MotoPlus 01 / 2020

MIJN TROTS FRANS VAN DEN HOOGEN EN ZIJN DUCATI MONSTER 1200 86 MOTOPLUS MIJN TROTS Het belangrijkste voor Frans van den Hoogen (68) was om iets bijzonders van zijn Ducati Monster 1200 te maken. En dat is aardig gelukt. “Van de hele motor zijn, met uitzondering van het blok, misschien vijf onderdelen onaangetast gebleven.” | Tekst: Wout Dusseldorp; Foto’s: Guus van Goethem | Oud en nieu moest samenkom “Al voordat ik aan deze motor begon, had ik een goed beeld van wat het moest worden. Dat zat, zoals ze dat zeggen, al in m’n hoofd. Dus ik wist al dat het een mix werd van oud en nieuw. En met oud bedoel ik de techniek die ik ken vanuit mijn jeugd. Ik ben zelf ondertussen ook niet de jongste meer, en vroeger hadden motorfietsen geen schijf- maar trommelremmen. Die moesten er dus sowieso op komen. Hetzelfde geldt voor de girder-voorvork. Deels omdat ik het heel leuk vind om dat allemaal zelf te maken, maar ook om de reacties die je ermee uitlokt. Toch komen die ideeën pas echt samen als de motor er eenmaal is. Dat was nu ook zo. Niet in de laatste plaats omdat ik eigenlijk naar een andere basis op zoek was. Aanvankelijk was het plan een Diavel of XDiavel als donor­ motor te nemen, maar daar is niet aan te komen. Tenminste, niet betaalbaar. En total loss, zoals deze Monster 1200 was, heb ik ze zelfs nog nooit gezien. Gelukkig wist een kennis, die ik ken via het Ducati-forum, dat ik op zoek was naar een motor voor mijn nieuwe project. Hij atten- deerde me op deze Monster, omdat die in de basis wel wat van de Diavel weg heeft. Dat bleek een gouden tip. De motor was tijdens een demonstratie- ritje op Assen onderuit gegaan en stond daarom met flink wat schade te koop. Ik ben dezelfde dag nog naar de opkoper gere- den, heb een bod gedaan en toen was hij van mij. Tja, en dan begint het hè. Eerst met het schetsen van je ideeën, en ver- volgens met het zagen, boren, vijlen en lassen. Een week later had ik hem al helemaal gesloopt en kon ik met het opbouwen starten. En omdat mijn werk- plaats bestaat uit een werkbank, bankschroef, een uit brommer­ onderdelen gemaakte draaibank en een derdehands lintzaag, was dat wel een onderneming. Mijn voordeel is gelukkig dat ik een echte perfectionist ben en geen problemen zie maar uitdagin- gen. Dus wat ik in gedachten heb, dat moet het ook worden. Wijkt het af van het idee, dan begin ik gewoon weer opnieuw. Daarnaast heb ik ondertussen ook al wat ervaring met bouwen. Zo begon ik 50 jaar geleden al met het aanpassen van fietsen, daarna brommertjes en later ook motorfietsen. Mijn eerste project, een Ducati Panigale, stond in 2015 nog in MotoPlus. Door alles aan te pakken, krijg je vanzelf meer ervaring en durf je ook grotere dingen aan te pakken. En tegenwoordig kun je ook heel veel op internet vinden. Toch was die girder-voorvork wel een klusje. Het aluminium van de poten heb ik bijvoorbeeld gebogen met behulp van mijn bankschroef en een aantal grote lijmtangen. Dat was wel een pit- tig klusje, zeker om alles precies gelijk te krijgen. In dat opzicht viel het met de hand kloppen van het kontje en de behuizing van de tellerpartij nog mee. Toch blijft het grootste probleem voor mij altijd de elektronica. Zo ook bij deze Monster. Bij de crash was het dashboard flink beschadigd geraakt, maar zonder loopt hij niet. Dus dat was wel even een uitdaging waar ik niet per se om zat te springen. Gelukkig ken ik ondertussen heel wat mensen die mij daar goed bij konden helpen. Op motorisch vlak is de Monster 1200 onveran- derd gebleven. Oké, ik heb de distributielijn open gemaakt, maar verder niet. Dat wil niet zeggen dat alles niet uit elkaar geweest is. Om de blokdelen te kunnen spuiten heb ik hem wel moeten demonteren. Buiten dat heb ik me vooral beperkt tot optische aanpassingen. Zo heeft het blok, dat vloei- stofgekoeld is, nu koelribben omdat ik dat beter bij de look vind passen. Een ander ding dat ik direct heb aangepast, is het uitlaatsysteem. Standaard zitten er enorme potten op, echt »