MotoPlus 2018/12

SPORT GRAND PRIX VAN ITALIË, MUGELLO 116 MOTOPLUS sport “I’m back.” De tweet, verstuurd na een explosieve Grand Prix van Mugello, gaf aan dat de branie weer terug was bij ‘Terminator’ Jorge Lorenzo. Voorbarig of niet, Lorenzo’s eerste overwinning sinds de Grand Prix van Valencia 2016 maakte grote indruk. Op het magische Mugello was de Spanjaard meesterlijk, op weg naar zijn eerste Ducati- overwinning. Hij had er 24 wedstrijden op moeten wachten. Andrea Dovizioso maakte de Ducati-dubbel compleet, terwijl ook Valentino Rossi met een zeer knappe derde plaats zijn fans in extase bracht. Dat Marc Marquez onderuit ging was voor vele chauvinistische Rossi- tifosi al reden tot feest. | Tekst: Frank Weeink; Foto’s: Gold & Goose, Repsolmedia, Ducati | Mugello is een magische plek, prachtig gelegen in de schilderachtige Toscaanse heuvels. Het razendsnelle circuit heeft een bijna dierlijke aantrekkingskracht op coureurs en publiek. Niet voor niets bestempelt Valentino Rossi de baan, met zijn 1.141 meter lange rechte stuk, zijn hoogtever- schil van ruim veertig meter en zijn snelle vloeiende bochtencombinaties, tot zijn favo- riet. Rossi won er sinds 1997 negen maal – en behaalde er dit jaar zijn dertiende podium. Voor de overwinning kwam hij bijna zeven seconden tekort; de zege kwam terecht bij een man die misschien wel net zo’n grote Mugello-expert is als Rossi. Jorge Lorenzo stond sinds 2009 tot vorig jaar telkens als eerste of als tweede op het podium – vorig jaar werd die onwaarschijnlijke reeks onder- broken toen hij gefrustreerd na een sterk begin afzakte naar een kansloze achtste plaats. Maar Mugello 2018 zag de 31-jarige Spanjaard op zijn allerbest, dominerend van start tot finish, verdiend naar zijn zesde Mugello-overwinning in acht jaar rijden. De vreugdeuitbarsting na zijn 65e Grand Prix- zege was tekenend voor hoe Lorenzo zich voelde, getergd en aangetast in zijn trots. “Zo veel kritiek gekregen, zo veel geleden het laatste anderhalve jaar”, verzuchtte hij na afloop. “Zo hard gewerkt, ook. Met ieder- een om me heen. Eindelijk komt die droom uit, ik heb doorgezet en eindelijk win ik met de Ducati.” Een teleurstellende zevende plaats in zijn eerste seizoen op de Desmosedici, met slechts drie podiumplaatsen en voor het eerst sinds 2005 zonder pole of overwinning, maakte dat er aan het eind van 2017 al volop vraagtekens werden gezet bij het riante salaris van Lorenzo en de manier waarop hij Ducati terugbetaalde. Tijdens de winter- testen in Sepang klokte hij de snelste ronde ooit gereden, maar in het Thaise Buriram begon een worsteling met de nieuwe GP18 die veel te lang voortsleepte. Pas in Le Mans TERMINATOR LORENZO >