MotoPlus 2018/10

interview MOTOPLUS 99 MARC MARQUEZ INTERVIEW een keertje mis gaat (zoals onlangs nog met Moto2-rijder Remy Gardner, de teamgenoot van Bo Bendsneyder, die bij een crosstraining beide benen en een enkel brak, red.) wordt er direct naar de cross gewezen, terwijl volgens mij de rijder nog altijd de beslissende factor is. Ik heb de laatste vijf jaar probleemloos gecrost, maar er wordt over het algemeen alleen over mijn crosstrainingen geschreven als ik er eens een keertje een blessure bij heb opgelopen.” ? Tijdens een MotoGP denken veel mensen vaak: hoe doet die Marquez dat toch weer? Heb jij dat ook als je naar een MXGP kijkt? ! “Nou en of! Iedere vrije zondag begin ik met te kijken of er ergens een GP of grote cross is en waar ik die kan kijken. De techniek en motorbeheersing van die GP-rijders is echt ongelooflijk. Ik kan best een aardig stukje crossen, maar de echte techniek, zoals een juiste rijstijl of het effectief gebruiken van hobbels, dat beheers ik niet. Als ik dat zie, ben ik elke keer weer echt onder de indruk. Maar die toprijders hebben niet alleen veel talent, die maken ook enorm veel rij-uren. Dat is in de cross echt héél belangrijk. Wanneer je op het asfalt gevoel hebt voor het pakken van de juiste lijn en goed bent in jezelf positioneren, dan kun je vrij makkelijk snel zijn. In het ter- rein heb je echt tijd nodig om snelheid op te bouwen. In de MotoGP hebben we vanaf het vierde rondje de snelheid wel gevonden, maar in de cross zie je dat de rondetijden omlaag gaan gedurende de wedstrijd, zelfs als de baan dan zwaarder is geworden. Ik weet ook zeker dat hun rondetijden aan het eind van het seizoen op dezelfde baan seconden sneller zijn dan aan het begin van het seizoen. Om goed te rijden in de cross moet je er ongeloof- lijk veel tijd in stoppen.” ? Je hebt het veel over techniek, zie je zelf ook verschil in stijl tussen de rijders onderling? ! “Absoluut, daar hoef je ook echt geen expert voor te zijn. In de AMA-supercross zie je bijvoorbeeld dat Tomac duidelijk agres- siever is en meer robuust in zijn rijden dan bijvoorbeeld een meer verfijnde Musquin. Maar ondanks die twee totaal verschillende stijlen zitten de rondetijden binnen een fractie van elkaar. Dat maakt het ook zo mooi om naar te kijken. Soms leek het ook of Dungey totaal niet aan het pushen was, maar was hij wel bloedsnel, terwijl je een andere rijder ziet pushen en beuken, zodat je denkt dat die veel sneller zal zijn, maar dat blijkt dan totaal niet het geval.” ? In de MotoGP zit je vaak op ’t randje en gaat het soms maar nét goed. Heb je met crossen weleens van die ‘narrow escapes’ gehad? ! “In de MotoGP sta ik erom bekend op de limiet te rijden. Dan voel ik elke beweging in de motor. Ik push natuurlijk niet elke ronde – je moet weten wanneer je dat kunt doen –, maar ik rij inderdaad op een relaxte manier op de grens. Op een crossmotor voel ik me een stuk minder relaxed. Dan beweegt de motor immers altijd en dan ben ik vaak bang om de grip van voor- en achterwiel te verliezen. Dan bouw je dus een reserve in. Maar die ervaring helpt me wel in de MotoGP, want dan raak ik niet zo snel in paniek als er eens veel bewe- ging in de motor komt.” ? Is het crossen op deze manier ook een vorm van totale vrijheid voor je? Er is immers geen druk, geen team en er zijn ook geen verplichtingen… ! “Dat is het inderdaad, maar wel om andere redenen. De vrijheid zit ’m hier ener- zijds in het feit dat we slechts met een paar man zijn, en anderzijds in het rijden zelf. Als ik hier onderuit ga, weet ik dat ik de limiet heb gevonden, raap de motor op en ga verder. In de MotoGP is dat wel anders. Als ik daar crash, weet je dat je vervolgens meestal een uur in de pitbox zit.” ? Het is natuurlijk niet mogelijk, maar zou je soms niet gewoon crosswedstrijden willen rijden? ! “Jazeker! Als er hier in Rufea of in Bellpuig wedstrijden zijn, zou ik daar graag bij willen zijn. De start van een wedstrijd is al geweldig, maar daarnaast kun je in een manche ook meerdere wedstrijden rijden. Je vecht om een positie, raakt je ritme kwijt of crasht, en moet dan weer plaatsen goed zien te maken. En wanneer je het juiste ritme te pakken hebt, kan dat ook. Bij de MotoGP verloopt een race vaak wat meer volgens een geijkt kader. Je start, vindt je ritme en kijkt naar je positie. Je kunt wel het gevecht aan- gaan, maar onder normale omstandigheden maak je geen tien posities meer goed. Ergens rond de plaats waar je in de MotoGP in de derde ronde rijdt, finish je waarschijnlijk ook.” ? Als laatste: hoe ver denk je dat je had kunnen komen als je niet was overgestapt naar de wegrace, maar was blijven crossen? ! “Waarschijnlijk niet zo ver als nu in de wegrace. Voor Spaanse motocrossers is het ook wat lastiger dan voor wegrace-coureurs. Dat is in ons land gewoon veel populairder. Wegrace is alles in Spanje, en dat werkt overal in door. Met name in de teams en de sponsors. Toen ik croste hadden we tweedehands moto- ren en geen hulp of sponsors. Zelfs als je het heel goedkoop doet, kost een seizoen je toch zomaar 15.000 euro. En dat is nog altijd heel veel geld voor een gemiddelde familie. Ik heb geluk gehad. Ik werd ontdekt en kreeg al snel een contract om te racen. En weg was ik!” < Hoewel het totaal verschil- lende disciplines zijn, neemt Marquez bepaalde aspecten van de cross mee naar de MotoGP.