MotoPlus 24 - 2020

VERGELIJKINGSTEST CHINESE 48-PK-500’S TEGEN JAPANSE TOPSELLER 38 MOTOPLUS VERGELIJKINGSTEST heel mooi rond tot aan de rand van het rubber af. De Michelins verwennen met goede grip en maken de CB heel nauwkeurig te sturen, wat uiteraard bijdraagt aan het vertrouwen. In haarspeldbochten is de Japanner het onbe- twiste alfa-mannetje van deze roedel, zelfs heel ervaren rijders hebben dan de grootste lol met de CB. Het rijwielgedeelte van de Honda zorgt voor enorm veel comfort en stabiliteit. Complimenten! De beide Chinese motoren staan op Pirelli Angel ST’s. Maar als premium-fabrikant heeft Pirelli tegenwoordig de Angel GT II als topband voor sportieve toerfietsen in het gamma. Daar kan de ‘made in China’ Angel ST niet aan tippen als het om grip en precisie gaat. Hey, waar blijft de Benelli eigenlijk? Op respectabele afstand. De Leoncino bivak- keert in zijn eigen sterrenstelsel, gemoedelijker en meer ontspannen. Het lijkt alsof de Benelli op bredere banden of met zwaardere wielen rijdt. Of is het die ingebouwde gemoedelijk- heid? Waarom haasten? In de rust schuilt de kracht. Net als bij een cruiser. Maar ook de Leoncino heeft ontegenzeggelijk de funfactor, alleen op een andere manier. De twin laat zich weliswaar makkelijk insturen, maar begint wat stijver in de heupen aan te voelen als de bochten elkaar sneller opvolgen. Dan kan de Benelli zijn kilo’s en langste wielbasis niet ver­ loochenen. De vering van de Leoncino werkt bovendien niet helemaal synchroon. De ach- terschokdemper met stelmogelijkheden voor de uitgaande demping en veervoorspanning (middels een prima draaiknop) filtert er veel uit, maar de stug gedempte en dikke 50-mm(!) upside-down voorvork kan kort op elkaar volgende storende impulsen minder goed ver- werken en spreekt dan niet heel verfijnd aan. Ook voelt de Benelli na het wegrijden op lage snelheid heel even wat stroperig sturend aan. Het doet een beetje denken aan een te zwaar afgestelde stuurdemper. De remmen zijn misschien wel het parade­ paardje van de Benelli, want dubbele schijven met radiaal gemonteerde remklauwen zijn in deze 48-pk-klasse allesbehalve standaard. Maar opgepast: onder hellingshoek bijten ze na een eerste loze slag in het hendel venijnig toe. Het goed doseren van deze remmen vraagt wat gewenning. De Honda is met een enkele schijf en een dubbelzuiger remklauw een stuk een- voudiger uitgerust, maar remt er effectief en goed mee. De Voge heeft weliswaar twee remschijven in het voorwiel, maar haalt er geen voordeel uit. De doseerbaarheid en remwaarden van de Honda zijn beter. Blijkbaar koos Voge bij de toch gerenommeerde toeleverancier Nissin voor remblokken met een wat doods gevoel. Het Bosch-ABS van de Voge regelt daarentegen steeds heel vertrouwd af, waarbij het achter- wiel keurig contact houdt met het asfalt. Het ABS van de Honda regelt nog net wat verfijnder af, waarbij de eenvoudige telescoop-voorvork ook beter werkt dan de niet-instelbare upside-down vork van de Voge 500R. Kilometervreters kunnen zich trouwens verheu- gen op lange onderhoudsintervallen, 12.000 kilometer voor de Honda en 10.000 voor de Voge. Daarentegen moet de Benelli elke 6.000 kilometer naar de dealer. Eén vraag blijft: zijn de Chinese motoren in staat om dezelfde houd- baarheid en de hoge mate van volwassenheid te bereiken als Japanse motorfietsen in het alge- meen en die van Honda in het bijzonder? Zijn hun cilinders net zo nauwkeurig gehoond, hun drijfstangen net zo goed bewerkt en de nokken­ assen in gelijke mate van een coating voorzien? En hoe is het straks gesteld met de waardever- mindering en inruilmogelijkheden? Antwoorden daarop hopen we op korte termijn in een 50.000-kilometer-duurtest te kunnen geven. Zowel Voge als Benelli zijn in ieder geval druk bezig met het uitbreiden en versterken van hun dealernetwerk. Garantie? Bij alle drie de merken in deze test is dat de gebruikelijke twee jaar. De verrassend goede Voge is er al voor € 6.499,-, de Benelli voor € 7.099,-. Voor de Honda ben je met € 7.458,- een paar honderd euro extra kwijt. Toch biedt de CB500F het meest voor je zuurverdiende centen. Het zijn 48 paardenkrachten die je weten te pakken. De Thaise tijger wint het dus van de draken uit China. n