MotoPlus 19 - 2020

VERGELIJKINGSTEST 3 MUSCLE-BIKES Oproer bij de ‘Manufaktur B26’ in Schwäbische Gmünd, iets ten oosten van Stuttgart. Hier in Café Ritz, waar heerlijke koffie wordt gemalen uit de eigen branderij op een voormalig industrieterrein, en waar veel dure oldtimers staan uitgestald, variërend van een Volkswagen Transporter T1 en BMW 850 Coupé tot een Merce- des SL en W111 Cabrio. Allemaal felbegeerd en peperduur. Maar nu parkeert er een bruut uitziend trio. De dikke machines trekken meteen een welkomstcomité van nieuwsgierige omstanders, want het is een onverwacht bezoek van drie zeer eigenzinnige mechani- sche sculpturen. Triumph’s kolossale muscle-bike Rocket 3R valt de eer te beurt om de serieproductiemotor met het grootste motorblok ter wereld te zijn: 2.458 cc! De gespierde Ducati Diavel 1260S en de vette Harley-Davidson FXDR114 escorteren de Triumph als hoog gevolg. De Har- ley ziet eruit alsof hij rechtstreeks vanaf een Amerikaanse dragstrip is komen aanrijden. Alle drie de machines hebben een markant motorblok dat typisch is voor het merk. De reusachtige driecilinder troont voornaam in het hart van de Triumph. Hij is in lengterichting geplaatst en geeft zijn kracht dus logischerwijs met een cardanas door aan het achterwiel. Even logisch is dat er bij de Ducati een sterk voorovergekantelde 90°-V-twin tussen de stalen framebuizen huist en dat hij zijn vermogen met een ketting op het achterwiel overbrengt. Uiteraard is hij net als de Triumph vloeistof- gekoeld en eveneens voorzien van een oliekoeler. Om het hoofd koel te houden – en daarmee ook het kruis van de rijder – heeft deze Harley behalve een oliekoeler speciale koelende oliekanalen in de uitlaatzone van de cilinderkoppen. Verder zijn de grote cilinders, die sinds 1909 al traditioneel onder een hoek van 45 graden staan, nog altijd lucht­ gekoeld. Wat met zoveel metaal en een relatief laag vermogen ook prima kan. Dit icoon van een motorfietsblok uit Milwaukee wordt gesierd door vier stoter­ stangtunnels tussen de onderlig- gende nokkenas en de in totaal acht kleppen – vandaar de wel­ luidende naam ‘Milwaukee Eight’. De FXDR heeft de 114-variant, het basisblok is de 107. Deze getallen staan voor de Amerikaanse cubic inches, in metrische cijfers is dat liefst 1.745 cc (107) en 1.868 cc (114). Mooi schoon is de getande riem naar het achterwiel. Een paar Harley-rijders lopen nu rond de oranje machine. Gewone merktrouw of is het al religie te noemen? “Die ziet er stoer uit” , vindt een dame van middelbare leeftijd van de Diavel. “Onvoorstelbaar”, stamelt een echte petrolhead bij het aanschouwen van de Rocket 3. “Die uitlaatbochten zijn echt waanzinnig”, zegt een tweede. “Is dat nog een cruiser of al een compleet slagschip?”, wil een derde weten. Er is dus blijkbaar het een en ander uit te leggen bij deze tweewielige stoomwalsen uit een wereld van overvloed. Overvloed qua cilinderinhoud, koppel en bij de Triumph en de Harley ook aan kilo’s. Maar eerst een fotosessie in de oude gieterij. Ieder van dit trio is een statement op wielen. Ondanks de in meer (Triumph en Harley) of mindere mate (Ducati) onderuit gezette upside-down voorvorken zijn dit geen typische powercruisers. Daarvoor zijn onder andere de kontjes te kort en compact, en de spatborden niet groot genoeg. Qua vorm­ geving hebben de machines een nadrukkelijke links-rechts asymmetrie. De fotogenieke kant TRIUMPH ROCKET 3R 36 MOTOPLUS VERGELIJKINGSTEST