MotoPlus 2018/09

reizen MOTOPLUS 67 INFO IONISCHE EILANDEN In Griekenland zelf worden de Ionische Eilanden ook wel de ‘Heptanisa’ genoemd, letterlijk vertaald ‘de zeven eilanden’. Een wonderlijke naam, want de eilandengroep in de Ionische Zee tussen Italië en Grieken- land telt... twaalf eilanden. De naam ver- wijst echter naar de zeven belangrijkste en meest bewoonde eilanden: Corfu, Kefalonia, Zakynthos, Lefkas, Ithaki, Paxi en Kythira. Door de relatief noordelijke ligging zijn ze in vergelijking met de bekende zuidelijke eilanden als Kos, Rhodos en Kreta een stuk groener, en genieten ook een wat ruiger, meer bergachtig karakter. En uiteraard ontbreken de stereotiepe plaatjes als een azuurblauwe zee en hagelwitte zandstran- den niet. REISTIJD: De Ionische eilanden liggen voor de westkust van Griekenland. Door de klimatologische omstandigheden aan de Adriatische Zee zijn de periodes van april t/m juni en september t/m oktober de beste maanden om op reis te gaan. Omdat de eilanden een opmerkelijke hoogte bereiken boven de zeespiegel (boven de 1.600 meter op Kefalonia), is het meenemen van warme kleding niet onverstandig. REIS: Voor de heenreis zijn in principe de weg over land langs de kust van de Adria- tische Zee of de veerboten van Italië naar Igoumenitsa of Patras geschikt. Wie kiest voor de weg over land moet rekening hou- den met een fikse rit van een kleine 2.500 kilometer. Vanaf het Oostenrijkse Villach echter zijn de kilometers door onder meer Slovenië, Kroatië en Albanië net zo onder- houdend als de reis over de eilanden zelf. Reken erop dat de reis je wel vier dagen kost. Met de veerboot gaat het een heel stuk sneller. Vanaf het Italiaanse Ancona (+/- 1.500 kilometer vanaf Utrecht) vervoe- ren Minoan en Superfast een motorfiets met bestuurder voor nog geen tweehon- derd euro heen en terug. En vanaf Venetië (+/- 1.250 kilometer vanaf Utrecht) heeft Anek Lines het roer in handen en vraagt voor het transport heen en terug iets meer dan tweehonderd euro. De overtochten vinden in de nacht plaats en duren tussen de 18 en 25 uur. ROUTE: Vanaf het vertrekpunt in Igou- menitsa naar Olympia via Lefkada en Kefa- lonia is het bij elkaar opgeteld zo’n 520 kilometer. De wegen zijn bochtenrijk en verkeren in overwegend goede staat. Hier en daar behoren voor liefhebbers van grind asfaltvrije passages tot de mogelijkheden. In het noorden leidt een tunnelroute waar tol moet worden betaald naar Lefkada. Vanaf Vasiliki in het zuiden vertrekken de veerboten naar Fiskardo en Kefalonia. Op Kefalonia zijn er meerdere havens waar- vandaan je kunt vertrekken om verder te reizen. OVERNACHTEN: In Agios Nikitas heb- ben we prettig overnacht in een van de eenvoudige maar schone kamers van Elena Rooms. De prijzen voor een tweepersoons- kamer beginnen bij zo’n € 35,00. Erg pret- tig: op de begane grond is de bakkerij van de eigenaar van het hotel. In Igoumenitsa, Vasiliki en Pesada hebben we onder onge- veer dezelfde condities overnacht. ACTIVITEITEN: Een bezoekje aan de orthodoxe Agios Minas-kerk staat mis- schien niet helemaal bovenaan op het ver- langlijstje, maar alleen de eerste indruk van deze prachtig versierde kerk loont al de moeite van méér dan alleen een blik. Een speciaal dagje badderen aan een ongewoon strand beleef je onder de adembenemende rotsen van Porto Katsiki. In de buurt van Sami op Kefalonia is het onderaardse Melissani-meer een aanrader, net zoals de Blauwe Grot op Capri. Watersport is bijna overal mogelijk. Wind- surfers voelen zich prettig in Vasiliki op Lefkada. Niet ver daar vandaan, in Kastri, kun je goed snorkelen. Op Kefalonia wor- den ook kajaktochten aangeboden door seakayakingkefalonia-greece.com voor € 60,00 euro per dag. Op zoek naar een beetje passende lectuur voor onderweg? Dan is de roman ‘Kapitein Corelli’s mando- line’ van Louis de Bernières een aanrader. Het verhaal speelt zich af op Kefalonia en beschrijft de ware gebeurtenissen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. C R E T E P E L OP ON N E S E G R I E K E N L A N D A L B A N I Ë M A C E D O N I Ë B U L G A R I J E TU R K I J E N a x os E ub oe a L e sb os C h ios A nd ros C or fu L e mnos S k yros T inos K ith i r a Z a k ynth os K e f a loni a L e uc a s Milos S oud a B a y G olf v a n K or inth e I oni sc h e E g e ï sc h e Z e e Z e e P a t r a s L a r issa A t h e ns Tirana S k o p je H er a k l i o n E d i r n e C ha n i a K a l a m a t a P y r g o s C o r i n th V o l o s Tr i k a l a I o a n n i n a A r t a D u r r ë s S hk o d ë r K o z a n i K a ter i n i S er res K o č a n i A lex a n d r o u p o l i Thessa l o n i k i V er o i a V l o r ë P r i lep M o n a st i r S t r u m i c a K r i v a P a l a n k a P l o v d i v X a n thi K o m o t i n i D o j r a n K i l k is E d essa V ev i A m y n t a i o K leiso u r a P t o lem a i d a P a n telei m o n a s Tsa r i tsa n i S er v i a Tep elen ë P a r a m y thi a M o l o s Ther m o p y les B r a l o s M isso l o n g hi P i r a eu s R a f i n a N a f p l i o M o n em v a si a F l o r i n a L i v a d er o K y u sten d i l V eles R a f t i N ev r o k o p E c hi n o s N i m fea Thebes MountOlympus P E L OP ON N E S E G R I E K E N L A N D A L B A N I Ë M A C E D O N I Ë C or f u Z a k ynth os K e f a loni a L e uc a s G olf v a n K or i nth e I oni sc h e Z e e P a t r a s L a r i ssa Tirana S k o p j e K a l a m a t a P y r g o s C o r i n t h V o l o s Tr i k a l a I o a n n i n a A r t a D u r r ë s S hk o d ë r K o z a n i K a t er i n i K o č a n i The V er o i a V l o r ë P r i l ep M o n a st i r S t r u m i c a K r i v a P a l a n k a D o j r a n K i l k i s E d essa V ev i A m y n t a i o K l ei so u r a P t o l em a i d a P a n t el ei m o n Tsa r i t sa n i S er v i a Tep el en ë P a r a m y t hi a M o l o s Ther m o p y l e B r a l o s M i sso l o n g hi P N a f p l i o F l o r i n a L i v a d er o K y u st en d V el es Thebe Mount Olympus P E L P N N E S E G R I E K E N L A N D G f v a K r i h e I i c h e P a t r a P y r g o A r t a B r a l o M i o l o n g i gang naar Pesada. Vanuit twee overgebleven rieten stoelen kijken we over de zee uit. Tussen ons in staat een souvenirflesje Ouzo. Dat was eigenlijk voor thuis bedoeld, maar hier en nu komt het beter van pas dan dat het ooit thuis zou kunnen. “Wat doen we als de veerpont naar Zakynthos morgen werke- lijk niet vertrekt?” Ik neem een slokje van het flesje Ouzo. “Dan steken we over naar het vasteland en rijden naar Olympia. Meedoen is belangrijker dan winnen, of niet?” Haar ogen glanzen in de zon. Twee dagen later stappen we door Olympia. Is meedoen werkelijk het belangrijkste? Het was een geslaagde blind date, we kunnen extreem goed met elkaar overweg en wat mij betreft had het best nog een beetje langer mogen duren. Maar voor de terugreis hebben we de veerpont van Igoumenitsa naar Italië ingepland. Dat betekent dat we nog een dag samen op reis zullen zijn. Diana bijt in een stuk bladerdeeg met geitenkaas. “Wat is er eigenlijk mis met die weg over land?” “Poeh, dat zou betekenen dat we tot aan huis iedere dag minstens vijfhonderd kilometer zouden moeten rijden. Weet je zeker dat je dat ook echt wilt?” Haar ogen twinkelen. “Natuurlijk! Kom, we gaan dat stuk gewoon rijden!” Het is niet meer zo ver tot aan de Albanese grens. Diana’s bruine haren komen wapperend onder de witte helm tevoorschijn. Na twee vakantie- speelhelften gaan we de verlenging in. Diana weet altijd weer te verrassen. Ook nog na een inmiddels 15-jarig samenzijn! <