212019

ROADTRIP BENELLI TRK502X 38 MOTOPLUS ROADTRIP nat weer en uitgebreide Italiaanse lunches, staat de lange terugreis met de Benelli op het programma. Eigenlijk wil ik nog helemaal niet weg uit deze prachtige streek, dus ik neem de tijd. In plaats van dezelfde weg terug richting Bol- zano te rijden, neem ik de route de andere kant op, via Canazei de Sella-pas op. Die pas ken ik inmid- dels goed, we zijn er de afgelopen dagen meerdere keren op en af gereden. En daar blijkt de Benelli ten opzichte van de duurdere finalisten zeker geen afknapper! Wel langzamer natuurlijk, maar het is gewoon leuk om alle pk’s uit het blok te persen bij de beklim- ming van deze pas met zijn vele hairpins. Het is schitterend weer en bovenop de 2.244 meter hoge Sella-pas neem ik uitgebreid de tijd om van de uitzichten en een espresso te genieten. De aanblik van de karakteristieke drie pieken van de Sasso Lungo is bijna ver- slavend en ik neem met tegenzin afscheid. Ik heb nog bijna de vol- ledige afstand naar huis te gaan en het is inmiddels al bijna half twaalf! Ik daal de pas af richting Val Gardena. En dat afdalen gaat met gezwinde spoed, want de Benelli heeft nu de zwaartekracht mee. Ik heb het enorm naar m’n zin en ook de remmen doen het nu gewoon goed, terwijl ze hier toch echt aan de bak moeten. Of misschien juist daarom wel. De voorrem miste in het begin van de duurtest nogal wat bite en wist niet bepaald te overtuigen, maar remt nu hard genoeg en ook met voldoende gevoel en doseerbaar- heid. Voor een motor als deze hoeven de remmen van mij niet feller te zijn. Ik volg de heerlijke SS242 verder langs Ortisei en draai bij Chiusa uiteindelijk weer de Autostrada op richting Bressanone en de Brennerpas. Vóór de Brennerpas neem ik echter de laatste afrit voordat ik het gedeelte met de tolweg bereik, om via de secun- daire route de Brenner over te ste- ken. Nog even wat extra bochten! Ik heb lol op de Benelli, die op de verwarde snelheidsmeter na vlekkeloos functioneert. Dan nog maar wat later thuis vannacht, wat kan mij het schelen. Genieten zolang het kan! Na een wederom vermakelijke, sportieve rit draai ik aan de Oos- tenrijkse kant uiteindelijk weer de snelweg op en rij via Innsbruck terug richting de Fernpas, mijn laatste bochtige route voordat ik de lange Duitse Autobahn op ga. Vlak voor de Fernpas stop ik aan het einde van het dorp Obsteig bij de Imbiss met de aanlokke- lijke naam ‘Wurscht & Durscht’, om mezelf bij te tanken met een pittige Currywust met friet en een lokaal Radlerbiertje. De Fernpas is een belangrijke verbindingsweg en kan druk zijn, maar het zit mee. Het is ook veel mooier weer dan op de heenweg en dat maakt de lange, circuitachtige doordraaiers een feestje. Wanneer de B179 weer Hotel Valacia in Pozza di Fassa, de uitvalsbasis voor onze Alpenmasters-test. Fijn stukje luxe op deze voor­ delige allroad: een USB-aan­ sluiting om bijvoorbeeld je telefoon op te kunnen laden. Waarschijnlijk de meest herkenbare rotspartij in de Dolomieten: de drie pieken van de Sasso Lungo. Ook populair bij wandelaars. Soms staat er zelfs bij stilstand nog 40 km/uur op de teller... Gelukkig heb ik de TomTom nog, want het probleem blijkt van per- manente aard. Gelukkig wordt het afdalend in Italië wat warmer en minder nat. Ik passeer Bressanone en net voor Bolzano draai ik de Autostrada af en ga in oostelijke richting verder over de secundaire SS241, de ‘Via Dolomiti’, op weg naar het Fassa-dal. Inmiddels heb ik er al zo’n 950 kilometer op zitten en het is een uur of zeven ’s avonds, maar de slingerende wegen langs onder andere Nova Levante en Carezza al Lago doen me dat helemaal vergeten en ik laat de soepele 500cc-twin lekker ronken. De weg is hier en daar nog nat, maar daar hebben de Metzelers weinig problemen mee. Aange- komen in het hotel van Pozza di Fassa tref ik mijn medetestrijders van de Alpenmasters aan de dinertafel, alwaar een strijdplan wordt gemaakt met het oog op de verwachte regen de komende twee dagen. Alleen morgenoch- tend is de verwachting goed, dus we besluiten de volgende dag om kwart over zes te paard te gaan. De volgende twee dagen blijft de Benelli werkloos bij het hotel staan en rijden we diverse schitterende passen met de vijf finalisten van de Alpenmasters (zie ook MotoPlus 18/2019). Na twee testdagen, met zowaar vooral mooi maar soms ook erg