MotoPlus 24/2018

VERGELIJKINGSTEST 300 CC A2-MOTOREN MEETWAARDEN Strikt genomen telt deze test slechts twee ‘echte’ 300’s, want zowel de BMW als de Yamaha gaan een stukje over de longinhoud van 300 cc heen. Zoals de grafiek laat zien, draaien de beide twins (rood en groen) beduidend meer toeren dan de beide eenpitters, en de Yamaha buit zijn extra cilinder­ inhoud genadeloos uit. Bij gelijk toerental levert de Yamaha 5 pk en 5 Nm meer dan de Kawasaki. De Honda is aan de bescheiden kant als het om vermogen gaat, maar kent een mooi gelijkmatig koppelverloop. De BMW bereikt zijn hoogtepunt meer in een golfbewe- ging. Wat de grafiek niet direct laat zien maar wel goed af te lezen is: de Kawasaki moet, om hetzelfde vermogen te genereren, hogere toerentallen draaien dan de andere drie. De Kawasaki komt zelden onder de 9.000 toeren, de anderen komen er zelden overheen. VERMOG NSMETING 1 1 Vermogen aan de krukas. Metingen op een Dynojet 250-testbank, gecorrigeerd volgens EC 95/1, maximaal mogelijke afwijking +/-5%. 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 5 10 15 20 25 30 35 40 Motortoerental x 1.000 tpm Vermogen in kW/pk Koppel in Nm 20 25 30 35 Yamaha MT-03 31,1 kW (42 pk) bij 10.500 tpm 31 Nm bij 9.000 tpm Kawasaki Versys-X 300 29,1 kW (40 pk) bij 11.400 tpm 26 Nm bij 10.100 tpm BMW G310R 25,8 kW (35 pk) bij 9.500 tpm 29 Nm bij 7.500 tpm Honda CB300R 22,9 kW (31 pk) bij 8.100 tpm 28 Nm bij 6.700 tpm 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 MOTOPLUS CONCLUSIE Kawasaki Versys-X300 Niet geheel verrassend pakt de Kawasaki in deze test de winst. Het is de meest volwassen machine van het veld en afgezien van de op den duur wat opdringerige hoogfrequente vibraties van het motorblok kent deze 300 geen echt zwakke punten. Honda CB300R Zijn gezonde verstand kost de Honda uiteindelijk de over­ winning. Met ‘slechts’ 31 pk levert de CB300R waardevolle punten in als het om de prestaties gaat. Maar onder de streep is het – typisch Honda – een bijzonder geslaagd totaalconcept. En nog chic om te zien ook. 2 1 BMW G310R De G310R zal met zijn stuggere veerafstelling en beetgrage rem eerder wat sportiever ingestelde rijders aanspreken. Het eencilinderblok is weliswaar krachtig, maar doet ook wat rauw aan. Dat doet de Honda net even beter. Meer dan brons zit er dit keer niet in. Yamaha MT-03 De Yamaha scoort slechts 16 punten minder dan de test­ winnaar, zo competitief is deze klasse dus. Het grootste min­ punt is de te zachte en daardoor niet helemaal in balans zijnde veerafstelling. Het motorblok is daarentegen een echte topper. Of zoals je tegenwoordig zegt: de benchmark in deze klasse. 4 aan de krappe kant. Het rijwielgedeelte scoort een voldoende, maar er is duidelijk nog lucht naar boven. Zolang de ondergrond mooi vlak is, is de MT heerlijk stabiel en blijkt de grondspeling heel behoorlijk en kun je flinke hellingshoeken maken. Dat beeld verandert echter als het wegdek slechter wordt en het tempo omhoog gaat. Dan bereiken de conventionele telescoopvork en de direct op de swingarm afsteunende achterschokdemper snel hun grens. Ben je op zo’n moment met twee personen onderweg, dan is het met het comfort wel gedaan. Waar de andere drie met meer of minder succes constant blijven presteren, zoekt de Yamaha met redelijk veel beweging in de vering zijn weg. Gas wat dicht dus en gewoon lekker genieten van het ver­ houdingsgewijs hoge rijcomfort. Hetzelfde geldt voor de remmen. Onder normale omstandigheden doen ze hun werk naar absolute tevredenheid, alleen bij zware belasting is het drukpunt wat vaag en is het regelinterval van het ABS wat grof, iets wat overigens voor wel meer Yamaha’s geldt. Maar toch, ook al trekt de Yamaha in deze test aan het kortste eind, een verliezer is het zeker niet.   < 3 48 MOTOPLUS test + techniek