MotoPlus 19 - 2020

3 MUSCLE-BIKES VERGELIJKINGSTEST Een consequente eenzitter, geïnspireerd door de drag­ strip, in racekleuren. en je rechterhand. Bij 85 pk en 303 kilo is dat onder normale omstandigheden ook helemaal geen issue. Bij de 240-achterband met zijn lage 40-sectie hou je zelfs bij schrapende voetsteunen nog één à twee centimeter onbenut loopvlak aan de zijkanten over. De Harley trekt duidelijk eerder von- ken met zijn voetsteunen dan de Ducati en Triumph. Overigens: bij die maximale hellingshoek kunnen je voeten van de steunen worden getrok- ken, iets wat op de Rocket 3 ook kan gebeuren. Beter dus om al voor de bocht je hakken op de voetsteunrubbers te zetten. De Harley met zijn grote 19-inch voor- wiel vraagt overigens een enthou- siaste stuurimpuls. Het is wat dat betreft toch een echte man- nenmotor, deze FXDR114. Toch stuurt de FXDR nog behoorlijk vlot voor een Harley. Niet helemaal zo enthousiast en energiek als de Duc en de Triumph, maar beter dan alle Sportsters en V-Rods. In lang doorlopende bochten heeft ’ie iets last van onderstuur en neigt dan een beetje tot wijd­ lopen. Geen wonder bij die ver onderuitstaande balhoofdhoek van 56 graden. Nou ja, wat maakt het uit dat de bochtsnelheid en feedback van dit stalen ros minder zijn dan bij de Triumph? De vering van deze langgerekte machine doet het best goed. Hier geen hardtail-look zoals bij de bekende Softail-modellen, maar een forse aluminium swingarm. Wel met een verstopte schokdemper ove- rigens, die net als de voorvork van Showa komt. Deze Japanse com- ponenten doen hun werk zelfs op slechte wegen goed. De FXDR ligt niet helemaal zo strak op de weg als de Rocket 3, maar toch. De heerschappij op bochtige wegen ligt echter, niet geheel verrassend natuurlijk, bij de Diavel 1260S. Die danst wondermooi strak en snel door de bochten, passend bij zijn sportieve Ducati-roots. Hij stuurt gemakkelijk, licht en heel precies. Da’s allemaal niet vanzelfsprekend bij een dergelijk concept. Stuurcorrecties gaan zelfs bij maximale hellingshoek (de voet­ steunen schrapen vanaf 41 gra- den over de grond) gemakkelijk. Je lijn veranderen? Kan altijd. De enorme Pirelli Diablo Rosso III (240/45 ZR17) achter is een ware wonderband. Met zijn ronde con- tour rolt hij vloeiend tot aan de rand en blijft zo neutraal als een Zwitserse diplomaat, met schier eindeloze grip. Het is bijna onge- looflijk hoe hard de Diavel 1260 de bochten uit accelereert. Je merkt ook eigenlijk nooit dat de tractiecontrole ingrijpt (gestuurd door een zesassige IMU en zoals op een heuse superbike in acht standen instelbaar!). De titaniumnitride-gecoate Öhlins-voorvork is een pareltje. Dat Zweedse goud is natuur- lijk een van de opvallendste kenmerken van de S-versie. De » Lees verder op pagina 44 Lang en laag is het devies. Een ultralange, onderuitstaande voorvork, lange wielbasis en een laag zadel. Verder: een open performance-luchtfilter en een getande riem die lek- ker weinig lastwisselreacties geeft. Opvallend zijn de clip- ons en het erg armetierige dashboard.