MotoPlus 24/2018

test + techniek MOTOPLUS 31  YAMAHA NIKEN LEZERSTEST “JE ZOEKT ONREGELMATIGHEDEN IN HET WEGDEK JUIST OP” Naam: Adwin Verhage Leeftijd: 52 jaar Rijdt zelf: Kawasaki Z1000SX “De Yamaha Niken is natuurlijk een heel andere motor dan mijn Z1000SX. De Niken heeft een zeer ruime zit en je zit rechtop achter het brede stuur, ideaal om lange afstanden te overbruggen. De windbescherming valt me alleszins mee. De Niken is standaard voorzien van instelbare tractiecontrole, verschillende rijmodi, cruise control en een quickshifter. Maar uiteraard ben ik vooral benieuwd hoe het rijden met drie wielen in de heuvels van Zuid-Limburg bevalt. Eenmaal onderweg merk je in de eerste bochten al dat de Niken als een gewone motor rijdt. Als dat eenmaal duidelijk is, ga je zoeken naar de verschillen. Je gaat de onregelmatig- heden in het wegdek, die je normaal ontwijkt, juist opzoeken om te zien hoe hij reageert. Dus met één wiel door een kuil, met één voorwiel over verkeersremmers, met een wiel naast het asfalt in het grit enzovoorts. Je merkt al gauw dat het de Niken helemaal niets doet. Ook keren op een parkeerterrein met alleen maar grind of het rijden op een nog niet geasfalteerde weg met grit, het gaat allemaal heel erg ontspannen en met veel vertrouwen. Ook bochten in smalle weggetjes met zeer slecht asfalt kun je heel vlot nemen. Maar ook ruime snelle bochten met goed asfalt zijn een feest om te rijden. Wat later op de route, als de lol van het opzoeken van onregelmatig wegdek wat voorbij is, merk ik dat ik meer van de mooie uitzichten onderweg kan genieten, omdat je de weg niet hoeft te scannen. Wat je normaal op de motor eigenlijk automatisch doet. Dat zou een rit door bijvoorbeeld de Alpen alleen maar mooier maken. De Niken is voor mij echt een fun-motor. Nog een kleine opmerking: de tractiecontrole (standje 2 inge- schakeld) werkt heel erg grof. De reactie lijkt nog het meest op het effect dat je krijgt als je zelf heel snel het gas open-dicht-open-dicht draait. Niet comfortabel dus. Zo reageert de motor ook als je op erg slecht wegdek veel gas geeft en de achterband soms contact verliest. Dit moet beter kunnen, want de tractiecontrole van mijn Kawasaki Z1000SX werkt nagenoeg onopvallend. Maar voor wie is de Niken geschikt? Iemand die van sturen en bochten houdt, kan er een fijne motor aan hebben. Maar daarnaast is de Yamaha ook ideaal voor de doorrijder. Natte rotondes, putdeksels en belijning worden met meer vertrouwen gepakt. Ook is de Niken een motor waarop je comfortabel afstanden kunt rijden. Dat is maar goed ook, want een standaard motortrailertje voor je Alpentripjes is niet op een driewieler berekend.” “MET STIP GESTEGEN OP DE VERLANGLIJST!” Naam: Hans Baars Leeftijd: 60 jaar Rijdt zelf: Honda VF750F “De eerste aanblik is, net als bij de foto’s in MotoPlus, toch wel vreemd. Het is een motor, maar wel een bijzondere met die dubbele voorvork. Bij een uitgekleed model zonder front kun je met een pink de linker en rechter voorvork onafhankelijk van elkaar laten bewegen. Ongelooflijk hoe soepel dat loopt. Dat soepele komt tijdens de testrit overdui- delijk terug. Zoals door de Yamaha-technici werd voorspeld, merk je na een paar honderd meter al niets meer van de andere voor- vork. Is het anders dan anders? Ja en nee. Zoals gezegd, het is absoluut geen scooter met dubbele voorwielen. De techniek is heel anders. Het is een motor en het rijdt als een motor. De dubbele voorvork geeft je een heel veilig gevoel. Dat leidt tot bochtenwerk zoals ik het al jaren niet meer heb meegemaakt. Er is echt niets mis met mijn oude VF750F, maar die kan hier niet aan tippen! Gaten, putdeksels, reparatiestroken, zelfs een stukje België zonder wegdek waar we over zand en stenen gingen; hij trekt zonder een krimp te geven door. Er is altijd voldoende vermogen aanwezig, goed voor een snelle inhaalmanoeuvre. Maar ook rustig rijden kan. Een goede keuze dus, dit MT-09-blok. Het mini-ruitje is voor mijn 1,84 meter geen probleem. Bij 130 km/uur zit ik nog goed, zonder te veel druk of turbulentie. Mijn Honda buldert er dan vrolijk op los. Ruim 180 kilometer verder, na ontzettend veel motorplezier, is de Niken terug op zijn bestemming en stap ik af met het gevoel nog wel een tijdje door te kunnen. De 165 kilometer naar huis zijn vervolgens zwaar door de totaal andere en minder comforta- bele zit. Helaas heb ik op dit moment geen Niken-geld, maar hij is met stip gestegen op de verlanglijst!”