MotoPlus 2018/17

80 MOTOPLUS interview INTERVIEW ALEIX ESPARGARÓ Of het nu gaat over de dolgedraaide transfermolen, over het rijgedrag van andere coureurs, over de ontwikkeling van de Aprilia of over de Catalaanse onafhankelijkheid: Aleix Espargaró (29) heeft overal een mening over en steekt die niet onder stoelen of banken. Dat hij daarmee weleens mensen tegen de schenen schopt, neemt hij op de koop toe. “Als ik mijn mening niet zou uiten, zou ik ’s nachts geen oog dicht doen.” | Tekst: Natascha Kayser; Foto’s: Gold & Goose | Sinds hij begin juni vader werd van een tweeling, heeft de nachtrust van Aleix Espargaró toch al te lijden. Maar dat hij af en toe zijn bed uit moet om een luier te ver- schonen of een blèrende baby te troosten, dat maakt hem niet uit. “Mijn prioriteiten zijn drastisch verschoven sinds ik kinderen heb”, vertelt hij. “Soms moet ik lachen om dingen waar ik me nog niet zo lang geleden ontzet- tend druk over maakte, en andersom: zaken die me niet zo deerden, grijpen me nu veel meer aan. Max en Mia hebben mijn leven en mijn perspectief veranderd.” Het betekent niet dat Espargaró, een van de meest uitgesproken coureurs in de MotoGP, nu zwijgt over wat hem bezighoudt. Er zijn veel dingen die hem bezighouden en waar hij over nadenkt om vervolgens met een mening naar buiten te treden. Dat heeft al tot verhitte discussies op social media geleid. “Misschien heb ik een te sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel, maar ik voel een zekere noodzaak om me uit te spreken. Ook over politiek en maatschappelijk gevoelige issues, zoals de Catalaanse onafhankelijk- heid. Als dat betekent dat Spaanse sponsors me de rug toekeren, dan moet dat maar. Ik heb liever dat mensen me niet aardig vinden om wie ik ben, dan dat ze me aardig vinden om wie ik niet ben.” Ook over de gang van zaken bij Aprilia zegt Espargaró hardop wat hij ervan vindt. De resultaten vallen dit jaar nogal tegen. De ontwikkeling lijkt te stagneren. In een emo- tioneel statement riep Espargaró dat het zo niet langer kon. Een week later verlengde hij zijn contract. “Mijn uitbarsting heeft ertoe geleid dat er een aantal intensieve maar ook constructieve gesprekken zijn geweest. Er gaan een aantal zaken veranderen, er komt meer structuur en ik weet dat ik zelf ook meer gestructureerd moet worden. Uiteinde- lijk hebben we hetzelfde doel: de Aprilia naar de top brengen, er een competitieve machine van maken.” Met de contractverlenging voor nog eens twee jaar komt er voor het eerst continuïteit in zijn Grand Prix-carrière (zie kader), die in 2004 begon met een wildcard-optreden in Valencia. “Eindelijk komt er rust in de tent. Ik hoop dat ik mijn carrière kan afsluiten bij Aprilia. Ik zie mezelf niet over tien jaar nog racen en ik geloof ook niet dat ik nog een keer helemaal opnieuw wil beginnen. Dat heb ik al vaak genoeg gedaan. Elf verschillende teams in dertien jaar; dat is niet gezond voor een jonge coureur. Mijn carrière is een achtbaan.” 2009 spande de kroon wat onzekerheid betreft. Het team Campetella Racing, waarvoor Espargaró net een contract had getekend, trok zich op het laatste moment terug, waardoor hij geen zitje had. Met een paar optredens als vervanger kwam hij – letterlijk – terug in de race. Het leverde hem bovendien een plaats in de MotoGP op bij Pramac Ducati. Daarna volgden de Pons Kalex in de Moto2, de Aspar-CRT, de Forward Yamaha, het fabrieksteam van Suzuki en sinds vorig jaar Aprilia. IN DE TENT >