MotoPlus 2018/12

120 MOTOPLUS sport eerste overwinning in de 125 en mijn wereld- titel in 2010”, beschreef Lorenzo het belang van zijn eerste Ducati-overwinning. Na Loris Capirossi, Troy Bayliss, Casey Stoner, Andrea Iannone en Andrea Dovizioso is de Spanjaard sinds 2003 pas Ducati’s zesde MotoGP-winnaar. “Het was moeilijk om van die laatste ronde te genieten”, aldus Lorenzo, die een medium voorband aan een softe achterband koppelde. “Ik wist dat het een magisch moment zou zijn om hier in Ducati’s thuis met een Ducati te winnen, maar ik was zo gefocust om geen fouten te maken in deze lastige omstandigheden, 23 ronden lang fout- loos... en met een hartslag van 180... Dan is het moeilijk om te ontspannen en te genieten van het moment. Maar natuurlijk was ik blij en straks ben ik vast nog blijer.” Nadat hij eerder op vrijdag al een nieuw topsnelheidsrecord had gezet met de kale stroomlijn, verbeterde Dovizioso dat record tijdens de race met de ‘wings’ tot 356,6 km/u. Een verkeerde bandenkeus had hem van de kans beroofd om het Lorenzo lastig te maken, vertelde hij. “Ik was tijdens de race zo vaak de voorkant kwijt. En toen zag ik Marquez gaan en ik dacht ook aan mijn crash in Le Mans. Ik heb wel geprobeerd om bij Jorge te komen, maar hij was in de laatste remfase en in de bochten zó snel. Hij ging het best om met de banden”, aldus Dovizioso, die de keus voor de harde asymmetrische voorband berouwde. “Normaal ben ik zuinig met de voorband. In de vierde vrije training waren we snel met dezelfde band. Maar ik ben vooral tevreden met het feit dat we in de laatste drie races op heel verschillende circuits met de kop mee konden.” Op zaterdag claimde Valentino Rossi met een nieuwe recordtijd zijn eerste pole sinds Japan 2016, maar toen al zei hij een lastige race te verwachten. Ook Rossi koos voor dezelfde voorband als Dovizioso. “We moesten wel”, meende Rossi na zijn tweede podium op rij. “Het was één van mijn zwaarste races van de laatste tijd.” hij had genoten van de steun van het publiek. “Die tien minuten hier op het podium voor al die fans maken al het harde werken goed. Daar- voor doe je het als rijder.” Rossi vertelde een tactische race te hebben gereden. “Toen ik de andere rijders volgde, dacht ik na over hun banden. Zo probeerde ik de situatie onder controle te houden, want met de voorband die we hadden konden we niet voluit gaan. Steeds als ik dat probeerde, was ik de voor- kant kwijt. Dus hoop je dat jongens met een softere compound ook problemen krijgen. Toen Rins me passeerde maakte ik me zorgen en later ook vanwege Petrucci. Maar gelukkig kreeg hij een probleem. In de laatste ronden met Iannone... dan vergeet je alle strate- gieën, duik je een bocht in, vertrouw je op de banden en hoop je dat je het haalt. Maar het liep goed af.” Hoewel hij van de vierde naar de tweede plaats klom in de tussenstand, zag Rossi de situatie niet heel rooskleurig in. “Mijn beste Het heeft Jorge Martin (#88) dit jaar niet altijd meegezeten. In Amerika maakte hij een fout door uit de pitlane op slicks te vertrekken op een nog opdrogende baan en in Le Mans ging hij onderuit in de laatste bocht toen voor hem Marco Bez- zecchi ten val kwam. Bezzecchi en Martin kwamen elkaar weer tegen in Mugello. Samen met Fabio Di Giannantonio (#21) declasseerden zij de concurrentie op het slipstream-circuit bij uitstek. Van de eer- ste tot en met de laatste ronde bepaalden zij de Moto3-race. En nadat Martin op zaterdag voor de vierde keer op rij voor de pole had getekend – en daarmee het Moto3-record van Alex Rins van dertien poles evenaarde – bewees de Spanjaard ook in de wedstrijd zijn meesterschap. En zijn koelheid: zes ronden voor het einde miste hij een overstekende haas op een haar na. Even leek Bezzecchi kansloos tegen de twee Gresini-rijders Martin en Di Giannantonio, maar de VR46-pupil begon dankzij slim slipstreamen toch als leider aan de laatste ronde. Een foutje in de eerste bocht bracht Martin echter aan de leiding, en ondanks aan- dringen van Di Giannantonio – vorig jaar tweede in Mugello – behield Martin uit de laatste bocht en tot aan de streep zijn voorsprong. Al slipstreamend naderde WK-leider Bezzecchi hem nog tot op 0,019 seconde, maar Martin pakte na nulscores door crashes in Le Mans en Jerez zijn derde zege van het seizoen. Hij verkleinde zo zijn achterstand op Bezzecchi tot drie punten. Dé verliezer van de Italiaanse Grand Prix was Aron Canet. De Spanjaard, voor de race nog derde in de totaalstand, finishte in de derde groep als elfde, drie plaatsen en 0,08 seconde voor Le Mans- winnaar Albert Arenas. MOTO3: MARTIN VERPEST ITALIAANS FEESTJE Grote blijdschap bij Jorge Lorenzo, maar ook bij Gigi Dall‘Igna, naast Dovizioso. Danilo Petrucci kwam na een aanvaring met Marquez terug van de zevende naar de derde plaats, maar zakte door problemen terug. Cal Crutchlow moest ook lossen. Slechts één van deze drie mannen was blij: Alvaro Bautista werd tussen de teleurstellende Maverick Viñales en Johann Zarco negende.