MotoPlus 2018/09

test + techniek MOTOPLUS 31 De massieve aluminium carterplaat om- sluit het robuuste en enorm betrouwbare motorblok bijna volledig. Ook de nieuwe Africa Twin beschermt zijn motorblok met een aluminium plaat. Van het blok is de DCT-unit te zien. De afdekkap om de schijfrem was een mode- verschijnsel en zorgde nogal eens voor over- verhitting tijdens een snelle pasafdaling. Minder plastic, maar meer remschijven en ABS. Tussen nieuw en oud ligt een wereld van verschil. OUD: Honda XRV650 Africa Twin NIEUW: Honda Africa Twin Adventure Sports varianten destijds niet gescheiden werden geregistreerd. Goed, tijd om eens op het nieuw- ste model te stappen. En dat is met recht opstappen, aangezien het behoorlijk stugge zadel zich 920 millimeter boven het asfalt bevindt. Maar het is ook 2 centimeter lager te plaatsen. Ons testmodel was voorzien van de € 1.500,- extra kostende en 10 kilo zwaar- dere DCT-versnellingsbak met dubbele kop- peling. Het ontlast je als rijder van de plicht om te schakelen. Helaas waren ondergete- kende en de software van de Honda het niet altijd eens over het juiste schakelmoment. De D-modus schakelt meestal te vroeg op, terwijl er in de S-modus gevoelsmatig onnodig lang in een lage versnelling wordt gereden. Zo beland je al snel in de manuele modus, waarin je met duim en wijsvinger van de linkerhand de versnellingen kiest. Maar de Africa Twin is er ook met een conventionele versnellingsbak. Naast de enorme zithoogte valt op dat de nieuwe een beduidend luidere keel opzet als het om uitlaatgeluid gaat dan zijn verre voorganger. Ook dan het voor- gaande 2017-model trouwens. Ook heeft het nieuwe model naast de rijmodi Tour, Urban, Gravel en User een zevenvoudig instelbare en uitschakelbare tractiecontrole en een instelbaar motorremmoment. Daarnaast is dit model voorzien van ‘emergency brake lights’, wat betekent dat de alarmlichten worden geactiveerd zodra een bepaalde ver- traging wordt overschreden en de achterrem in het ABS-regelbereik komt. Een situatie die zich op natte ondergrond nogal eens voordoet, overigens ook regelmatig zonder dat ‘case of emergency’ in werking trad. De vering van de nieuwe is veel stugger, maar spreekt desondanks fijner aan. Ondanks het hogere gewicht en de betere rijdyna- miek verbruikt de 1.000cc-paralleltwin met ongeveer 1 op 18,2 net iets minder dan de oude 52 graden V-twin (1 op 17,9). Ook hier is de vooruitgang dus te merken. Toch zijn er ook overeenkomsten: bij beide Honda’s is het zadel dusdanig hard dat je na een uur rijden vrijwillig op de voetsteunen gaat staan. En zo is de cirkel rond: nieuw en oud voelen zich in onverhard terrein op hun gemak, en geven je op de weg als rijder al vanaf de eerste meters het geruststellende gevoel dat het reisdoel, waar het ook liggen mag, zonder technische problemen wordt bereikt. MOTOPLUS CONCLUSIE De eerste Africa Twin was in zijn tijd ‘Top of the line’, niet alleen wat motor- en stuurprestaties betreft, maar ook qua terreineigenschappen. In het licht van de tegenwoordig tot 150 pk sterke allroad- raketten is de nieuwe Africa Twin eerder aan de gematigde kant. Maar desondanks heeft de Twin genoeg van alles. Of je per se DCT nodig hebt, is een kwestie van persoonlijke voorkeur.