MotoPlus 2018/15

reportage MOTOPLUS 87 in één streep van laadpaal naar laadpaal hoeven rijden. Sterker nog, we hebben onze bestaande route slechts een beetje moe- ten wijzigen om het geheel zonder fossiele brandstof mogelijk te maken”, legt Carlo uit. “Je moet het zo zien dat we per etappe zo’n vijf procent om moesten rijden om bij een laadpaal te stoppen in plaats van bij een regulier tankstation.” Het grotere aantal stops en de laadtijd van de accu’s had wel tot gevolg dat de groep er iedere dag zo’n vier tot vijf uur langer over deed om op de eindbestemming aan te komen. “Het laden van een accu gaat nou eenmaal wat langzamer dan het voltanken van een benzinetank. Daarnaast is het aantal palen bij laadstations beperkt waardoor we wel eens op elkaar moesten wachten. Gelukkig had Electric Motorcycles enkele zogeheten superchargers bij zich. Daarmee konden we van een gewone lader alsnog een snellader maken. Zonder hadden we het overigens ook gered, maar dan waren we nog wat later aangekomen.” Deze superchargers werden Niet alle laadpalen werden even duidelijk aangegeven als bij dit tankstation. net als alle bagage geheel in stijl met de rest van de vakantie met een elektrische auto vervoerd. “Juist daardoor wijkt de elektrische motorvakantie wel wat af van de vakanties die we normaal organiseren”, ver- telt Carlo. “Normaal rijdt er geen auto mee en neemt iedereen zijn eigen bagage mee. Vaak zien we elkaar pas weer bij het eind- punt van die dag. Je hebt dan zelf de keuze waar je stopt om even bij te tanken. Zowel je tank als mentaal. Omdat we nu aangewezen waren op laadpalen, waren de pauzeplekken steeds gelijk. Dat zorgt overigens wel voor interessante gesprekken. Zo ging het nu niet over banden, benzine en olie maar over de procenten die je nog over had toen je bij de paal aankwam en over de vraag hoe die ander dat in hemelsnaam gered had.” “Nu weet ik dat mijn rechterpols wel iets zwaarder is dan die van de andere deelnemers, maar toch. Gelukkig hadden we de routes zo opgedeeld dat elk laadsta- tion prima haalbaar was en er dus normaal gereden kon worden zonder iedere twee minuten op het display te kijken of de actie- radius nog toereikend was. Zelf heb ik dit de eerste twee dagen wel veelvuldig gedaan, maar meer uit nieuwsgierigheid dan dat het bittere ernst was.” De laadstations waren dan wel goed haalbaar, dat betekende niet dat het laden altijd even simpel was. “Er is helaas een grote wirwar aan betaalmoge- lijkheden. Elke leverancier heeft een eigen pas en ook eigen app om de laadpalen te vinden”, aldus Carlo. Dat was ook het meest gehoorde nadeel van de overige deelnemers. “De palen staan veel te verspreid, zijn slecht herkenbaar, zijn regelmatig defect en er is een te grote diversiteit aan betaalmiddelen voor je kunt starten met laden”, vertelt Jos Gunsting die thuis een BMW R50/5 en BMW R90RS heeft staan. Ook de plekken waar de motoren hun accu’s weer vol konden laden, waren niet altijd de meest uitnodigende. “Meestal alleen aan de snelweg of in de buitengebieden van grote steden. Je doet daar niet even gezellig een bakje koffie of Last van luidruchtige motoren? Niet met de elektrisch aangedreven Energica’s! >