MotoPlus 19 - 2020

MASH X-RIDE CLASSIC EERSTE TEST MT60-kopie, smoelen weliswaar goed onder de eenpitter, maar hebben een wat eigenaardig stuurkarakter. Na het eerste insturen valt de X-Ride Classic namelijk eerst een stukje de bocht in, waarna uiteindelijk alsnog de ver- wachte grip volgt. Het maakt echter wel dat je toch wat behoedzamer dan normaal instuurt en je door het aanvankelijke ontbreken van gevoel en feedback een gevoelsmatig op de loer liggende schuiver niet helemaal durft uit te sluiten. Naarmate de temperatuur in de banden toeneemt, wordt het gevoel en vertrouwen in de banden wel wat beter, maar helemaal top wordt het nooit. Maar goed, de keuze voor het standaard rubber is natuurlijk ook een prijsgerelateerde. Met meer straatgericht schoeisel valt daar ongetwijfeld winst te behalen en kun je het lage gewicht van de Mash (drooggewicht 169 kilo) lekker uitbuiten op stuurweggetjes zoals hier in Limburg. Nu is vlot omgooien van de machine door de gemon- teerde banden net even iets minder vanzelfsprekend. De vering is zowel voor als achter aan de zachte kant. Wat meer in- en uitgaande demping zou de X-Ride Classic goed doen, aangezien er toch wat beweging in de machine wil ontstaan als de kwaliteit van het wegdek minder wordt. Helaas valt er op de veervoorspanning aan de achterzijde na niets te verstellen aan de vering, dus zul je het er mee moeten doen. Maar als je de meeste wilde haren al kwijt bent geraakt, valt er best mee te leven. Spelen kan, maar de boordjes langs de weg maaien doe je met heel ander gereed- schap, nietwaar? Gelukkig heeft de heerlijk ploffende eenpitter al snel de overhand. Met zijn 40 pk is het zeker geen sportschooltype, maar dat is ook wel het laatste wat je op een zonnige nazomerdag in de drukke Limburgse heuvels nodig hebt. Fietsers, wandelaars, cabrio-rijders en uiteraard clubjes motorrijders. Het is hier leven en laten leven. En de aanstekelijk stampende Mash voelt zich daarbij als een vis in het water. Het rode gebied zoek je op de toerenteller tevergeefs, maar bovenin de schaal voelt de Chinese Fransoos zich sowieso niet heel senang, net als helemaal onderin de schaal. Daar mist net even de pit. Nee, de echte levenslust van de X-Ride Classic Het XT-eerbetoon dat Yamaha had moeten maken? Kan, maar de Mash X-Ride Classic is vooral zichzelf met een vette knipoog naar de ‘Eighties’. De grof genopte Kenda-banden zijn de beperkende factor als het op sturen aankomt. »