MotoPlus 2018/09

34 MOTOPLUS test + techniek TECHNIEK 50.000 KM-DUURTEST HARLEY-DAVIDSON XL1200CA Slechts geringe koolafzettingen op de klepschotels en in de verbrandingsruim- tes, de klepzittingen zijn nauwelijks ver- breed en lekken niet, stelen en pakkingen zijn in orde. De koppen van de lucht- gekoelde twin hebben zich als robuust bewezen. Gebouwd voor de eeuwigheid: mas- sieve krukas met de uitstraling van een scheepsdiesel. Drijfstanglagers en -ogen hebben ook weinig te lijden gehad. MOTOPLUS-METINGEN PRESTATIES Meting na 1.438 km 49.123 km Acceleratie 0–100 km/uur sec 5,2 5,3 0–140 km/uur sec 9,7 10,1 Acceleratie in zes 60–100 km/uur sec 6,0 6,1 140–180 km/uur sec 6,7 7,0 Gemiddeld verbruik over 50.000 km Benzine 1 op 20,4 Olie nihil VERMOGENSMETING 1 Alhoewel er geen reden tot klagen is voor wat betreft compressie- en drukverlies, bleken het vermogen en met name het koppel van de twin aan het einde van de test wat te zijn afgenomen. Op de prestaties had dat echter geen grote invloed, want die verschilden op het eind niet veel van de beginwaarden. Motortoerental x 1.000 tpm Vermogen in kW/pk 0 1 2 3 4 5 6 7 10 20 30 40 50 60 Anfangsmessung 52,1 kW (71 PS) bei 5800/min 97 Nm bei 4000/min Abschlussmessung 49,8 kW (68 PS) bei 5800/min 93 Nm bei 3900/min Beginmeting 51,2 kW (71 pk) bij 5.800 tpm 97 Nm bij 4.000 tpm Eindmeting 49,8 kW (68 pk) bij 5.800 tpm 93 Nm bij 3.900 tpm Koppel in Nm 0 1000 2000 3000 4000 5000 6000 7000 70 80 90 100 10 40 70 30 60 20 50 80 op de remschijf gemonteerde krans. Ook de geringe grondspeling was reden tot klagen – uiteraard alleen bij droge omstandigheden; bij regen gingen de banden, ongeacht of ze nu van Franse, Italiaanse of andere herkomst waren, door de knieën wegens een deels uiterst magere natte grip. Die banden vielen de XL natuurlijk niet aan te rekenen. Maar toch was er wel degelijk zonne- schijn, en wel wanneer de Harley zijn rijder lekker ontspannen door het landschap liet toeren. Dat deed de Amerikaan namelijk met een heel behoorlijk uithoudingsvermogen. Hij veroorloofde zich zelfs maar één korte pauze, toen er bij kilometerstand 15.726 startproble- men optraden. Bij de direct daaropvolgende onderhoudsbeurt werd een defecte dynamo als dader aangewezen en vervangen. Rond deze tijd doken ook de eerste berichten over ‘konstantfahrruckeln’ in het logboek op. Daarnaast kon ook de weinig ergonomische zitpositie, die door de naar voren geplaatste voetsteunen uit het accessoiregamma van Harley trouwens iets verbeterde, op weinig bijval rekenen. Maar dat zijn zaken die alleen op het onderdeel comfort tot puntenaftrek leiden. Afgezien daarvan tokkelde de XL dom- weg lekker voor zich uit, marcheerde dapper door en draaide, ook dankzij de met 17 liter voldoende grote tank, vlijtig zijn kilometers. Ook in de tweede helft van deze marathon- test. De Harley liep en liep en liep. Dat kwam inderdaad akelig dicht in de buurt van zijn 1 Vermogen aan de krukas. Metingen op een Dynojet 250-testbank, gecorrigeerd volgens EC 95/1, maximaal mogelijke afwijking +/-5%. De gehele versnellingsbak verkeert in uitstekende staat. Alles kan zo weer worden gebruikt. De sporen op een mee- nemerklauw of zoals hier op een schakel- vork zijn onschuldig. soortgelijke prestatie als de Road King neer te zetten, laat staan om de hoogste plek onder de zon te bestijgen. Na de aanvankelijke lof voor zijn ontspannen persoonlijkheid en de relaxed tokkelende twin verschenen name- lijk de eerste klachten in het logboek. In eerste instantie af en toe, maar uiteindelijk steeds vaker. Zo paste het veercomfort niet helemaal bij het ontspannen optreden van de Harley. Dat betrof niet alleen de wat stug aansprekende achterschokdempers, maar ook de voldoende demping missende voor- vork. Zeker in combinatie met het wat grof afregelende ABS. De in de naaf geplaatste krans voor de ABS-sensor is passend klein gehouden. Dat zorgt weliswaar voor een mooi cleane look van het voorwiel, maar levert ook minder impulsen per wielomwen- teling aan de ABS-module dan een grotere,