MotoPlus 19 - 2020
VERGELIJKINGSTEST 3 MUSCLE-BIKES 40 MOTOPLUS VERGELIJKINGSTEST HARLEY-DAVIDSON FXDR114 boord in de vorm van niet al te veel vermogen. Bij het schakelen gaan de versnellingen er bij de Amerikaan trefzeker maar hard in. Het vinden van de vrijstand voor het verkeerslicht is echter een geduldspelletje. De kolossale Triumph blijft de duivelse Ducati bij de volgas acceleratie dicht op de hielen. De naam is toepasselijk, het is een ware grond-grond-raket. Bij beide sprintkanonnen reikt de eerste versnelling tot 100 km/uur. Dat geldt bij de FXDR voor de tweede versnelling. Die heeft gewoon een ander karakter. De Rocket 3 en Diavel liggen qua techniek en rijeigenschappen dichter bij elkaar, met daarnaast esthetisch fraai verlichte armaturen, cruise-control en diverse weergave opties van de TFT-dashboards. Waarbij de sensationeel goed functionerende quickshifter op de Rocket 3 nog wat vloeiender werkt, en zowel bij op- als terug schakelen slechts een kleine tik van je laars nodig heeft. Op de Ducati gaat koppelingsloos terug schakelen minder vloeiend, vooral van de zesde naar de vijfde ver- snelling. Zowel op de Duc als de Triumph heb je keuze uit drie rij modi, daarin zijn instellingen van gasrespons en het ingrijpen van de tractiecontrole geïntegreerd, bij de Ducati ook nog die van ABS en wheelie-controle. Zo verander je het karakter van de motor met een druk op een knop. De ‘Rain’-modus op de Triumph knijpt het blok tot 93 pk en 164 Nm, met softe gasrepons. In de stand ‘Sport’ hangen de Rocket 3 en Diavel al bijna giftig aan het gas, dus het keuzespectrum is mooi breed. De tractiecontrole van de Triumph werkt fijngevoelig-nauwkeurig, met name in de mid delste Street-modus. Enkel het geel knipperende waarschuwings- lampje op het dashboard verraadt dat er weer subtiel wordt inge- grepen. Wie durft, kan de tractie controle ook nog uitschakelen. Triumph’s Avon Cobra Chrome-banden hebben een zware taak op deze snelle mastodont. De 240/50 achter en vooral de serieus brede 150/80-voorband zijn echte ballonbanden te noemen (de juiste bandenspanning is hier nog belangrijker dan anders). Des ondanks rolt de Rocket 3 heerlijk handelbaar, bijna zelfs lichtvoetig over rotondes en ligt hij in snelle bochten nauwkeurig op zijn lijn. Klasse! De in lengterichting liggende krukas draagt bij aan het relatief lichte stuurgedrag, aangezien zijn gyroscopische werking zich niet verzet tegen links- of rechtsaf slaan. Maar opgepast: wanneer je de machine snel van de ene naar de andere kant omgooit, dan is er toch spierkracht gevraagd, want die enorme massa moet wel in bewe- ging worden gezet en worden tegengehouden. Ook als bochten knijpen, vraagt de lange en zware machine om een krachtige hand, hij neigt dan naar wijdlopen. Je kunt het beter dus maar niet overdrijven. De brede voorband merk je in bochten in de vorm van wat hogere krachten in het stuur. Ook viel op dat linkerbochten hem gemakkelijker af gaan dan rechterbochten. Bij rechtuitrijden vertoont de Rocket 3 ook een heel lichte trek naar links. Een effect vanuit de machinekamer of van de reusachtige cardanaandrijving. Deze heeft geen speciale reactie stangen, hij huist gewoon in een heel lange swingarm. De forse 47mm-voorvork is fijn gedempt en spreekt mooi aan, de achterschokdemper is vrij straf maar toch comfortabel. Pas bij hobbels en kuilen in bochten wil de achterkant af en toe wat doorzakken. In totaliteit doet het rijwielgedeelte van de Triumph het dus verrassend goed. De Harley vraagt zoals gezegd om een iets rustigere rijstijl. Zijn Michelin Scorcher 11-banden hebben minder grip. Tractiecon- trole? Dat is de sensor in je zitvlak
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NjAzODY3