MotoPlus 19 - 2020

EERSTE TEST MASH X-RIDE CLASSIC 28 MOTOPLUS EERSTE TEST stelling tot die XT van weleer, met een druk op de knop, waarna de Mash met een lekker volle roffel uit de beide gestapelde uitlaatdempers vlotjes tot leven komt en al snel tevreden staat te stampen. Overigens zijn de uitlaatgassen in dit geval nog Euro4-proof, de Euro5-variant van het blok volgt komend modeljaar. Hup, met de ietwat zwaar werkende koppeling, waarvan het hendel net als het remhendel trouwens niet instelbaar is, de eerste versnelling ingeschakeld en de X-Ride Classic tokkelt het Limburgse heuvellandschap rond Vaals in, een gebied dat met zijn licht klimmende en dalende stuurweg- getjes een eenpitter als deze Mash op papier in ieder geval op het lijf geschreven lijkt. Zeker qua gewicht, want met een drooggewicht van slechts 169 kilo belooft het een lekkere gooi- en-smijt-machine te zijn. De zit op het 830 mm hoge en nagenoeg vlakke zadel staaft dat gevoel, want die is ont- spannen rechtop, met een open kniehoek en een schuurdeur-breed stuur in de knuisten. Het uitzicht op het dashboard is al even ‘old-school’ als de looks van de Mash, alhoewel het dash­ board misschien wel iets te veel van het goede is. Het behelst in feite niet meer dan een enkel rond klokje met daarin een hoofdrol voor de toerenteller en een piepklein lcd-schermpje voor basale zaken als snelheid en benzinevoor- raad. Allebei geen wonder van afleesbaarheid, met name dat lcd-schermpje, maar zo’n eenpit- ter rijd je voornamelijk op gevoel natuurlijk. En verder? Verder niets. De X-Ride Classic houdt zich, afgezien van uitschakelbaar ABS (achter), verre van elektronische snufjes en foefjes, en dus is ook de verdere aankleding van de armaturen lekker basic en allesbehalve een knoppen-wirwar. Kind kan de was doen, dat werk, maar daar is de prijs van net geen zeven mille dan ook naar. Het enige waar je even op moet letten is dat je met je linkerhand nogal eens onbedoeld de waarschuwingslichten activeert als je bij het verplaatsen van je hand per ongeluk het choke-achtige hendeltje van de waarschuwingsknippers aanstoot. Afijn, da’s klein geld en het went snel. Meer gewenning vragen de banden onder de Mash als de eerste bochten zich aandienen. De grof genopte Kenda-rubbers, een soort Pirelli De 644cc eencilinder is een oude bekende, een in licentie gebouwd Honda Dominator-blok. Komend jaar leverbaar in Euro5-uitvoering. On-Nederlands plaatje in een Nederlands landschap: je zou haast vergeten hoe mooi het in eigen land kan zijn. De twee gestapelde uitlaatdempers geven de achterzijde van de Mash een lekker speels accent. What you see is what you get. Geen poes­ pas aan boord betekent ook geen poespas aan stuur en cockpit. Soberheid troef dus. Een leuk detail aan de LED-koplamp van de Mash is de X-vormige striping die erin is verwerkt.