uitlaatbocht (bij 45.500 kilometer), maar dat was het eigenlijk wel. Dat bij het vervangen van de uitlaatpak­ king de lambda-sonde werd beschadigd, kun­ nen we de Shiver niet aanrekenen. Dan was er nog een probleem met de uit het eigen accessoiresprogramma afkomstige USB-stekker. Die gaf na zo’n 23.000 kilometer voor het eerst spectaculair rokend de geest. De vervangende stekker deed dat 3.000 kilometer later nog eens dunnetjes over. De derde stekker De klepstelen en –geleiders zijn binnen de maat en de klepschotels zijn schoon. De kleppen zijn in uitstekende staat en dichten allemaal nog goed af. De verbrandingskamers hebben nauwelijks koolresten en de klepzittingen hebben geen groeven en voldoen nog aan de maat.

RkJQdWJsaXNoZXIy NjAzODY3