Jaap Koster en zijn Kawasaki ZX-9R Streetfighter

« Terug naar Mijn Trots

Het verbouwen van motoren zat er bij de 56-jarige Jaap Koster al vroeg in. Alleen zijn eerste motorfiets, een Honda CB500, ontkwam aan zijn verbouwingsdrang, maar dat kwam vooral omdat ‘ie er al rijkelijk snel mee op de auto van de dominee klapte: “Hele motorfietsie kort!” Bijna alle daarop volgende motorfietsen werden echter in meer of mindere mate flink onderhanden genomen: “Als ik iets nieuws heb, gaat direct de zaag erin!”

 “Mijn eerste motorfietsie was een Honda CB500, zo’n viercilinder nog, waar ik niet heel erg lang plezier van heb gehad trouwens. Ik ben er namelijk mee op de auto van de dominee geklapt. Hele motorfietsie kort! Maar zelf gelukkig bijna niets, dus een weekje later alweer een andere motor gekocht, een Suzuki GS550 viercilinder. En met die fiets, ik was denk ik net een jaar of 18, is het customizen eigenlijk al een beetje begonnen. Dat beperkte zich toen voornamelijk tot wat fantasie spuitwerk, zoals tribals, vlammetjes en dergelijke, met daarnaast nog wat kleine, simpele dingetjes als een ander uitlaatje en zo. Eenvoudige projectjes, maar zo begint het met alles, toch? Vanzelf pak je dan steeds grotere zaken aan. Op mijn derde motor bijvoorbeeld, een Suzuki GS750, heb ik zelf een andere tank-zit unit gebouwd,. Van EGL geloof ik. Via een Honda VF1000R,  Aprilia RS250, VFR750 en een Yamaha XJR1300 kwam ik uiteindelijk in 2003 op een Z1000 terecht, de eerste echte af fabriek streetfighter. Die heb ik destijds nieuw gekocht, maar binnen een week had ik de uitlaten er al onderuit getrokken, die moesten vijftien centimeter korter. Verder een rood zitje erop, alle boutjes vervangen, beetje met de verlichting gerommeld, ander klokkie erop, aangepast kuipwerk. Het was echt een extreem ding, maar helaas is hij in 2008 gestolen. Dan moet je dus weer op zoek naar wat anders, alleen wist ik toen nog niet precies waar mijn interesses lagen. Het moest wel weer een naked worden, dat stond vast, maar het hoefde niet specifiek een streetfighter te zijn. Wel snel, een zeshonderdje hoef ik niet, het moet wel een beetje vooruit willen nietwaar? Toen kwam ik op internet deze tegen, die stond hier om de hoek zelfs, in Aalten. Een Kawasaki ZX-9R uit 1997, waarvan het originele kuipwerk er af lag, maar de uiteindelijke vorm en groenwitte basiskleur had ‘ie al wel. En dat trok mijn aandacht. Het ding was nog niet af, maar dat hoefde ook niet. Je moet niet kijken naar hoe iets eruit ziet, maar wat je er van zou kunnen maken. Thuis heb ik ‘m toen eerst helemaal uit elkaar getrokken en onder meer de normale inbus boutjes allemaal vervangen door van die mooie, afgeronde platkop inbusjes. Alles snel weer opgebouwd, waarna ik hem helemaal opnieuw heb laten spuiten. In dezelfde kleuren, maar wel met nieuwe stickers eronder en een dikke laag blanke lak erop. Duurde wel even, want ik ben de motor bijna vier weken kwijt geweest. Ik kreeg hem ergens in augustus of september 2008 terug en eigenlijk was toen slechts de basis pas klaar, want er moesten nog een hoop zaken aan veranderd worden. Dat begon de eerste winter met het blok. Dat heb ik volledig uit elkaar gehaald en met nieuwe onderdelen, waaronder nieuwe bussen, weer opgebouwd. Alleen het afregelen heb ik laten doen, daar heb ik de apparatuur niet voor. Ook de achterzijde is volledig aangepast. Er zit een R1 achterkantje uit 1998 op en die heeft standaard twee achterlichies, maar dat vond ik niet zo mooi. Twee winters geleden heb ik die daarom helemaal strak getrokken met een nieuwe undertail uit Amerika. De verlichting is nu als strip weggewerkt onder het spatbord. Of het mag weet ik niet, maar mooi is het wel. Veel subtieler dan de standaard lampen. Dat geldt ook voor de nieuwe demper. Toen ik hem kocht zat er een grote BOS-uitlaat onder, véél te lomp, die heb ik daarom vervangen door deze Virex. Oogt strak en bovendien klapt ‘ie ook zo lekker terug als je het gas los laat. Eigenlijk is het altijd een soort van lopend project geweest, constant dingetjes aanpassen weet je. Maar nu, er zijn nog wel wat details die ik wil veranderen, zoals de knipperlichtjes achter, dat moeten van diezelfde stripjes worden als het achterlicht, maar dat zijn echt allemaal kleine zaken. Hij is verder namelijk nagenoeg precies zoals ik hem wil. Maar als het zover is, komt er wel wat anders. Ik ben ook al een jaar aan het zoeken, heb alleen nog niet iets passends kunnen vinden. Vaak is geld toch wel het struikelblok, een motorfiets kan er heel knap bij staan, maar je moet nooit vergeten dat je hem meteen helemaal uit elkaar gaat halen. Wat dat betreft zou ik best eens willen dat ik een onbeperkt budget had, dan kocht ik me direct die nieuwe Kawasaki H2R. Maar ook daar zou dan direct de zaag in gaan!”